Tüm hayatı işi olan bir kadın...
Hayatını oğluna adamış bir adam...
Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk...
Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi.
...
'Sırma kızım hadi kalk artık." Annemin sesini duyunca zorla gözlerimi araladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saate baktığımda 8'e geldiğini gördüm. Normalde şimdiye kalkmam lazımdı.
"Günaydın anne." Konuştuğumda ses tonumu duyunca yüzümü buruşturdum.
"Sırma annecim sen hastamı oldun?" Diyen annemle boğazımı temizleyip tekrar konuşmayı denedim.
"Bilmiyorum ki anne halim yok." Dediğimde yanıma gelip anlımdan öptü.
"Ateşim yok kızım ama istersen bugün gitme işe dinlen biraz."
"Yok anne gideyim. Bugün iki yeni danışanım gelecek ertelemek istemiyorum." Dediğimde kaşlarını çattı.
"Sen bilirsin kızım ama kötü olursan bırak gel."
"Tamam sultanım sen merak etme." Dediğimde gülümseyip odamdan çıktı.
Annem gidince bende kendimi kalkmak için zorladım. Yataktan çıktığımda hafif başım dönse de umursamadım. Yatağımı toparlayıp banyoma girdim. Suyu ayarlayıp üzerimdekileri çıkardım.
Ilık suyun altına girdiğimde biraz daha kendime geldim. Güzel bir duş aldıktan sonra çıkıp vücudumu havluya sardım. Saçlarımı kurutup odama geçtim.
Vücudumu kuruladıktan sonra iç çamaşırlarımı giyinip dolabıma yöneldim. Bugün rahat etmek istediğim için koyu renk dar paça kot pantolonumu giyindim. Üzerime de haki yeşili askılı bluzumu giyindim.
Kot ceketimi de giyinmek için dolabımdan çıkardım. Giyinme işim bitince makyaj masama yöneldim. Halim olmasa da yüzüm çok renksiz olduğu için hafif bir makyaj yaptım. Biraz allık, bolca rimel ve parlatıcı ile birazda olsa yüzüme renk geldi.
Saçlarımı basit bir örgü yapıp kendi haline bıraktım. beyaz sırt çantamı da hazırladığımda eşyalarımı alıp salona geçtim. Babam sabah haberlerini izliyordu.
"Günaydın baba." Dediğimde bana döndü.
"Günaydın kızım. Hayırdır hasta mı oldun?"
"Galiba oluyorum baba ya hiç halim yok." Diye söylenirken yanına gidip kolunun altına girdim.
Babam bana sıkıca sarılıp anlımdan öptü.
"Kendini çok yoruyorsun Sırma." Dediğinde sessiz kaldım.
Bazen kendimi işe çok kaptırıyorum farkındayım ama ne yapayım? İşimi çok seviyorum. Babamın dinlendirici kokusu burun deliklerime dolduğunda gözlerimi kapatıp biraz daha dinlenmeye başladım.
Ne kadar süre öyle durduğumu bilmiyorum. Annem;
"Hadi sofraya." Diye seslendiğinde gözlerimi zor açtım.
