Tüm hayatı işi olan bir kadın...
Hayatını oğluna adamış bir adam...
Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk...
Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi.
...
Elime aldığım sıcak salebim ile tekli koltuğa kuruldum. Elimi kocaman olmuş karnımın üzerine koydum ve okşadım. Miniğim anında tepki vererek tekme attığında gülümsedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zaman su gibi akıp geçmişti, yaz kendini kışa bırakmış ve ortadan kaybolmuştu. Benim ise doğumum yaklaşmıştı.
Miniğim 35. Haftasının içindeydi. Bir aksilik olmazda 5 hafta sonra kavuşabileceğiz. Karnımı bir kez daha okşayıp salebimden minik bir yudum aldım. Yatıştırıcı tadı ile arkama yaslanıp gözlerimi kapattım.
Neyse ki kötü günler çok geride kalmıştı. Mahkeme gününden sonraki 1 ay biraz sancılı geçmişti. Emir ve Demir tamamen içlerine kapanmıştılar. İkisini birden ayağa kaldırmaya çalışmak zor olmuştu.
Özellikle Demir beni çok zorlamıştı. Uzun bir süre sessizliğe gömülmüştü ve çiş yapmayı olayı bir süre daha devam etmişti.
Bir noktada o kadar çaresiz hissetmiştim ki, başka bir meslektaşıma götürmeyi düşünmüştüm. Neyse ki buna gerek kalmadan Demir kendini toparlamaya başladı.
Emir'in ise zamana ve öğrendiklerini sindirmeye ihtiyacı vardı. Bizim için iyi imiş gibi dursa da iyi olmadığını biliyordum. Ona yapılacak bir şey olmadığından kabullenmesini bekledim.
Emir beni çok bekletmeden kendini toparladı. Zaten Demir de ondan sonra toparlanmaya başladı.
Sonunda tüm kötü şeyleri arkamızda bırakabilmiştik.
Mahkemeden sonra ne Begüm'ü ne de Toprak'ı görmedik. Toprak bir sürü özür diledikten sonra hayatımızdan defolup gitti. Umarım da bir daha gelmez. Begüm denen sürtük ise bir daha gözükmedi.
Ne hakimin karar verdiği 1 saatlik görüşmeye geldi, ne de bizimle iletişime geçti. Zaten böyle olacağını tahmin ediyorduk. Beni tek korkutan Demir'in bundan etkilenmesiydi.
Ne olursa olsun o kadın onun annesi ve görmek isteyebilir. Çok şükür ki oğlum bir tek beni annesi olarak görüyor. O kadının gelmemesinden ise oldukça mutlu.
Anlayacağınız zaman akıp giderken yanında bizdeki tüm kötülükleri de götürdü. Aynı zamanda ardında da güzellikler bıraktı.
Melisa ve Serkan gibi. O aralar başımızdaki belalar yüzünden ikisine doğru dürüst sevinememiştik bile. Neyse ki sonrasında kendi aramızda küçük bir kulama yaptık. İkisinin birbirine iyi gelecekleri başından beri biliyordum.
Bu yüzden de çok sevindim. Geçen zaman onlar için oldukça güzeldi. Birbirlerini tanırlar iken, aralarındaki bağı da kuvvetlendirdiler.
Serkan şimdiden evlenmekten bahsetmeye başladı bile ama Melisa okul bitmeden olmaz diyor. Bende bu konuda onu destekliyorum.
