Sırma KORKMAZ
Bütün gece benim için o kadar huzursuz geçmişti ki, sonunda dayanamayıp yataktan kalktım. Daha güneş bile doğmadığı için sessizce kendime güzel bir kahve yaptım.
Koca kupamla birlikte kalın bir polara sarılıp bahçeye çıktım. Sallanan salıncağıma kurulup düşünmeye başladım.
Dünden beri aynı şeyleri düşünsem de hala bir çıkar yol bulamadım. Emir'den etkilendiğimi inkar etmiyorum. Sonuçta kaçma kovalamaca oynayacak yaşı geçeli çok oldu.
Beni asıl düşündüren neden Emir? Çevremde onca erkek oldu, benimle görüşmek isteyen bir çok kişi oldu. Ben neden Emir'den etkilendim? İşte bu koca bir soru işareti.
Cevabı bulamadıkça daha çok sinir oluyorum. Tamam adam yakışıklı, aramızda değişik bir elektrik var ama bunlar yeterli sebepler mi?
Tüm bu çıkmazın içinde birde Demir var. Onu düşündüğüm an yüzüm gülse de korkuyorum. Küçük adamı incitmekten, hayal kırıklığına uğratmaktan, bana olan sevgisine layık olamamaktan deli gibi korkuyorum.
İçim tüm bu düşüncelerle o kadar daraldı ki sesli bir nefes koy verdim. Kafamı kaldırıp kızıllaşmaya başlayan gökyüzünü izlemeye başladım.
Keşke bir bana doğrunun ne olduğunu söylese.
"Sırma." Annemin sesiyle yerimden sıçradım.
Az kalsın kahvemi döküyorum. Ben kendime gelene kadar annem gelip yanıma oturdu. Onunda elinde kahve vardı.
"Günaydın anne." Dediğimde bana garip garip baktı.
"Sırma daha kargalar bokunu yemedi kızım. Ne günaydını?" Dediğinde gülümsedim.
"Neden bu saatte kalktın?"
"Uyku tutmadı." Deyip kahvemden bir yudum aldım.
Annem de sessiz kalınca konuşma gereği duymadım. Karşımdaki ağaçlara bakarken düşüncelerimi uzak tutmak için baya çabaladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sırma
RomanceTüm hayatı işi olan bir kadın... Hayatını oğluna adamış bir adam... Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk... Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi. ...