UNIT : BLAꓛK | MYG × PJM

28.Bölüm

-

"Çömezler!"

Hoseok hyung tüm gücü ile bağırırken  hafiften titreyen bacaklarımla ayakta dikiliyordum. Sabah selamını bitirmiştik,sabah koşusunu da yapmıştık ve şimdi azıcık kalmış ekiple beraber tek sıra dizilmekteydik.

"Asıl eğitiminiz bugün başlıyor!" dedi daha sonra kocaman gülümseyerek.

Bunların hiç birini zerre özlememiştim. Hem de hiç.

Yoongi'yi özlemiştim. Yoongi'nin kucağını özlemiştim.

Of! Hayat neden bu kadar zordu.

"Jimin." Taehyung'un sesli nefeslerini solumda duyduğumda dikkatimi ona verdim.

"Söyle."

"İyi misin?" dedi bana bakarken.

"Evet Tae,iyiyim neden sordun?"

Dikkatli gözleri tüm vücudumda gezinirken kendimi her zamankinden daha fazla yorgun hissetmem dışında iyiydim.

"Yok bir şey." dedi gülümseyerek.

"Bok çuvalları!" Seokjin hyungun ince sesini duyunca keyfim  yerine gelmiş gibi gülümsemiştim.

"Ben sizin en yeni ve en  iyi Alfanız,biliyorsunuz zaten. Bu haftanın sonunda bir göreve gideceksiniz,Alfalarınızla iyi çalışın,görevi ben yöneteceğim, sakın öleyim demeyin yoksa sizi ben öldürürüm anladınız mı?!"

"On beş dakika sonra eğitim alanında."

Seungcheol'ün sözü ile dağıldığımızda Taehyung hızla koluma girdi.

"Sen beni hiç özlemedin mi ya!"

Özlemiştim tabi ki.

"Özledim beyinsiz herif!" Hızla üzerine atılıp onun sırtına bindiğimde ikimizin kahkahalarına karışan Seokjin hyungun kahkahalarını duydum.

"Ben de dedim ki internet yoksa ben gidiyorum be!"

Kuzey Kore'den geri gelme hikayesini anlatıyordu büyük ihtimalle ve gülen sadece Hoseok ve Jackson vardı.

"Sende bir şeyler var." Jungkook önümden ilerlerken arkasını dönüp söylemişti.

"Yok hiçbir şeyim." 

"Jimin,karşında salak durmuyor."

Taehyung ve Jungkook karşımda her zamankinden daha ciddi bir şekilde dururken onları geçiştirmek için çıkış yolu arıyordum.

"Sonra söylerim." Bu kadar insanın içinde söylemeyecektim elbette.

"Hayır şimdi söylüyorsun."

Derince bir nefes alıp şişkin yanakları ile bana bakan Taehyung ve ellerini beline çıkaran Jungkook'a baktım.

Baş belaları.