Recapturing You [RCS#1]

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 15

Rɪɢʜᴛ ᴍᴀɴ

My heart hammered more at every step I took. His fiery gazes were too hard to contain, it was like burning me alive. It was slowly drowning me so I had to struggle gasping for an air. I was almost a scared servant trying to ease down her fuming mad master. The crease of his brows radiated his gloriousness.

Mas pumula ang pisngi ko nang unti-unti akong lumakad sa kanya. I got so much bothered by his eyes that were piercingly directed on me. Lalo na nang maglakbay ang mata nito sa katawan ko pabalik sa aking mata. It was as if watching my every step closely. I could just cover my face with this damn tray!

Kahit nang makalapit na ako sa lamesa, nanatili ang mata niya sa akin. He was really intimidating me to the core.

I had been in so many places but I never had found myself so mesmerized like this. Sa dinami-dami na ng lugar na napagbakasyunan ko, itong probinsya ng Navarre ang siyang pinakauna sa listahan ng mga paborito ko. At dahil iyon sa lalaking ito, sa lalaking pilit na nagsusuplado sa'kin ngayon. Siya na ang pinakamagandang tanawing natanaw ko sa tanang buhay ko.

No one would ever drive me crazy again except for him. I was certain of that because I knew myself too well. Hindi pa ako napanganga at napakurap-kurap sa dinami-dami ng lalaking nakasalubong ko na. It was different with this man who portrayed a rugged appearance and a rigid personality. His firm principles attracted me even more including his maturity--everything. All of him easily swindled me to the phase of this sweet insanity.

Nanginginig ang kamay na inilapag ko ang tray sa kanyang tabi. Kunot-noo siyang nag-iwas ng tingin para ibalik ang atensyon sa ginagawa. Nanatili akong titig sa kanya, ni hindi ko na alintana kung ilang oras akong tatayo rito. I wanted us to settle our issue and I wouldn't ever leave unless we became okay.

"Sasakit ang paa mo katatayo riyan. Upo ka." pukaw niya sa isang mas malalim na boses dahilan upang bumalik ako sa huwisyo.

Inilibot ko ang mata para tingnan kung may iba pa bang upuan dito kaso bigo ako. There was only one seat available here. Walang iba kundi ang bangkong inuupuan niya! Napapasagap ako ng hininga para kalmahin ang sarili. Nayayanig din ang mga tuhod ko nang maingat akong naglakad patungo sa inuupuan niya.

Malutong pa akong napamura nang natisod ako sa paanan ng bangko! L-um-anding ako sa matigas niyang dibdib, 'yong isang kamay ko, napatukod sa kanyang hita samantalang ang isa'y nanghingi ng suporta sa kanyang kanang balikat!

Shit, Demeter! You were so fuckin' embarrassing! Get yourself together, bitch!

Tumindig ang balahibo ko nang maamoy ang kanyang ipinanligong sabon at ang panlalaking amoy. Shit, shit! Could I just stay here forever? Ramdam ko sa aking palad ang matigas at mainit nitong balikat.

Napamura ako nang hinawakan niya ang magkabila kong braso para iangat ako mula sa kanyang katawan. Nagkatitigan kami, nakagat ko ang ibabang labi sa sari-saring emosyong nakita ko roon. Tumiim-bagang siya at tumalim ang tingin sa akin.

"Careful..." he grumbled using a deep, baritone. Fuck!

"S-Sorry," sinsero at natataranta kong sinabi at wala sa alas kwatrong lumayo sa kanya.

Blangko ang eskpresyon niya nang marahang ibinaba ang tingin sa tuhod ko. Gusto ko na lang mahimatay nang tuluyan nang marahang humaplos ang hinlalaki niya sa parte ng tuhod kong pumula dahil sa pagkakatama ko sa silya! Bolta-boltaheng kuryente ang lumukob sa katawan ko sa simpleng haplos niyang iyon.

He lazily traveled his eyes from my left knee to my face. He licked his lips and he gently released my right pulse. "Masakit?"

"A-Ayos lang, p-pula lang naman. Hindi naman nagkapasa." mababa ang boses kong sinabi matapos makahagilap ng mga salita.