27.Bölüm

2.6K 312 136
                                    

-

"Çok garip." Dedi Taehyung kollarını göğsünde birleştirmiş bir şekilde önümde dikiliyordu Jungkook ve Yugyeom ile beraber.

"Yani geldiğinden beri sesini çıkarmadı." dedi Jungkook'da.

"Korkmaya başlayalım mı?" Yugyeom tedirgin bir şekilde Jungkook'un kolunu kavrarken Taehyung hızla kollarımı kavrayıp beni sarstı.

"Park Jimin! Kendine gel!"

Gözlerimi yavaşça Taehyung'un gözlerine çevirdim.

"Tae," dedim yutkunduktan sonra.

"Ben ne gördüm biliyor musun?"

"Ne gördün?" Taehyung'un tedirgin sesi kulaklarıma çalındığında aklıma yeniden gördüklerim geliyordu.

"Ben ne gördüm ya!" diyerek gözlerimi kapattım yeniden.

"Jimin, bak yavrum bizi endişelendiriyorsun."

"Geldiğinden beri ne üzerimize atladın,ne bize laf soktun ne de bizimle konuştun."

"Jungkook,"dedim ben de duyduklarımı umursamadan.

"Burada  çok pis şeyler dönüyor oğlum."

"Sanki Min Yoongi'nin ayıcıklı donlarını gördü girdiği tiplere bak!" Jungkook gülerek söylediğinde görüntüler yine gözlerimin önüne geliyordu.

"Düzgün davranacak mısın artık ya!" Yugyeom endişeli gözlerle bana baktığı sırada Taehyung hızla söyledi.

"Yoongi Alfa geliyor."

Yoongi'mi demişti o?!

Hızla kalkmak için hareket ettim ve başımı demir ranzaya olabilecek en sert şekilde vurdum.

"Ah beynim!" Acıyla geri yatağa yatarken Taehyung kahkahaları arasında laf salladı bana. Acıdan tüm vücudum kasılırken hızla alt dudağımı ısırmaya başladım.

"Öyle bir organın var mı senin be!"

"Kim Taehyung, üç yüz şınav şimdi." 

Yoongi'nin sesi kulaklarıma dolduğunda içime yayılan ferahlık,başımda ki acı ile çarpıştı ve ben yine acı çektim.

"Çıkın odadan." Taehyung yerde aldığı şınav pozisyonunu anında bozarken hızla dışarı çıkmaya başladılar.

Yoongi kapıyı arkalarından kilitlerken ben saçlarımın arasında sızlayan kafa derimi okşuyordum.

"Birazcık dikkat etsene Kara Keçi!"

Yatakta yanıma otururken bir elini yavaşça saçlarıma getirdi ve benim ovuşturduğum bölgeyi kendi ovuşturmaya başladı. 

"Çok mu acıyor?" Merhametli sesiyle hareket eden parmakları beni rahatlatırken yavaşça ona yaslandım.

"Hayır sen geldin ya acımıyor artık." 

UNIT : BLAꓛK | MYG × PJMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin