Haykırış-TAMAMLANDI-

KARANLIK

Yürüyorum,bilmediğim adını bile ilk defa duyacağım sokaklarda yürüyorum,kulaklarımı tırmalayan cılız bir çocuk sesi.Bakıyorum sesin geldiği yöne,elinde basketbol topu.Yürüyorum,zemin ayağımdan kayıyor,yetişemiyorum.Ağlıyor, 'SUS!' diyorum, ''kimse gelmiyor.''.Arkamı dönüyorum,kaçıyorum.Bilmediğim sokaklar,iliklerimi donduracak soğukluğunu getiriyor bana.Karanlık bir koridordayım sonunda bir lamba var,bir yanıp bir sönüyor, altında ağlayan bir çocuk,dizlerini kafasına kadar çekmiş sesinin duyulmasını istemiyor,yaklaşıyorum ona.Attığı çığlıkları duyuyorum, arkamdan gelen ayak sesi kafamı o yöne çevirmemi sağlıyor.Bir silüet,tanımı yok.Çığlıkları kulaklarıma doluyor, kafasını kaldırıyor, ''neden bıraktın beni?'' gözlerindeki öfke ve çaresizliği görüyorum, kafamı çeviriyorum,'hayır,bırakmadım' sesim cılızlaştı aniden,ben bile sesimi duyamadım. Kaçtım, kaçabildiğim kadar kaçtım senden çocuk. Kayahanın sokağındayım, yürüyorum bir sağa bir sola, bu sefer kaymıyor zemin ayağımdan.Kollarımı birleştiriyorum göğsümde,bir sızı kaplıyor saniyesinde.Bakıyorum,birisi feryat figan bağırıp ağlıyor,birisi değil.Hayır,tanıdık bir ses.Gidiyorum çığlıkların çoğaldığı yere,elinde siyaha boğanmış çiçekler,bir mezarlık,yağmur yağıyor.Hayır,ben ıslanmıyorum.Yere çöküyor koca adam,suratını sakaldan göremiyorum, zemin ayaklarımdan kayacak diye hareket etmiyorum.Bir adım diyorum sadece bir adım,kaymaz diye umut ediyorum.Kaymadı.Merak ediyorum 'kimin ruhunun parçası bu adamın derisi kesmiş,iz bırakmış' diye arkasına geçiyorum adamın,Mezarda kocaman 'Ada Atahan' yazsını görüyorum, boğazımda düğümlenen acı bir tat var. Adam arkasını dönüyor, göz yaşlarını siliyor, 'söyleseydin buradan birliktede giderdik,arkandan bırakılan olmak iğrenç hissettiriyor.' kalbime saplanan cümlenin ardından,sarılmaya çalışıyorum.Hayır ölmedim ben buradayım diye, içimden geçişini izledim bir süre arkasına bile bakmadı.Acıyla çığlık atıyorum,duyulmuyor.Elimi mideme atıyorum,Kan.Metalik tadı midemi bulandırıyor.Kaçmaya çalışıyorum, olmuyor.Bir odadayım, falu kırmızısıyla doldurulmuş bir kadeh, bekliyorum biraz.Kimse gelmiyor,yatağın baş ucundaki resim dikkatimi çekiyor,gidiyorum.Yüzü silikleşmiş,çerçeveye asılan kolye dikkatimi çekiyor,ay taşı.Hayır diyorum,zaman kavramını kaybettim,içinde kayboldum.Kuzey içeriye giriyor siyah pantolonu dışında üstünde bir şey yok,arkadan bir kız geliyor.Kalbimin parçalarına ayırıyor,görüntü.Kuzey bağırıp çağırıyor,'ona benzeyeceksin!' fotoğrafı üstüne fırlatıyor. kaçıyorum.Koşuyorum bilmediğim sokaklarda,meriç çıkıyor karşıma