"ရတု"
"ဟင္?"
"မင္းဒီေန႔ ေက်ာင္းသြားလို႔ရပါ့မလား"
"ရတယ္ေလ ဘာလို႔လဲ?"
ေက်ာင္းသြားဖို႔ စာအုပ္ေတြစစ္ထည့္ေနတဲ့ ရတု အနားကပ္ကာ
ရတု ေက်ာင္းမသြားဖို႔အေရး ႐ွင္းပိုင္အေရးျဖစ္ေနေလသည္
"ရတု "
"အင္း ေျပာေလ "
"မသြားပါနဲ႔ဆို "
"ဘာလဲ ေျပာ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ဘာလို႔မသြားေစခ်င္တာလဲ "
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး မင္း မေန႔ကေျပာေတာ့ ေခါင္းမူးေနတယ္ဆို အဲ့တာ ဒီေန႔ေက်ာင္းသြားလို႔ရပါ့မလား "
"ရပါတယ္ ဘာမွမျဖစ္တဲ့ဟာကို .. ေက်ာင္းသြားလို႔မရေလာက္ေအာင္အထိ မျဖစ္ပါဘူး "
"ျဖစ္ပါတယ္ဆို "
"မျဖစ္ပါဘူးဆို "
"အင္းကြာ ေျပာမရလဲ သြားၾကတာေပါ့ လာလာ ေအာက္ဆင္းၾကမယ္ "
"႐ွင္းပိုင္.. မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ငါ စာအုပ္ထည့္ေနတယ္ေလကြာ "
တတြတ္တြတ္လုပ္ေနတဲ့ ႐ွင္းပိုင္ကို ရတုနည္းနည္းေလးမွ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ပါ
သို႔ေပမယ့္လဲ သူ႔ကို မတြန္းလွန္ခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ သူ႔အလိုက် စာအုပ္ေတြျမန္ျမန္ထည့္ကာ ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ျခင္းက္ိုအၿပီးသတ္လိုက္ရသည္
" ကဲ လာ သြားမယ္"
ေက်ာပိုးအိတ္ေလးေကာက္လြယ္ကာ ရတုေျပာလိုက္ေတာ့ ႐ွင္းပိုင္က ကုတင္ေပၚတြင္သြားထိုင္ကာ
"မသြားေတာ့ဘူး"
"ဟာ ဘာလို႔လဲ ေစာေစာကက်ေတာ့ တက္ႂကြေနၿပီးေတာ့ "
"အခုမတက္ႂကြေတာ့ဘူးေလ "
"အင္းေလ ဘာလို႔လဲလို႔"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
႐ုပ္တည္ႀကီးတဲ့ ဟိုဘက္လွည့္သြားတဲ့ ႐ွင္းပိုင္ကို ၾကည့္ကာ ရတု ခမ်ာ ရယ္ခ်င္ေသာ္လည္းမရယ္ရဲ
YOU ARE READING
As U Like (Complete)
Teen Fictionခ်စ္တယ္ ဆိုတာထက္ ပိုေသာ နက္ရွိဴင္း မႈမ်ိဳးကိုလိုလားခဲ့သည္
