Sue's Pov
Hindi tulad kahapon ngayon ay mas malakas na ang loob ko. Slight nga lang. Pero kahit na achievement na rin yon para sakin.
Naglalakad lang ako tulad ng dati na tila pangkaraniwang araw ko lang. Oo may nambubully sakin non pero mas gusto ko na yon kumpara sa ginagawa nilang pambubully sakin ngayon.
Kung dati hanggang parinig lang sila at pagtawag sakin ng pangit o kaya baboy ngayon ay pinipisikal na nila ako at nadagdagan pa pangalan ko Shreak.
Kapag naririnig kong tinatawag akong Shreak ay si Harry agad naiisip ko, siya kasi nagbansag sa pangalan ko na yon na nagustuhan naman ng lahat. Kumusta na kaya siya? Hindi ko siya nakita kahapon nagsisisi kaya siya? Baka nakunsensya kaya hindi nagpakita sakin.
Sa wakas nakarating ako sa classroom namin ng walang aberya.
"Oh Shreak nandito kana pala" sabi ni William na nakaupo sa teachers table at kakwentuhan mga iba naming kaklase.
Hindi ko pinansin si William at diretyo nalang akong umupo sa upuan ko. Pagka upo ko ay may naramdaman akong malagkit. Doon nagsimula na naman magtawanan mga kaklase ko. Nasaan ba utak ko? Bakit hindi ko naisip i check ang upuan ko hindi na ako nadala.
Tumayo ako para linisin ang sarili ko. Lumabas ako ng classroom at nagtungo sa banyo. Habang nakatingin sa salamin ay kitang kita ko ang kulay brown na pintura na dumikit sa uniform ko at sa kamay ko.
Diba ako si Shreak? Dapat green ang nilagay nilang pintura imbes na brown para naman maging makatotohanan. Sabagay kung green nga naman gagamitin nila magiging obvious trip nila kulay brown naman kasi talaga pintura ng mga upuan namin.
Pinilig ko nalang ang ulo ko. Ayoko ng mag isip! Hinugasan ko nalang ang kamay ko na nalagyan ng pintura, buti nalang hindi mahirap tanggalin.
Nagbalik ako sa room namin at ayoko ang mga nakikita kong ngisi sa kanilang mga labi. Bago umupo ay pinalitan ko muna upuan ko, sinigurado na safe upuan yon bago ako tuluyang umupo don.
Binuksan ko english notebook ko at nagsimulang basahin mga nakasulat na pointers to review don. Panandalian nawala ang isip ko sa mga kaklase ko kaya nagulat ako ng may biglang mambato sakin. Tumingin ako sa mga kaklase ko habang pinupulot ang nilukot na papel na binato sakin. Walang nakatingin sakin kahit isa, ano trip nila ngayon? Maangmaangan? Feeling inosente? Pero mas okay na din kaysa sa pansinin nila ako.
Muli akong yumuko at nagbasa. Hindi pa man natapos isang minuto ay muli akong binato, ngayon ay plastic bottle ng softdrinks. Hinawakan ko ang ulo kong nasaktan at tumingin ulit sa mga kaklase ko. Halos magkakasabay naman na tumingin sakin mga kaklase ko na may nakapaskil na mala demonyong ngiti sa labi.
Sabay sabay nila akong binato ng kung ano ano. Ginamit ko ang bag ko bilang panangga pero hindi ko inaasahan na may magbabato ng bato sa kanila. Mabilis na tumulo ang dugo ko mula sa noo at ramdam ko ang paghapdi nito. Kailangan bang makita nilang duguan ako bago nila ako tigilan?
Mahinang hikbi ang pinakawalan ko, ganito pala ang gusto nila ang makita akong umiiyak ng dugo. Todo punas ako sa noo ko na may sugat pati sa luhang may halong dugo na galing sa noo ko.
*************
BINABASA MO ANG
New Face (COMPLETED)
General Fiction[HIGHEST RANK: #2 in Chicklit] Paano ba idedescribe ang itsura ng pangit na mataba pa? Dahil siguro pangit kaya hindi ko ma explain pangit nga kasi. Karamihan kapag pangit ang mukha ng isang tao ay bumabawi naman ito sa katawan niya sa pamamagitan...
