Yalnız Seni İstedim

ÖZEL BÖLÜM 2

   Özgür'e -Buyrun gelin.- derken bile -Siktirin gidin.- demek istediğini oğlu anlamış mıydı acaba? O gece tekrar salona girmemiş Özgür giderken bile vedalaşmamıştı Ahsen. Aklında çok başka şeyler kurmak için zamana ihtiyacı vardı.

   Bu kız oğlunu kandırdığı gibi onu da kandıracağını düşünüyordu demek ki. Çocuk doğurmamış bir kadının gaddarlığından mıdır, yıllar sonra evladı olmuş bir kadının tek çocuğunu kaybetme korkusundan mıdır bilinmez Ahsen Atasoy'un yıllardır emek verdiği, gözünün bebeği gibi baktığı Özgür'ü, biricik oğlunu bir kuaföre yar etmeye niyeti yoktu. Üstelik bir de bebek ile kandırmıştı bu kadın oğlunu. Yazık. Onlar kendilerini birbirlerine yar sanadursunlar.

   Çok zenginlerdi Atasoylar. Ahsen hanımın güzel olduğu kadar zengin. Belki ondan biraz daha azdır. Bebek sahibi olamayışlarının sebebi bu zenginlik içinde ihaleyi Turgut Atasoy'a bırakmıştı. Ahsen hanım istese bebek sahibi olabilirdi. Sorun Turgut'un spermlerinin işlevsizliğiydi. Şimdi kendisini de işlevsiz yapan, karısını kaybetme korkusunu ona bir saniye bile unutturmayan kusuru. Turgut çok sevdiği karısına utansa da sıkılsa da bunu teklif etmişti. Bir sefer denemek şartıyla kendi bebeğine sahip olursa eğer Atasoy olabilecekti bu bebek. Kimsenin de haberi olmayacaktı. Ahsen aynı iğrençliği oğlu Özgür için de isteyemezdi. Bu dünyada bildiği çok şey vardı, olmasaydı bile, bildiği bir şey vardı ki, bu kız yalancının tekiydi.

   İstemedi Ahsen hanım. Kocasını seviyordu. Tek yaptığı kocasından bebek sahibi olmaya çalışmaktı yıllardır. Olmadı. En sonunda kırk iki yaşında evlat edinme konusu gündeme geldiğinde aklında olan tek şey kendine yakışır bir çocuktu. Bebek düşünmedi. Yaşı geçmişti bebek için, biraz daha büyümüş ilkokul seviyesinde bir kız çevresi için işini görürdü. Onları yaptıklarıyla gururlandıracak, yıllar içinde onların kendilerine aitmiş gibi benimsetebilecekleri, güzel mi güzel bir kız evlat. Çocuk esirgeme kurumunda ısmarlama çocuğunu tarif etmeye başladı. Kendisi gibi sarışın mavi gözlü, aklıyla insanları kendine hayran bırakan, kendisinin de hamurunu yoğurabileceği daha malzemeleri tam karışmamış, yedi sekiz yaşlarında dünyalar güzeli bir kız çocuk.

   Beklemek can sıkıcıydı. Günleri bekleyebilirdi, haftaları da. Aylar geçtikçe sinirleri bu durumu taşımamaya, kocasını bile gözden çıkarma durumuna gelmeye başladı. Yedi ay üç gün sonra beklediği haber geldi. Geldi de... Kendisi gibi sarışın mavi gözlü, aklıyla insanları kendine hayran bırakan kendisinin de hamurunu yoğurabileceği daha malzemeleri tam karışmamış, on iki yaşında dünyalar güzeli bir erkek çocuk.

   Turgut karısının gözlerindeki hayal kırıklığında boğulabilirdi Ahsen izin verseydi eğer. İzin vermedi. Görmeye gittiler Özgür'ü. Görür görmez de aşık oldu Ahsen. Hemen eve götürmek istedi. İşlemler için araya konulan adamlar gerçekten de işe yaradı ve Özgür normal prosedürlerin üzerinde bir çabuklukla evlat edinildi Atasoylar tarafından.

   Çok sevdi Özgür'ü; ama bu sevgi kırk iki yılını çocuksuz geçirmiş, uykusuz kalmamış, başında hasta iken nöbet tutmamış bir kadının sevgisiydi sadece. Merhamet duygusu karneyle satılıyormuş gibi, Özgür'e de aynı cimrilikle gösterdi. Daha ilk günden beklentilerini sıralamaya başladı Ahsen, bunların gerçekleşmemesi halinde başına ne geleceğini dinlemekle geçti Özgür'ün yılları da. Rahat bırakmadı oğlunu. Hep bir talebi, hep bir beklentisi vardı. Özgür bunları gerçekleştirdikçe mutlu oldu Ahsen. Oğlunun mutsuzluğunu hiçe sayacak kadar gözü kördü başarısızlığa. Tahammülsüzdü. Arkadaşlarının çocukları bir şey yapıyorsa eğer, Özgür hepsinin toplamı olmalıydı. Diğerleri dağın zirvesindeyse eğer, Özgür oraya bir de sandalye taşımalı onun üzerine binmeliydi.

   Ahsen Atasoy Özgür için tasarladığı hayatı bir güzel uygulamaya da koymuştu. Hepsine uymuştu Özgür. Tam istediği gibi birini de bulmuşken gelin olarak bu Gonca da nereden çıkmıştı? Üstelik Özgür'ün bugüne kadar yaptığı en çılgın şey de bu kızla birlikte gelmişti. Evlenmek ne demekti? Onun için de planları vardı elbette. Sosyeteye yakışır şekilde olmalıydı oğullarının düğünü. Anne ve babasının bile katılmadığı bir nikahla evlenmek Özgür'lük bir davranış değildi Ahsen'e göre. Kesin kızın oyunuydu. Ama bu gece oyunların en güzelini Ahsen hanım hem yazıp hem oynayacaktı.