CHAPTER THIRTY-TWO: Duped

367 20 24
                                    

RB carried me to the bathroom. Sore, RB soaked me in a bathtub with warm water and I felt relieved. Lumabas siya saglit para kunin 'yong comforter. I saw my blood on it before he soaked it in a plastic basin tub with water and detergent.

Matapos gawin 'yon ay lumublob na rin siya sa bathtub. Pumwesto siya sa likod ko at naramdaman ko ang mainit niyang dibdib. His arms wrapped around my waist as he pulled me closer to him. He kissed my neck at naramdaman ko na naman ang panibagong init na umusbong sa sistema ko.

Can someone make this man stop teasing me? Bago ko pa siya patulan!

"Did I hurt you?" He asked, making me blush profusely.

"H-Hindi naman..." nag-aalangan kong sagot.

Pinatong niya ang chin niya sa balikat ko. "Liar. I saw tears in your eyes earlier while we're doing it."

I let out a sigh. "Nagtanong ka pa kung hindi ka naman maniniwala sa isasagot ko."

"I was just testing if you're gonna tell the truth. Halata namang nasaktan ka dahil sa moans—"

I groaned. "Cut it out, Blaze!"

"I think you liked—"

"Blaze!"

He chuckled then kissed my ear. "Alright, I'll stop."

Ilang saglit kaming nanatili sa gano'ng posisyon. Pinakiramdam ko ang bawat paghinga niya. Nanahimik din ako at dinama ang init ng yakap niya.

Thinking about what we did, hindi ko rin akalaing may gano'ng side ako. Takot akong gawin ang bagay na 'yon dahil natatakot akong masaktan. Kaya, it's so not me to desire too much for that thing. I desired him too much. I wanted to feel him so bad. Sa mga oras na 'yon, hindi ko nakilala ang aking sarili.

It's a side of me that I can't control. Sunod na lang sa agos ng init na unti-unting bumabalot sa buong pagkatao ko. But, I was thankful RB took care of that. He made me feel everything's going to be fine and I could trust him.

Nauna akong umahon sa bathtub at lumabas ng banyo. I put a white T-shirt on, paired with a new lounge short. Medyo mahina na ang ulan nang tumingin ako sa glass door ng veranda. Nagsabi naman ako kay RB na bababa na ko para mananghalian at do'n ko na lang din siya hihintayin.

"Manang, pakihandaan na lang po kami ng pagkain ni RB."

"Sige," ani Manang Celia at naupo naman na ko sa madalas kong pwesto sa hapag-kainan.

A manly scent filled my nose as RB arrived in the dining area. He wore the same outfit before we did... it. He smirked when he saw me then strode towards to the seat in front of me. Hindi niya inalis ang tingin niya sa'kin kahit no'ng nakaupo na siya. A mischievous smile played in his lips. And, I know pretty well why. I tried my best to ignore him, shifting my gaze somewhere else.

Tahimik kaming dalawa pero ramdam na ramdam ko ang awkwardness sa pagitan namin. With him staring at me while Manang Celia was putting down some plates with food on the table, para akong sinisilaban sa aking upuan at hindi mapakali.

"Ayos ka lang ba, Kidrea?" Manang Celia asked, worried.

"Uh... opo. K-Kinokondisyon ko lang po sarili ko," palusot ko.

Kumunot ang noo ni Manang Celia at may multo ng ngisi sa kanyang labi. "Ba't parang ang blooming mo yata ngayon, Kidrea?"

"P-Po?" my eyes drifted to RB who's watching us while shoveling food into his mouth.

"Mukhang maganda yata 'yong bagong cosmetics na nilalagay mo ngayon ah?" Bumaling ulit ako kay Manang Celia at ngumiti naman siya.

I could hardly gulp. Napatingin naman ako kay RB nang tumikhim siya. He brought his glass of water to his lips then took a sip on it. A ghost of a smile plastered on his lips. Nagtagal naman ang tingin ko sa mapupula niyang labi. The not-so-foreign feeling surfaced once again. I'm starting to be a pervert on the making!

KFR 2: A Road To Reality || [Kook-U Fan Fiction]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon