FADING

2×Heylor×2

Το σχολείο ήταν ένα αχουρι.

Παντού υπήρχαν σκουπίδια και οι τοίχοι ήταν βαμμένοι με ένα άθλιο χρώμα.

Χρειάζονται.ια εικαστική παρέμβαση που δεν θα αργήσει να μπει σε εφαρμογή.

Ξαφνικά ένα οξύς ήχος τρυπάει τα αυτιά μου και κάποιος μιλάει από τα ηχεία.

Λογικά ι διευθυντής.

« Παρακαλείται ο Cyrus Morganstein και η δεσποινίδα Heylor Heil να παρευρεθούν αμέσως στο γραφείο του διευθυντή.»

Μετά από αυτήν την μικρή εντολή ακούστηκε ξανά εκείνος ο ήχος και πλέον ήμουν σίγουρη ότι μου τρύπησε τα τύμπανα.

Υπήρχε μονάχα ένα προβλημα.

Δεν εζω ιδέα που στο καλό είναι το γραφείο του διευθυντή.

Θα κάνω καμιά βόλτα και μπορεί να το βρω.

Σκέφτηκα μα πριν προλάβω να κάνω βήμα βρέθηκα στο πάτωμα με τα μούτρα.

- Συγνώμη. Συγνώμη. Πρέπει να φύγω." Είπε το μυστηριώδες αγόρι με τα μαύρα μαλλιά που έπεσε κυριολεκτικά πάνω μου και αμέσως χάθηκε στο τέλος του διαδρόμου.

Οκ...

Σηκώθηκα και τίναξα τα ρούχα μου.

Πρόσεξα πως μερικά κορίτσια έξω από τα κόκκινα ντουλαπάκια τους γελούσαν μαζί μου μα της αγνόησα.

Ξεκίνησα να περπατάω και σταμάτησα μόλις είδα κάποιον που έμοιαζε με καθηγητή.

Ήταν πολύ νέος μα φορούσε κοστούμι.

Δεν έχω ξαναδεί μαθητή με κοστούμι.

-Συγγνώμη, θα μπορούσατε μήπως να μου πείτε πού είναι το γραφείο του διευθυντή?" Ρώτησα όσο πιο ευγενικά μπορούσα και εκείνος σήκωσε αμέσως το βλέμμα του προς τα εμένα.

- Φυσικά. Στα αριστερά του διαδρόμου και μετά όλο ευθεία. Θα το βρεις σίγουρα." Μου είπε και ξαναχωθηκε στο βιβλίο του.

I know the feeling...

Πράγματι στο τέλος του διαδρόμου με τα τρόπαια μέσα στις βιτρίνες, υπήρχε μια πόρτα που από πάνω με μεγάλα γράμματα έγραφε: "ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ".

Χτύπησα την πόρτα που φαινόταν ξεκάθαρα πως ήταν από μαστιφ ξύλο και μπήκα μέσα.

- Δεσποινίς Heil. Είμαι ο διευθυντής Mitchell. Καθίστε." Έπραξα όπως μου είπε.

Έκατσα στην καρέκλα με το φουσκωτό μαύρο κάθισμα και κοίταξα στα δεξιά μου.

Μαύρα μαλλιά.