CHAPTER FORTY-SEVEN: My Blaze

382 18 18
                                    

We spent time playing with the kids in the pool. They asked their Papa to teach them to swim. Dahil sa isa lang naman si RB, tumulong ako sa pagtuturo sa kanila.

Ilang oras kaming naroon sa pool bago nakaramdam ng pagod ang kambal. Nang umahon sila sa pool, hindi na rin sila nagpahatid sa kwarto. After nilang magpunas at magpatuyo nang konti, nagdeklara na silang aakyat at sila na raw ang bahala mag-ayos sa sarili nila.

Minsan, napapaisip ako kung talaga bang tatlong taon lang ang edad nila. Dahil kung makaasta sila, parang mga twenty years old!

Maski si RB, hindi makapaniwala sa level ng maturity ng kambal namin.

"While I was talking to Zaber, it seemed as though I was talking to an adult. But I'm happy he opened up to me. Glad that... he didn't think twice in baring his soul." RB rested his arms on the edge of the pool.

Ngumuso naman ako at pinaningkitan siya ng mga mata. "Ano bang napag-usapan niyo?"

He bit his lower lip, contemplating the clear water of the pool. Umiling naman siya't napangisi makaraan ang ilang segundo na tila may nahinuha. Mas lalo namang kumunot ang noo ko.

Nababaliw na yata siya.

"Maybe, it runs in the blood..." he smirked.

"Hmm... I don't get what you're saying kasi hindi mo naman sinasabi sa'kin kung tungkol saan ba 'yang..." napabuntong-hininga na lang ako sa huli at blangkong tinitigan siya.

He chukcled. "He's my son indeed. Seloso e..."

Ilang saglit akong napatitig sa kanya at prinoseso ang mga sinabi niya. Sumilay ang ngisi sa labi niya at umalis sa pagkakasandal sa gilid ng pool. Naramdaman ang mainit niyang kamay na hinulo ang magkabilang siko ko sa ilalim ng tubig at marahan niya kong hinila papunta sa kanya. I let him pull me against his bare chest. Lumapat ang mainit niyang dibdib sa likod ko. His arms snaked around my waist as he rested his chin over my shoulder. I could feel his hot breath on my neck.

"Nagseselos si Zaber kay Draze. That's what we're talking about earlier," he conceded then paused a bit. "And... that's why I talked to him immediately. Kasi ayaw kong isipin niyang may favoritism ako. I don't want him to feel what I felt towards my father back then."

"May kapatid ka?" bahagya ko siyang nilingon at sinilip.

"Yes," he nodded.

"Kaedaran mo lang din?"

"No. He's 5 years younger than me."

I contemplated for a fleeting moment. "Ilan ba kayong magkakapatid?"

He sighed and renewed his hug. "Five."

"Five? All boys?" I queried and he nodded. "Pang-ilan ka?"

"Eldest," he replied.

"That explains why they want you to run your family's company..."

Tumango naman siya. "But it's upon my discretion whether to handle it or not. I came back to them because dad's condition wasn't good. Until now, hindi pa rin stable ang health condition niya. That's the least I can do for him to make it up to him."

Marahan naman akong tumango't dumiretso ng tingin sa harap. Nanatili naman siyang nakayakap sa'kin at dinama ko naman ang init ng yakap niya.

He paused for a while then continued. "They let me do what I want even though they didn't want me to become an idol. Now, it's time for them to return the favor. That's why I accepted my father's wish, and that is... to take good care of our company."

"Hmm..." napaisip naman ako tungkol sa mom niya. "Proud siguro sa'yo ang mom mo for that. Anyway, how 'bout your mom? What did she say?"

Hindi naman siya umimik. Instead, he pulled me more against him. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya at malalim na paghinga niya sa balikat ko.

KFR 2: A Road To Reality || [Kook-U Fan Fiction]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon