ျဖဴျဖဴသိမ့္ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးရဲ႕အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကိုေခၚခိုင္းၿပီး အခန္းေ႐ွ႕ကေန ေစာင့္ေနလိုက္သည္
ေခၚခိုင္းၿပီး ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္ထိ စာမလာသတင္းမၾကားလို႔ .. ေခၚခိုင္းလိုက္တဲ့ေက်ာင္းသားကို ႐ွင္းပိုင္ေခၚေမးလိုက္ေတာ့
"သူထြက္မေတြ႔ႏိုင္ဘူးတဲ့.. စာလုပ္ေနတယ္.. အေရးႀကီးကိစၥမ႐ွိရင္ျပန္ပါလို႔ "
ေျပာခိုင္းလိုက္တယ္ ဆိုပဲ အဲ့ေက်ာင္းသားကလဲ အားနာလို႔လာမေျပာတာတဲ့... ေကာင္းေ႐ာ
အခုေတာ့ ႐ွင္းပိုင္မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ့အခန္းေ႐ွ႕ရပ္ေစာင့္ေနတာ
....
သို႔ေသာ္လည္း ႐ွင္းပိုင္ မ်က္ႏွာတခ်က္မပ်က္ပဲ
"သူ႔ကို ဒီထမင္းဗူးေလး ေပးေပးပါ.. စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြကလဲ အရမ္းစားေကာင္းပါတယ္လို႔.. ၿပီးေတာ့ ငါ လာေပးတာလို႔မေျပာပါနဲ႔... ရတုဆက္ လာေပးသြားတယ္ေျပာေပး"
"Ok"
႐ွင္းပိုင္ေပးခိုင္းတဲ့အတိုင္း ဟိုေက်ာင္းသားက သြားေပးေတာ့ ျဖဴျဖဴသိမ့္ဆိုတဲ့မိန္းကေလးက ထမင္းဗူးေလးကို ခ်က္ခ်င္းေမွာက္ရပ္ေလးလုပ္ၾကည့္သည္
စာကိုမေတြ႔သြားေတာ့မွ ျပံဳးၿပီး ထမင္းဗူးေလးကို ခံုေအာက္ထဲ ေသခ်ာထည့္လိုက္သည္
အခန္းအျပင္ကိုေတာ့ လံုးဝမၾကည့္တာမို႔ ႐ွင္းပိုင္ကို အရိပ္အေယာင္ေတာင္မေတြ႔ဘူး ထင္ပါရဲ႕
႐ွင္းပိုင္မွာလဲ သူထင္သလို ျဖစ္ေနတာေသခ်ာေနၿပီမို႔
အခန္းဆီကိုသာ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ရတုက ခံုကေန ထကာ
"႐ွင္းပိုင္ ငါမင္းကိုေစာင့္ေနတာ.. ဘာလို႔မေျပာမဆိုနဲ႔ထြက္သြားတာလဲ ... လာ ငါတို႔မုန္႔ေစ်းတန္းသြားရေအာင္😄"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
As U Like (Complete)
Подростковая литератураခ်စ္တယ္ ဆိုတာထက္ ပိုေသာ နက္ရွိဴင္း မႈမ်ိဳးကိုလိုလားခဲ့သည္
