FADING

And now we have to live with it

Το να βλέπεις τον μεγάλο σου αδερφό να καταρρέει είναι ότι χειρότερο υπάρχει στον κόσμο.

Κοιτάζει το βίντεο στην οθόνη με μια έκφραση αιδιας και μίσους στο πρόσωπο του.

Οι μεθυσμένοι από κάτω προσπαθούν να τον ρίξουν από το τραπέζι, που πλέον στέκεται μόνος του.

Τον ρίχνουν.

Χάνεται από το οπτικό μου πεδίο και βρίσκεται κάτω. Δεν τον βλέπω.

- KENNETH!!" Φωνάζω εγώ και ο Nuka ταυτόχρονα και ξεκινάμε να ανοίγουμε δρόμο προς τα εκείνον.

Με το που φτάνουμε μπροστά του βλέπουμε έναν τύπο να του χώνει κλοτσιες στο πρόσωπο και στο στομάχι χωρίς εκείνος να αντιδρά.

Λες και απλά ήθελε να τις φάει.

- ΡΕ!" Φωνάζω και πέφτω πάνω του με φόρα.

Ξεκινάω να τον χτυπάω παντού με μανία.

Κάνεις δεν χτυπάει τον αδερφό μου.

Κανείς.

Μόλις αφήσω τον τύπο αναίσθητο γυρανω πίσω σε εκείνον.

Είναι ακόμα πεσμένος κάτω και κορμιά γύρω μας χορεύουν λες και δεν έχει συμβεί τίποτα.

Λες και δεν πλήγωσαν κάποιον.

Εγώ και ο Nuka τον σηκώνουμε από τα χέρια και τον τραβάμε έξω από το σπίτι.

Πλέον η αυλή είναι άδεια. Ε βέβαια. Όλοι μπήκαν μέσα να γελάσουν.

- Kenneth, Kenneth με ακούς?" Ρωτάω και κουνάω το χέρι μου μπροστά του.

Δεν μιλούσε. Το βλέμμα του ήταν κενό μα η έκφραση του προσώπου του θυμωμένη.

Είχε γεμίσει με το αίμα που έτρεξε από την μύτη του.

Πάντα μάτωνε η μύτη του. Ακόμα και στους αγώνες.

Πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι.

- Kenneth, μιλά μου αδερφέ." Λέει ο Nuka μα εκείνος παραμένει πάλι σιωπηλός.

- Nuka, δωσε μου τα κλειδιά του αμαξιού σου. Πάρε της μηχανής, αλλάζουμε αύριο." Του λέω και αφού πάρω τα κλειδιά από την τσέπη του Kenneth, ανταλλάζουμε.

Με βοηθάει να τον πάμε μέχρι το τζιπ σηκωτο μα πριν φύγει κοντοστέκεται.

- Καλη δύναμη αδέρφια." Λέει και αφού ακουμπήσει στιγμιαία τον ώμο του αδερφού μου φεύγει για να πάει στην μηχανή.

Μπαίνω και εγώ στο όχημα και βάζω μπροστά την μηχανή. Εκείνος έχει ακόμα την ίδια έκφραση.