FADING

10×Heylor×10

Άγνωστος:

Εύχομαι να κοιμάσαι και να μην το δεις αυτό. Εύχομαι να μπορείς να βρεις λίγη γαλήνη μέσα στο χάος του κόσμου σου. Καληνύχτα.

seen✓
__________________________________

Μισώ τα μαθηματικά.

- Ει. Θα έρθεις στο πάρτι που γίνεται το Σάββατο στο σπίτι του Scalison?" Mε ρωτάει η Maya μα δεν έχω σκοπό να της απαντήσω.

Μισώ τα μαθηματικά και αυτό μετράει.

Κοιτάζω κατάματα τον καθηγητή και εκείνος προσπαθεί απελπισμένα να κρύψει την αμηχανία του.

Πλάκα έχει αυτό.

Η σωτηρία ηχεί στα αυτιά μου φαίνεται τρίτη φορά σήμερα.

Το κουδούνι είναι ο καλύτερος ήχος του κόσμου μετά την φωνή του Shawn Mendes και του Cyrus.

Βγαίνω από την τάξη και κατεβαίνω τις σκάλες τρέχοντας.

Πεινάω.

Η ουρά στο κυλικείο είναι τεράστια μα το καλό φαγητό αξίζει την αναμονή.

Πίτσα.

Αγαπώ την πίστα με πεπερονι και σκόρδο.

Αξίζει ακόμα και την βρωμερή αναπνοή.

Εντόπιζω τον άγνωστο γνωστό μου στο ίδιο τραπέζι που καθόταν και την προηγούμενη μέρα.

Μπροστά του έχει μονάχα ένα πλαστικό ποτήρι για νερό.

Θα είναι αγενια να τρώω μπροστά του και να ακούω την κοιλιά του να γουργιυριζει.

Σκέφτομαι και ζητάω από την μαγείρισσα και ένα τρίτο κομμάτι.

Έχοντας αποφύγει με δεξιοτεχνία τους συμμαθητές μου που πετάνε φαγητά ο ένας στον άλλο φτάνω μπροστά του και κάθομαι απέναντι του.

- Σκέφτηκα πως θα πεινούσες, οπότε σου έφερα αυτό." Του λέω και αφήνω το έξτρα κομμάτι πάνω σε μια χαρτοπετσέτα μπροστά του.

Με κοιτάζει με εκείνο το κενό βλέμμα.

Το δεν-ξερεις-τι-σκεφτομαι-και- ουτε-προκειται-να-μαθεις-βλεμμα

- Δεν τρελαίνομαι για πίτσα." Λέει και απογοητεύομαι κάπως.

- Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος δεν τρελαίνεται για πίτσα!? Αλλά κάτσε ξέχασα. Εσύ δεν είσαι φυσιολογικός. Μπορεί να μην είσαι καν άνθρωπος." Λέω και εμφανίζεται ξανά εκείνο το γοητευτικό στραβό χαμόγελο.

Λιώνω.

- Είπα πως δεν τρελαίνομαι, όχι πως δεν θα την φάω." Τονίζει και τρώει μια μεγάλη δαγκωνια από το κομμάτι του.