Tüm hayatı işi olan bir kadın...
Hayatını oğluna adamış bir adam...
Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk...
Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi.
...
Dün gece eve bilerek geç geldim. Neyse ki anne ve babam uyumuştu. Hızla odama girip kendimi yatağıma attım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorgun olsam da doğru dürüst uyuduğum söylenemez. Sabaha kadar bu konuyu babama nasıl açacağımı düşündüm. Sonunda ilk annemle konuşmaya karar verdim.
Zaten çok uyuyamayan ben sabah ezanı ile tamamen ayaklandım. Odamın içinde bir süre volta attıktan sonra daha fazla sabredemedim. Sessizce odadan çıkıp, evdeki sesleri dinledim.
Çık çıkmıyordu. Anlaşılan annemler henüz uyanmamış. Yavaşça odalarının kapısına gidip hafif tıklattım. Uygunsuz bir şekilde basmak istemem.
Uzun bir süre bekledim ama ses gelmedi. Sonunda derin bir nefes alıp kapıyı hafif araladım. Kafamı içeri uzattığımda uyuduklarını gördüm.
Babam anneme sıkıca sarılmış uyuyordu. Sanki bir yere kaçacakmış gibi sarılıyordu. Bu halleri gülümsememe sebep oldu. Çok seviyorlar birbirlerini.
Düşüncelerimi kovalayıp sessizce odaya girdim. Annemin yanına gidip babamı uyandırmadan dürtükledim. Annem uykusu hafif olduğu için hemen uyandı. Karşısında beni görünce şaşırdı.
Parmağımı dudaklarıma götürüp sessiz olması için işaret ettim. Anlamayan gözlerle bana bakınca , elimde gelmesini işaret edip odadan çıktım.
Kendi odama geçtikten birkaç dakika sonra annem de geldi.
"Sırma hayırdır kızım sabah sabah derdin ne?" Diye sorduğunda anneme öylece baktım.
Kadını yatağından kaldırdım. Hem de ne için? Evlenmeye karar verdiğimi söylemek için. Aman ne güzel. Keşke azıcık daha düşünceli olsaydım.
"Sırma!" Annemin uyarıcı sesi ile toparlandım.
"Anne Emir bana evlenme teklifi etti bende kabul ettim." Diye hızla konuşurken parmağımdaki yüzükleri de gösterdim.
Annem şaşkın şaşkın bir yüzüme bir de elime baktı. Bu haline gülmek istesem de kendimi tuttum. Sonunda kendine geldiğinde gülümsedi.
"Sevindim kızım. Hayırlısı olsun." Dediğinde içim bir nebze rahatladı.
