Met een volle snelheid rijd ik rechtstreeks baar Chaimae's huis. Ik kan echt niet geloven dat het nu al zo ver is. Weyemmaaa wat is dit spannend zeg...
Als ik ben aangekomen bij Chaimae's huis zie ik geen auto? Zouden ze al naar het ziekenhuis zijn gereden?
Ik pak snel mijn telefoon en bel Yassir op.
Y: Eey Khadija kom nu nu naar het ziekenhuis het kan elk moment gebeuren
K: Jaa euhmmm waar zijn jullie???!
Y: Mch ziekenhuis kom nu nu nu
K: Hoe is het met dr??
Y: Hewaa kom je nog ofwat
K: Jaa ik kom nu
Ik hang op en rijd meteen naar het ziekenhuis. Ik hoop echt dat ik niet telaat ben.
"Hallo, ik kom goor mijn vriendin Chaimae ****" "Kamer 203 2e verdieping" "Dankje" zeg ik en ik ren naar boven. Ik vertrouw op dit soort momenten de lift niet.
"AAAAAAAAHHHHH!" hoor ik iemand heel hard kreunen van de pijn. Ik herken meteen de stem. Chaimae. Ik ren naar de kamer en zie dat het al bezig is. "Khadija!" zegt Yassir als die me opmerkt en hij geeft me een knuffel. Ik laat hem weer los en ren naar Chaimae. Ze is helemaal aan het huilen en ze ziet er uitgeput uit. "Omg Chaimae het komt goed" zeg ik en ii krijg meteen tranen. "Houd me hand vast" zeg ik en ze kijkt me moeilijk aan en knijpt in mijn handen. "'Kom op mevrouw persss!" zegt de verloskundige. "1...2...3...." telt de verloskundige. "AAAAAAAAAHHHHHHH!" schreeuwt Chaimae van de pijn. "HIJ IS TE VROEGGGG HIJ ZOU PAS OVER TWEE WEKEN MOET KOMEN!!!" Ik kijk haar medelijdend aan. "Kom op schat persen!!" zegt Yassir tegen Chaimae. Ik zie aan hem dag die het ook zielig voor haar vind. "Ik kan dit niet, sorry" zegt Yassir en hij loopt de kamer uit. Ahww meskien.
Enkele minuten verlopen als eerst. Chaimae heeft nog steeds moeite met persen maar ze moet het echt doen anders krijft ze een keizersnee. Ookal weet ik dat ze dat echt niet wilt want dat vind ze fcking lelijk. Maar als het niet lukt heeft ze geen keus.
03:00, In het ziekenhuis
"EEEEEEN TWEEEEEE..." zeggen de verloskundigen. "JAAAA HET HOOFDJE HET HOOFDJ KOMT KOM OP MEVROUW PERSEN PERSEN!!!!" "AAAAAHHHHHHHHHHHHH!" zegt Chaimae moeilijk. Omg ik zie het hoofdje ook en hij komt steeds meer deruit. "BIJNAAAAA... JAAAA...KOM OP!!!" "HIJ IS ERRRRR!!!!!!!!!" schreeuwt iedereen. De baby begint meteen te huilen en Yassir komt meteen de kamer binnen. Tranen vullen ik zijn ogen en ook in die van Chaimae. "Mijn baby😭" zegt Chaimae emotioneel en ze legt de baby op haar borstkast. Ik kijk hun stralend aan en begin ook met huilen. "Hij is zo mooi, mashallah😍" zeg ik zachtjes tegen Chaimae. "Je hebt het goed gedaan habiba" zegt Yassir en hij geeft haar kus op haar voor hoofd. "Welkom op de wereld kleine man" zegt Yassir en hij wrijft over de baby's wang. "Wat is de naam?" vragen de verpleegsters.
Yassir en Chaimae kijken elkaar aan en lachen. "Nouri" zeggen Chaimae en Yassir tergelijkertijd. "Omg zo mooie naam" zeg ik zacht in mezelf. Chaimae glimlacht naar me en de verpleegsters schrijven het op.
"Oke, we komen morgen ochtend weer bij u terug, rust u maar lekker uit" "Dankje" zegt Chaimae en we zijn nu met zn drieeen in de kamer. "Ik ga even de boys bellen" zegt Yassir en hij loopt naar de gang. "Hij is zo mooi Chaimae😍" zeg ik verliefd als ik naar de couveuse kijk waar Nouri in ligt. "Ja he ik wil hem echt opeten" zegt Chaimae.
We kletsen en klesten nog totdat ze in slaap valt. Ze heeft het echt heel goed gedaan. Eindelijk is de kleine man er alhoewel die aan de vroege kant is geboren. "Jaa broo hij lijkt hayeck veel op mij kijk maar" hoor ik Yassir zeggen en ik kijk naar de deur en zie Marouane en Nabil erbij. Ik kijk snel weer terug en ga een beetje op mijn telefoon. "Fakka Khadija" zegt Nabil en hij geeft mijn een boks en een knuffel. "Hooi" zeg ik en ik glimlach zwakjes. "Hij is kapot schattig broer!" zegt Nabil als die kijkt naar de courveuze. "Slaapt ze?" vraagt Yassir aan me. Ik knik en maak dan perongeluk oogcontact met Marouane. Shit.
"Hebben jullie nog steeds ruzie?" vraagt Yassir aan mij. "Ik praat niet met leugenaars" zegt Marouane nog. "Ik- Omg..." "Khadija heb je over iets gelogen dan?" vraagt Nabil Ik hef mijn schouders op en pak mijn tas. Yassir zou het nog tegen Marouane vertellen maar blijkbaar was die dat vergeten. "Kan je tegen Chaimae zeggen dat ik haar vanavond bezoek na mijn werk. "Safe" zegt Yassir. Ik loop de deur uit en ga weer onderweg naar huis.
-
09:30
Ik ren snel naar mijn kantoor omdat ik al een half uur telaat ben. "Goeiemorgen Khadija" hoor ik achter me en ik stop met rennen. Ik draai me langzaam om.
Jäiro.
"Hey, goeiemorgen" zeg ik verlegen en ik loop mijn kantoor binnen. "Mag ik binnenkomen?" vraagt Jäiro. "Natuurlijk zeg ik en ik geef hem een gebaar dat die naar binnen mag komen. Hij loopt mijn richting op en kijkt me lang aan. "Vandaag heb je niet veel te doen, je hebt een en al administratie- werk, medicijnen bestellen, mails beantwoorden etc etc, je krijgt hier tot 15:00 voor dan heb je ook gelijk pauze..." zegt Jäiro aan een stuk door. Ik kijk hem aandachtig aan.
"Okee mooi en hoelaat ben ik klaar met werken?" "Ohja helemaal vergeten te zeggen mijn excuses, je werkt tot 19:00" "Oké top" "Kan ik je verder nog ergens mee helpen?" Ik schud mijn hoofd en ga achter mijn computer zitten. "Ohja, en je krijgt een nieuwe laptop" zegt Jäiro en hij overhandigd mij een Macbook in een doos. "Wow, bedankt had echt niet gehoeven😊" zeg ik verlegen en ik maak meteen de doos open. "Geen probleem😉" zegt Jäiro en hij verlaat mijn kantoor.
Ik ga meteen aan de slag met mijn werk. Mails beantwoorden, telefoontjes opnemen, medicijnen bestellen, en zo ging de hele middag door.
15:30
Ik neem een slok van mijn redbull en beantwoordt een paar snaps en appjes. Ik ben laatste tijd niet meer zo actief man ik mis het een beetje. Ik maak een snelle snap en plaats het op me verhaal "Work till 19:00 🥵" Meteen reageren der verschillenden mensen met verschillende reacties. Haha ik ga stuk.
Als ik mijn telefoon wil weg leggen klopt er iemand op mijn deur. "Ja?" vraag ik beleefd. De deur wordt langzaam geopend en ik zie meteen een persoon die ik op dit moment niet had willen zien.
Marouane.
Hij loopt meer naar binenn en sluit de deur achter zich dicht. Ik kijk hem vragend aan maar hij lacht heel breed. Ik krijg hier best een raar gevoel in me maag van. "Ga je nog praten of wat?" vraag ik boos. "Wow rustig ik kom alleen hier om mijn excuses aan te bieden" zegt Marouane en hij gaat tegenover me zitten.
"Voor?" "Alles, Yassir heeft me alles vertelt, het spijt me wollah ik moest je gewoon geloven" zegt Marouane en hij kijkt naar de grond. "Ik snap echt niet waarom wij zoveel ruzie's hebben om de kleinste dingen" zegt Marouane weer en hij kijkt me spijtig aan. Ik kijk naar dr grond en er heerst dan een lange stilte. "Door die boze ogen, niemand wilt ons gelukkig zien" zeg ik en ik sta op en ga naast hem staan en ga met mijn handen over zijn schouders hangen. "Ik heb je gemist habiba" zegt Marouane en hij draait zich om en kust me. Ik lach maar iets voelt niet goed. "Heb je iets gedaan met Ilham?" vraag ik hem best wel random. "Huh? hoe kom je daarbij?" "Wees gewoon eerlijk" "Ik zweer ik heb niks met haar gedaan" zegt Marouane en hij kijkt me aan en geeft weer een kus. Hij lacht naar me waardoor ik ook moet lachen want zijn lach laat mij lachen😂. "Nouri is echt zo beeldschoon" zeg ik. Marouane legt me op zijn schoot en kijkt me lang aan. "Ooit ga ik je handvragen je moet officieel van mij worden" Ik lach en geeft hem een kus op zijn mond.
-
