Tüm hayatı işi olan bir kadın...
Hayatını oğluna adamış bir adam...
Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk...
Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi.
...
Bölümde +18 sahne vardır. Başladığı ve bittiği yeri belirttim.
İyi okumalar...
Sırma AKÇA
"Anne." Dünya'nın sesi kendinden önce bana ulaştığında gülümseyerek elimdeki işi bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkamı döndüğümde güzel kızım koşarak mutfağa girdi.
"Efendim bebeğim."
"Ben şok sıkılıyoyum. Babama didelim mi?" Dünya'nın tatlı tatlı konuşmasıyla eğilip yanağından öptüm.
"Ama bebeğim her gün babanın yanına gidemeyiz ki."
"Anne yolur yolur." Dudağını bükerek bana baktığında dayanamadım.
Küçük hanım bu sevimli halleriyle bana her istediğini yaptırıyor.
"Tamam bir tanem. Kardeşin uyandığında gideriz."
"Yaşasın." Dünya zıplayarak içeri giderken arkasından güldüm.
Kalan işlerimi halletmek için tezgaha geri döndüm. Ocakta pişen çorbayı karıştırdıktan sonra tezgahtaki kirlileri toparlamaya başladım.
Dünya'yı kucağıma aldığım gün daha dün gidiydi. Oysa benim güzel kızım büyümüş, 3 yaşında olmuştu bile. Bazen ne ara büyüdüğünü anlamakta zorlanıyorum.
Dünya bir yaşına girdiği zaman Emir yeni bir bebek istemişti. İlk başta erken olduğunu düşünsem de beraber büyürler diyerek beni kandırdı.
Şimdi ikinci miniğime baktığımda iyi ki yaptık diyorum. Üçüncü bebeğimizin de kız olduğunu öğrendiğimizde Emir ve Demir havalara uçmuştu. Dünya daha küçük olduğu için pek bir şeyin farkında değildi.
İşlerimi hallettiğimde pişen çorbayı son kez karıştırıp altını kapattım. Kızlar için iki kaseye çorbadan koyup soğuması için kenara koydum.
"Anne Doğa uyandı." Dünya'nın bağırması ile ellerimi kurulayıp içeri geçtim.
Demir ve Dünya'ya uyumla olması için miniğimizin ismini Doğa koyduk. Kızların odasına girdiğimde Doğa beşiğinde doğrulmuş ablasına gülücükler atıyordu.
"Benim kızım uyanmış mı?" Sesimi duyduğunda bana dönüp;
"An-ne." Diyerek kollarını kaldırdı.
Doğa'yı beşiğinden aldığımda kokusunu içime çekip minik bir öpücük kondurdum. Benim en ufağım çoktan bir yaşında olmuştu.
"Anne didiyo muyuz?" Dünya sabırsız gözlerle bana bakıyordu.
"Dünya önce size yaptığım çorbadan yiyeceksiniz. Ondan sonra hazırlanır çıkarız." Açıkladığımda başını sallayıp mutfağa doğru yöneldi.
