BÖLÜM 25

60K 2K 327
                                    

Bölümde +18 sahne vardır. Okumak istemeyenler için başladığı ve bittiği yeri belirttim.

İyi okumalar...



Sırma AKÇA

Begüm çoktan gözden kaybolmuştu ama biz bir milim bile kıpırdamadık. Ne hissedeceğimi şaşırırken, ne düşüneceğimi de bilemedim.

 Ne hissedeceğimi şaşırırken, ne düşüneceğimi de bilemedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kafam boş bir mağara gibi sessizdi. Nefes almaya bile korkarak kafamı Emir'e çevirdim. Yüzündeki hayal kırıklığı ile o kadının az önce gittiği kapıya bakıyordu.

Derin bir nefes aldım. Korkarak;

"Emir." Diye seslendim.

Kafasını bana çevirdi ama bir şey demedi. Sadece gözlerime bakıp yürümeye başladı. Gözlerinde gördüğüm acı, kalbimi yakıp kavurdu.

Tam o anda Serkan ve Demir geldi. Demir;

"Baba." Diye seslense de Emir cevap vermedi.

Hızla gözden kayboldu. Serkan ve Demir'in bakışları bana döndüğünde telaşa kapıldım. Ne diyeceğim ben şimdi?

"Anne babama ne oldu?" Diyen oğluma baktım.

Her şeyden habersiz, masumca bana bakıyordu. O an olabilecek ihtimalle yüreğime taş oturdu.

"Bir şey yok anneciğim. Acele bir işi varmış ondan hızlıca gitti." Açıklama yaparken ses tonumu sabit tutmam için çabaladım.

Bu arada Demir diğer çalışanlardan birini gördü ve onun yanına gitti. Bunu fırsat bilip Serkan'a döndüm ve;

"Serkan sen Demir'i alıp bizim eve geç lütfen. Melisa da gelecek. Biz Emir'le sonradan geliriz." Dedim.

Serkan'ın kaşları çatıldı.

"Yenge her şey yolunda mı?"

"Bilmiyorum Serkan. Gelince konuşuruz." Dediğimde başını salladı.

Dönüp oğluma seslendim. Demir anında yanıma geldi.

"Oğlum bizim babanla küçük bir işimiz var. Sen Serkan amcanla evimize git ki, Melisa ablan kapıda kalmasın. Bizde işimizi halledip geliriz."

"Tamam annecim." Dediğinde ağlamak istedim.

Bu baskıcı hisse engel olup eğildim ve oğlumu öptüm.

"Serkan amcanı üzme annem." Dediğimde o da beni öptü.

Onların gitmesini bekledim. Toparlanıp çıktıklarında kendimi lavaboya attım. Hızla elimi, yüzümü yıkadım. Soğuk suyu birkaç kez yüzüme çarpıp kendime gelmeye çalıştım. O kadının dedikleri beynimde dönüp dururken gözümden akan yaşlara mani olamadım.

SırmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin