UNIT : BLAꓛK | MYG × PJM

39. Bölüm.

-

"Günaydın."

Yoongi'nin sesini duyarak  güne başlamak harikaydı.

Gözlerimi açmadan gülümsedim. Saçlarımın birbirine girdiğini ve yüzümün poğaça gibi şiştiğini biliyordum.

"Gün aydı değil mi?" Dedim gülümseyerek.

Bugün beraber geçireceğimiz ve yanında uyanacağım son gündü.

"Tüm melekler uyandı, sen de kalk hadi." Dedi gülerek.

Kalbim...Fethedilmişti.
Başımı boynuna gömdüm. Sıcacıktı ve onun kokusunun en yoğun olduğu yerdi.

"Beni deli edeceksin." Dedim gülerek.

Yoongi beni hafifçe itti ve sırt üstü uzanmamı sağladı. Ağırca bir kolu üzerinde yükseldiğini hissediyordum. Ardından dudaklarını benimkilere bastırdı.

Onun dudakları benimkilere karışırken bacalarımı yavaşça araladım ve onun üzerime çıkmasına izin verdim,ellerim yanaklarının yanında yerini aldı.

Ufak öpücükleri gülüşmelerimiz böldü ve en sonunda gözlerimi aralayıp bana aşkla bakan Yoongi'nin toprak kahvesi gözlerine baktım.

"Günaydın sevgilim."

Yoongi alt dudağını dişleri arasına aldı sakince beni süzüyordu gözleriyle. Ardından bedenini üzerime bıraktı. Başını boynum ve omzum arasındaki boşluğa koydu.

Bir süre nefes alışlarımızın uyumuna gülümsedim. Bir süre ensesindeki uzamış saçlarını sevdim. Yoongi'nin kokusu burnumdaydı ve kalplerimiz birbirine değiyordu.

"Rüya gördüm yine."dedi mutluydu sesi.

"İki tane çocuğumuz vardı. Birisi kız diğeri erkek. İsimlerini bilmiyorum ama kızımız o kadar sana benziyordu ki inanamazsın. Aynı senin gibiydi,güzeldi. Ve oğlumuz beyaz tenliydi ve kırmızı yanakları vardı. Burnu benimki gibiydi. Dişleri birer inci gibiydi minicikti."

Rüyasını anlatırken biz diye anlatıyordu. Sahiplik eklerinin çoğul olması içimi ısıtırken  Yoongi'ye evlenme teklifi etmek istediğime karar vermiştim.

"Bir gün bu rüyanı gerçeğe dönüştüreceğim. Sana canımın üzerine yemin ediyorum." Dedim kendimden emin bir şekilde.

"İyi edersin yoksa başına bela olurum."

Yoongi'nin  tehditkar sesini duyunca gülümsedim.

"Benim neyimi sevdin Yoongi?" Deyiverdim bir anda.

Bir süre sessiz kaldı,sessizliğinin uzun sürmesinden ve hiçbir şey söylememesinden korktum.

"Sen...Çok kendindin." Dedi sessiz geçen bir kaç dakikanın ardından.

"Bizim dünyamızda herkes yapaydır sen de biliyorsun Jimin. Herkes belli yerlere gelmek için birilerinin önünde eğilir."

Biliyordum elbet. İnsanlar birbirlerinin önünde eğilirdi,eğilmekten kastım saygıdan değil işlerini görmeleri için bilirsiniz bu tip yalaka insanları.