75.

639 33 14
                                    

Khadija

Mijn ogen opende ik heel langzaam doordat ik enorme hoofdpijn had. Ik keek moeilijk om me heen en wist meteen weer was ik was. Nog steeds in deze verlaten schuur. Ik had het heel erg koud en ik had een enorme kramp aan mijn benen.

"Hey slaapkopje ben je eindelijk wakker!" Hoorde ik aan de andere kant. Ik zag Ilham met een dienblad aanlopen met water en broodje. "Maak me los Ilham" Zei ik moeilijk.

Ik probeerde mezelf los te trekken maar het lukken niet. Ik begon harder te trekken waardoor het steeds meer pijn dit. "Ahhhhh!" Schreeuwde ii van de pijn. "Je moet je leren te beheersen Khadija, het is echt niet goed als je zo verder gaat" Zei ilham en ze legde het dienblad voor me neer. "Ik laat een arm los als je belooft dat niet me niet gaat aanvallen of gaat schreeuwen" Zei Ilham.

Ik keek haar vies aan en keek naar het eten. Ze ging voor me hurken en lachte me uit. Ik had enorme trek en dorst maar mijn trots was te sterk.

Ik verzamelde wat speeksel op mijn tong en spuugde in haar gezicht. Ze viel achterover en veegde het ruw van haar af. "Je gaat me nu losmaken eh KANKERHOER!" Schreeuwde ik. "Luister dan je krijg dit niet ja met je hoerengedrag, geef het maar aan als je weer normaal kunt doen" Zei Ilham boos en ze pakte de dienblad op en liep weg. "ILHAMMMM!!!!!" Schreeuwde ik boos.

Ik was zo boos ik kon mezelf niet beheersen ze had gelijk. Ik trek dit echt niet meer. Ik voelde meteen tranen over mijn wangen glijden en kon allemaal aan Marouane denken, hij was de enigste die me kon redden.

Marouane

"Hoe bedoel je je hebt al dagen niet van Carlos gehoord?" Vroeg ik aan mijn labelbaas. "Hij heeft ze recent niet gemeld Marouane. Ik had een par mensen naar zijn huis gestuurd en ze hebben hem niet gezien. "Wanneer had je voor het laatst met hem gesproken?" Vroeg hij. "Hoe de fack moet ik dat weten broer ik onthoud toch niet alles?!" Zei ik boos. "Kalm aan marouane we vinden hem wel. Maar dit betekend wel dat Ilham jou weer gaat begeleiden" "Nee dat wil ik niet zoek maar iemand anders" Zei ik. "Ik ben bang dat dat helaas niet mogelijk is. Het is of zij of niemand en we weten allebei dat jij een manager nodig hebt" Zei Kees. Ik zuchtte diep en keek uit het raar. "Hé, we vinden hem wel. Maak je maar geen zorgen" Zei Kees en hij gaf me een schouderklopje. "Ik hoop het" Zei ik en ik gaf hem nog een hand en liep naar beneden. Ik hoorde een menigte van de verte en zag veel fans bij de voordeur staan. Gelukkig was mijn bodyguard daar. Ik liet de deur uit en hoorde allemaal fans gillen en foto geluiden. Ik kwam aan in mijn auto en zag een bezorgde Amine. "En?" Ik schudde mijn hoofd en begon met rijden. "Wollah het is echt dood raar Amine hoe kan hij niks van zichzelf laten horen. Hij doet dit nooit" Zei ik. "Heb je nog iets gehoord van Khadija?" Ik schudde mijn hoofd. "Het is beter zo, zij wilt geen contact ewa dan laat ik haar toch ga niet achter haar kontje mattie" "Iets klopt hier niet man Marouane, waarom zou ze afscheid nemen via een briefje?" Zei Amine. Ik keek hem even aan en moest lachen. "Kiffesh klopt iets niet denk je zie is ontvoerd oulleh? Ze wilt gewoon een beetje ruimte ze heeft veel meegemaakt broer" Zei ik lachend. Ergens moest ik twee keer nadenken nadat ik die woorden uitsprak. Het zou toch niet echt?

Het Leven Na Jou.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu