54. BÖLÜM (Ö)

11.2K 1K 119
                                    

   Hastaneden eve bedenimi sonunda taşıyabildim. Gonca'yı bırakmayı hiç istemesem de haklıydı. Özlem'i Gonca yokken bir de bensiz bırakamazdım. Saat dokuza geliyordu. Babamla hala oynayan kızıma baktım salona girince.

   "Babam geldi dede. Annem nerede? Hava karanlık oldu."

   "Annenin biraz işi var prensesim. Yarın birlikte almaya gideriz, olur mu?"

   "Kardeşlerim de var ama." Aşkım benim. Bir bilsen. Anlayabilsen. Seninle konuşmaya o kadar çok ihtiyacım var ki.

   "Kardeşin de daha sonra gelecek bizimle."

   Gonca'yı dinledim iyi ki. Kızımızı ne kadar da iyi tanıyordu. Hemen ondan bahsetti.

   "Annem gelirse onlar da birlikte gelir akıllım."

   Sen daha akıllısın da senin aklına göre nasıl konuşulur tam bilmiyorum küçük kıvılcımım.

   "Haklısın. Bizim yanımıza annenin karnından biraz daha geç gelecekler sadece."

   "Baba, biliyor musun bugün erkek kardeşim bana güldü televizyondan. Ben göremedim; ama doktor dedi."

   Canım kızım benim. Erkek mi sandı acaba? Gonca daha belli değil demişti. Hatta doktor kız tahmin etmişti.

   "Kız kardeşin olsun istemez misin?"

   "O da olacak. Kız gülmedi, erkek güldü. İki tane kardeşim olacak."

   Parmaklarıyla da doğum gününden öğrendiği ikiyi yapıyordu.

   "Sen nerden biliyorsun bunu kızım?"

   Yutkundum. Özlem akıllı bir kızdı. Dediğini dinlememiz gerekir, ikimiz de yanlışlıkla duymazsak çıramızı yakardı.

   "Ben de girdim annemle doktorun yanına. Dedem girmedi. Dışarıda bekledi."

   "Baba Gonca sana bir şey dedi mi?"

   "Hayır, hemen kan vermeye gitti. Sonra da bıçaklanma olmuş. Gonca nasıl? Bebek iyi mi?"

   "Bebeğimizi kaybettiğimizi söyledi. Şimdi Özlem iki tane kardeşim olacak diyor."

   "Çocuk oğlum o. Cinsiyeti belli değilse kız ya da erkek diye konuşmuşlardır yanında. Çok üzüldüm oğlum. Yine olur merak etme."

   Gonca beni çoktan terk etmeye karar vermiş ne bebeği? Hemen Orçun'u aradım volta da atarken.

   "Vay ikiz babası. Naber?"

   Bebeği hiçbir doktora  sormayacağına söz ver Özgür.

   "İyiyim Orçun sağol. Bebekler iyi değil mi? Gonca tam konuşamadı, ağrısı vardı. Uyudu hemen." İnce ince süzülen göz yaşlarım eşliğinde ne zormuş konuşmak.

   "İyi merak etme. Nefise de kontrol etti. Yanındaydım. Sen yanında neden değilsin, şaşırdım. Kalırsın sanmıştım."

   Gonca ben varken nasıl kaçma planı yapsın sonra? Kovaladı beni demedim tabii.

   "Özlem için geldim eve. Bir kız bir erkekmiş." Küçük kıvılcımım doğru anlamıştır umarım.

   "Aynen. Pipisini ben de gördüm oğlanın. Seninkiyle yarışır."

   O gülerken ben hıçkırarak ağladım.

   "Sağol dostum. Senden bir ricam var."

Yalnız Seni İstedim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin