FADING

8×Heylor×8

- Και τι κάνεις εδώ έξω στην βροχή?"

- Το ίδιο θα μπορούσα να σε ρωτήσω και εγώ, Foxie." Λέει και ξανά τοποθετεί το τσιγάρο στα χείλη του.

- Foxie?"

- Ναι. Μόλις μου ήρθε. Φαντάζομαι πως δεν σε ξέρω αρκετά καλά για να σε λέω με το όνομα σου."

- Δεν με ξέρεις αρκετά?"

- Ναι. Ξέρω ας πούμε πως είσαι άκρως ενοχλητική και δεν με αφήνεις να απολαύσω τις μικρές χαρές της ζωής." Παραδέχεται και εγώ είμαι κολλημένη στον καπνό που αφομοιώνεται με την βροχή.

- Εγώ πάλι δεν ξέρω τίποτα για εσένα. Μονάχα ίσως οτι σε πιάνουν κρίσεις πανικού μα δεν το θεωρώ προνόμιο." Λέω και τρέμω μέσα από το μπουφάν μου.

Φυσάει και η βροχή δεν λέει να σταματήσει.

- Κρυώνεις?"με ρωτάει και κοιτάζει ευθεία μπροστά, τα αυτοκίνητα που περνούν αστραπιαία τον υγρό δρόμο.

- Όχι αρκετά για να μου δώσεις το μπουφάν σου."

- Δεν είχα σκοπό." Λέει ξερά και συνηδιτοποιω κάτι.

- Ει. Ξέρω κάτι για εσένα." Λέω γεμάτη ενθουσιασμό.

- Σώπα. Για πες. "

- Είσαι κόπανος!" Ανακοινώνω και περιμένω να δω κάτι να αλλάζει στην παγωμένη έκφραση του προσώπου του.

Τίποτα.

Τα γκρί μάτια του φαίνονται πολύ πιο μαγευτικά στο μισοσκόταδο παρά στο χλωμό φως της μέρας.

- Αλήθεια είναι. Μου τι λένε συχνά." Λέει και μπορώ να διακρίνω ένα στραβό χαμόγελο.

Τόσο μικρό να και τόσο γοητευτικό ταυτόχρονα.

- Λοιπόν, τι κάνεις ρε εδώ μυστικοπαθή τύπε?"

- Πνίγω τον πόνο μου με τον καπνό. Εσύ τι κάνεις εδώ Foxie?"

- Πνιγώ τις σκέψεις μου με την βροχή."

- Ενδιαφέρον." Ψελιζει και πετάει κάτω την γόπα του χωρίς να την σβήσει.

Την κανονίζει η βροχή.

Δεν μου φαίνεται και τόσο χάλια τώρα πια.

- Θέλεις τσιγάρο?" Με ρωτάει και με ξαφνιάζει πραγματικά.

- Δεν καπνίζω. Ο καπνός θα μου μαυρίσει τον ήλιο."

- Σωστή απάντηση. Εμένα ο καπνός θα μου φέρει την βροχή." Μιλάμε τόσο χαλαρά λες και γνωριζόμαστε χρόνια, ενώ στην πραγματικότητα τον ξέρω και με ξέρει μονάχα μερικές ώρες.