Tüm hayatı işi olan bir kadın...
Hayatını oğluna adamış bir adam...
Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk...
Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi.
...
Ofise geldiğimde ilk randevumla görüşmüştüm. Şimdide Emir beyi ve Demir'i bekliyorum. Melisa'nın demlediği papatya çayını içerken üzerimdeki gerginliği atmak için rahatlamaya çalışıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nedendir bilmiyorum ama gerginim. Demir'in neyi olduğunu anlayana kadar da geçeceğini sanmıyorum. Onu hiç görmemiş olsam da babasından dinlediklerimle bir sempati oluştu.
"Sırma çok dalgınsın." Melisa'nın sesi ile kendime geldim.
"Gelecek olan danışanımı düşünüyordum."
"Dün gelen adamın oğlu gelecek dimi?" Dediğinde başımı sallayarak onayladım.
"Mesleğe başladığımdan beri ilk kez kendimi gergin hissediyorum."
"Neden?"
"Emin değilim ama garip. Buraya gelen ailelerden dinlediklerimle bazı çıkarımlar yapabiliyorum her zaman ama Demir için yapamıyorum. Babasının anlattıkları doğrultusunda biraz fikrim var ama emin olamıyorum. İçimden bir ses farklı şeylerin olduğunu söylüyor." Dediğimde Melisa'dan ses çıkmadı.
Bende kendi düşüncelerime geri döndüm. Ne var sende Demir? Neden daha seni görmeden bu kadar endişeleniyorum? Neden yardımcı olamamaktan korkuyorum?
Çalan kapı ile irkildim. O kadar dalmıştım ki boş bulundum. Saate baktığımda Emir beylerin geldiğini anladım. Elimdeki bardağı masama bırakıp kapıya yöneldim. Ofisime ilk kez gelen danışanlarımı her zaman ben karşılarım.
İlk tanışma, ilk izlenim her zaman önemlidir. Hele çocuklarda daha da önemlidir. Kapıya vardığımda derin bir nefes alıp Melisa'ya baktım. O da hemen arkamda kapıyı açmamı bekliyordu.
Kapıyı açtığımda karşımda Emir beyi gördüm. Adamın ne kadar iri olduğunu unutmuştum. Bu yüzden bir anda karşımda görünce etkilendim. Adam sanki Hulk'un Türkiye şubesi arkadaş.
"Hoş geldiniz Emir bey." Gülümseyerek konuştuğumda o da gülümsedi.
Oğlunu görmek için bakındım ama anlaşılan babasının arkasına saklanıyordu.
"Hoş bulduk Sırma hanım."
"Emir bey oğlunuz Demir bey nerede acaba? Yoksa gelmedi mi? İnanın buna çok üzülürüm, çünkü onunla tanışmayı çok istiyorum." Dediğimde Demir babasının arkasından kafasını uzattı.
Gördüğüm yüz ile gülümsemem genişledi. Koyu renk saçları ve onlara inat masmavi gözleriyle çok sevimli bir çocuktu.
"Ah demek geldiniz Demir bey. Çok mutlu oldum. Ben Sırma." Deyip elimi uzattığımda tedirgin bir şekilde elime baktı.
