þróun •Monsta x

Pt.14 "Hastanın hayati değerleri düşüyor!"

Arkadaşları Kihyun'u eve bırakıp yollarına devam ettiler.

Köpeği Tommy onu kapının ağzında karşılarken, babası telefonda konuşuyordu.

"Anladım, Bay Park." Koç'uyla konuştuğunu fark edince engeleyemediği bir korku dalgası sardı bedenini.

Kihyun hızla odasına çıkmaya başladığında babası telefonu kapatıp ona seslendi.

"Kihyun!"

Babası hızla merdivenleri çıkıp yanına geldi. "Bunlardan doğru olmadığını söyle bana!" Burnundan soluyordu.

Kihyun cevap veremedi. Başını öne eğerek gözlerini yumdu. Şu durumdan kurtulmak istiyordu.

"Doğru olmadıklarını söyle bana Kihyun!"

Kihyun'dan cevap gelmeyince babası daha da öfkelendi ve oğlunu ittirdi. Sırtı duvara çarparken başını kaldırıp dolu gözlerle babasına baktı.

"Katil mi olacaksın başıma şimdi sen!"

Okkalı bir tokadı geçen seferki yanağına vurunca, dayanacak hali kalmamış Kihyun yere yığıldı. Zaten bugünki kavgadan dolayı kaşı ve dudağı patlamış, sol gözünün altı morarmıştı hafiften.

Babası bununla yetinmedi. Sinirli olmasa bu kadar ileri gidebilir miydi bilmiyordu fakat, ayağıyla Kihyun'un karnına sert bir tekme vurdu.

Kihyun'un nefesi kesilirken, iki büklüm olup yerde kıvrıldı. Karnını tutup cenin pozisyonu alırken babası bir tekme daha savurdu rastgele.

Ardı ardası kesilmeyen tekmeler savururken, Kihyun nefes almaya başlamasına rağmen kalkıp ona karşı gelmedi. Çünkü hak ettiğini biliyordu. Hatta, babası onu öldürsün istiyordu. Çeksin silağı vursun. Hiç olmazsa öldürene kadar dövsün istiyordu. Aksi takdirde, o kendini öldürecekti.

Kihyun'un ağzından kanlar gelirken, aşağı kattan Kihyun'un peşine gelen köpeği Tommy havlayarak babasının bacağını ıstırmaya çalışıyordu.

Hırlayarak Kihyun'u tekmeleyen babasının bacağını ısırdığı sıra, babasının karısı odasından çıkmış, duştan yeni çıktığını belli eden ıslak saçlarıyla koşarak yerde acıyla kıvranan kocasının yanına koştu.

Bacağından akan kanları görünce telaşlanıp zar zor kocasını kaldırdı ve aşağı indirdi.

Kocasını hastaneye götürüyordu.

Yerde kanlar içinde yatan, nefes almakta bile zorlanan Kihyun'u görmezden gelerek, kocasını hastaneye götürüyordu.

Kihyun yerden kalkacak gücü kendinde bulamadı. Olduğu yerde hıçkırarak ağlarken, köpeği Tommy gelip onun yanına sokuldu.

Kihyun'a burnunu sürterken inliyor gibi sesler çıkarıyordu Tommy. Kihyun, onun ağladığını anlamıştı.

"A-ağlama, Tommy." Dedi elini zar zor karnından çekip köpeğin başını okşarken. "Ağlama ben i-iyiyim. Çok i-iyiyim."

Köpek ağlamaya devam ederken, birden ayaklandı. Deli gibi etrafta dolaşmaya başladığı sırada Kihyun bir şeylerin ters gittiğini anladı.

Bir süre sonra aşağıdaki kapı çaldı. "Polis, kapıyı açın!"

Tommy merdivenleri hızla inip havlamaya başladığında kapı birkaç kez daha çalmıştı.