Clara Tyler młoda, pewna siebie, ambitna, kobieta sukcesu Tak wypowiadają się oni jej klienci. Clara jest głównym architektem w firmie w której pracuje, szef ma do niej pełne zaufanie i traktuje ją tak jakby to była jej firma.Ma pełne jego zaufanie...
Mia moja przyjaciółka uważa że za dużo pracuje. Nie raz jej powiedziałam że to bzdura, robię tyle ile muszę, potrzebuję i chcę.Gdybym nie kochała tego co robię przecież nie spędzała bym tego czasu w pracy tylko z rodziną, przyjaciółmi.
Pracuje w firmie Iana od 3 lat, jestem dobra w tym co robię i dalej będę to robić. Architektura to moje całe życie, nie tyle się uczyłam, ślęczałam po nocach w książkach aby teraz robić co innego albo pracować i zajmować się tym tylko tyle ile mi każą czasu, chcę mieć z tym styczność cały czas .To moja pasja, moje życie i kocham To.
Gdybym odpuściła nie była bym najlepsza w tym co robię, Ian daje mi najlepsze zlecenia.Ten mężczyzna liczy się z moim zdaniem.Gdybym była kiepska w tym co robię nie robiła bym tego. Mam za sobą mnóstwo ciekawych, dobrych i pracowitych projektów ale robię to aby moje nazwisko coś znaczyło.Pracuje na nie ciężką pracą i zaangażowaniem.
Gdyby nie to gdzie jestem i po jakim czasie nie udało by mi się żyć godnie i na poziomie.Nie narzekam na brak pieniędzy czy złe warunki mieszkalne.W tę sposób mogę wspierać moich rodziców i ich małą cukiernię którą mają odkąd pamiętam.Wychowywałam się w tej cukierni, od małego z siostrą i bratem staliśmy za ladą i pomagaliśmy.
Jeden właśnie z moich awansów był nowy dom.Ian kazał mi wybrać mieszkanie/dom jakie chciałam i mogła wyprowadzić się od rodziców na swoje.Dobre rozwiązanie też dla niego bo możemy swobodnie pracować u mnie gdzie nikogo nie mi i nikomu nie przeszkadzać.
Mieszkam na Florydzie w Miami i wiem jakie jest zapotrzebowanie roczne na nowe budynki a wiąże się to z tym że ludzie szukają coraz lepszych projektantów, architektów i wtedy wpadają na nas. Dzięki temu nasza firma ma więcej zleceń co wiąże się z tym że więcej mam projektów i wtedy więcej pracy. Co równa się więcej sukcesów na kącie.
***
Jestem 10 min spóźniona, nie wiem kto normalny o 8 rano jeździ po Miami samochodem zamiast spacerować kiedy termometr pokazuje 27 stopni z rana w cieniu.Korki..Korki.. Już mam dwie wiadomości od Iana że kolejni klienci czekają, ale nic nie mogę zrobić w tym momencie.W radiu leci moja ulubiona piosenka David Guetta & Sia - Flames, ale nawet to nie pomaga na moje zdenerwowanie,w godzinę 9 kilometrów, kto to słyszał. Nowy rekord chyba jak dla mnie.
Kiedy podjeżdżam pod firmę, zabieram wszystkie wstępne projekty, zamykam auto i biegnę do środka. Wczoraj do prawie drugiej w nocy siedziałam nad projektem pokoiku dla niemowlaka który pojawi się na świecie za 3 miesiące,młode małżeństwo chce jeden z pokoi gościnnych przerobić na pokoik dla dziewczynki. I z tym zwrócili się do nas na jakiś pomysł. Mam dwa pomysły dlatego jestem ważna na tym spotkaniu.
-Przepraszam Ian, ale korki w tym mieście są straszne -tłumacze się zdyszana mojemu szefowi, wiem że mężczyzna nie będzie na mnie zły bo nigdy prawie to się u mnie nie zdarza abym nie przyszła do pracy
-Państwo Smith czekają w konferencyjnej -zabiera ode mnie kurtkę, torebkę i zanosi do mojego biura.Biorę wdech i wchodzę.
Spotkanie przebiega spokojnie, małżeństwo jest zdecydowane na jeden z moich projektów które dla nich zaprojektowałam.Podpisaliśmy umowę i od poniedziałku nasza ekipa zaczyna pracę u nich w domu. Całkowicie się poddali naszym usługą, poświeciłam mnóstwo czasu na czytaniu o dzieciach i tego co im jest potrzebne od pierwszego dnia.I lekko się przestraszyłam, myślałam że nie dam rady temu zadaniu ale udało się i rodzice są zadowoleni z pokoiku a ja ze swojej pracy.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Gratulacje wspólniczko -podnoszę wzrok i widzę uśmiechającego się Iana z dwiema kubkami kawy w ręku -Za nowy projekt -podaje mi cieplutką, pachnącą kawę.
-Dziękuję Szefie -stukamy się kubkami i biorę pierwszy łyk.-Ooo -rozpływam się, opieram o fotel. Rano nie zdążyłam się napić kawy bo lekko zaspałam ale to nie ważne, Ian wyczuł moment i wyświadczył mi przysługę. -Dzwonił Pan Carter ? Tan od całego poddasza ?
-Aaaa, Tak -przypomina sobie Ian,siada w końcu na krzesło naprzeciwko mnie przy moim biurku -Jest zadowolony z ekipy, no i architekta.Efekt końcowy spodobał mu się niesamowicie
