Marouane
Ondertussen is Adam bij ons gekomen en is Khadija bijna klaar met koken. Adam en ik waren aan het praten in de tuin. "Heb je niks meer van hem gehoord?" Vroeg Adam. "Nee ik denk dat Carlos is ontvoerd, hij laat altijd iets van zich horen namelijk. Ik vind het zo zielig voor Khadija ze heeft hier echt veel moeite mee" Zei ik en ik nam een hijs van de shisha. Adam zuchtte en keek me medelijdend aan. "Het komt echt goed je moet even die mensen bellen van Carlos en misschien weten hun dan waar Carlos is" "Is Carlos weg?" Hoorde ik achter mij. Het was Khadija. "Wat is er met hem gebeurd?"Vroeg ze bezorgd. Ik keek Adam geïriteerd aan waarom moet hij altijd zo hard praten. "Er is niks habiba, Carlos laat even niks van hem horen dat is alles" Zei ik zo
kalm mogelijk. Ik stond op en omhelsde haar om haar gerust te stellen. "Ik wou jullie roepen om te komen eten" Zei Khadija en ze liet me zachtejs los en liep naar binnen. Ik zuchtte en keek Adam aan. "Volgende keer praten we over hem als ze der niet is begrepen?" Adam knikte en we liepen samen naar binnen. We namen plaats aan de eettafel en aten met z'n alle. Het was voornamelijk dat Adam en ik aan het woord waren maar ik zag dat Khadija een beetje bedroef was. Nadat we gegeten hadden ging Adam naar huis en bleven ik en Khadija in de woonkamer achter. Ik merkte dat ze heel stil was. Ik kwam dichterbij haar sloeg mijn hand om haar heen. Ik keek haar aan. "Is er iets?" Vroeg ik. "Nee" zei ze heel kortaf en bleef naar de tv kijken. "Khadija..." "Nee niks Khadija" Kapte ze weer af. "Waarom doe je nou zo?" Vroeg ik en ik haalde mijn handen van haar af. "Rot op" Zei Khadija.
"Ik snap jou echt n-" "Je weet niet hoe het voelt om met angst te leven, heb jij een broer die je wilt vermoorden? Het is toch logisch dat ik soms geen zin heb om te praten? Of moet het weer op jou manier gaan?!" Schreeuwde ze. "Kifffesh man je doet alsof je hier alleen voor staat? Ik ben toch altijd met jou? Wij doen dit samen hè want hij wilt mijn het meest vermoorden. Denk je echt ik dat het hem toelaat om jou aan te raken. Ik zal je met heel mijn ziel beschermen habiba" Zei ik en ik omhelsde haar. Ze sloeg haar armen om mij heen. "Dankjewel Marouane" Fluisterde Khadija. Je kon aan haar stem horen dat ze haar tranen probeerde te bedwingen. "Wees niet bang ik ben overal en altijd bij jou desnoods slapen we met de lamp aan" Zei ik.
Khadija
"Wees niet bang ik ben overal en altijd bij jou desnoods slapen we met de lamp aan" Zei Marouane grinnikend. Ik lachte en liet hem los. Hij keek me diep in me ogen aan. "Je bent zo prachtig" Zei Marouane. Ik glimlachte en hij keek naar mijn lippen. Ik deed het zelfde en bijna direct daarna voelde je zijn lippen op die van jou. Die zachte en lieve kus van hem die jou hart elke keer tekeer liet gaan. Ik zoende hem terug en hij lachte in onze kus zonder hem te verbreken. Hij legde je op de bank en bleef boven je hangen. "We moeten zo snel mogelijk trouwen ik hou het niet meer vol" Fluisterde Marouane in je oor wat jou rillingen gaf. "Maroaune.." Lachte je beschaamd je voelde je wangen rood kleuren en hij grijnsde. Zonder nog een woord te zeggen pakte hij je hand en nam je mee naar boven. Toen hij eenmaal de deur naar zijn kamer opende liet hij je binnen en deed de deur op slot. "Geen stress wil alleen maar knuffelen" Zei Marouane. "Fijn want ik zou sowieso niet verder willen gaan" "Hahaha hoor haar je lult dood erg" Lachte Marouane. Je fronste je blik en besloot je slaapkleding aan te trekken. Marouane deed alleen zijn shirt uit en trok een korte broek. "Slaaplekker habiba" Zei Marouane toen jullie samen in bed lagen. Je mompelde maar een beetje en viel langzamerhand in slaap.
-
Iham;
Salim werd opgepakt voor poging tot moord. Hij ging samen met Nour en mij naar het bedrijf van Carlos de manager van Marouane om het te bedreigen. Hij wou weten waar Marouane was zodat die hem kon vermoorden, want dat was wat die wilde.
Nour en ik werden niet opgepakt omdat wij Salim derin hadden geluisd, dit was allemaal ons plannetje. Salim stond hun in onze weg dus hebben ze een einde aan hem gemaakt. Hij moet hoogswaarschijnlijk 10 jaar vastzitten. Wij hadden Carlos gedrogeerd en opgesloten in een verlaten kelder. Hij moest ons vertellen waar Marouane en dat hoertje waren.
"Vertel mij waar Marouane is verstopt, Carlos" Vroeg ik heel kalm. "Ilham, dit hoef je echt niet te doen, hier komen alleenmaar meer problemen van" Zei Carlos kort ademig. Ik keek Nour machteloos aan. "Ik weet niet meer wat ik met jou moet, misschien m-" "Als je ons niet vertelt waar hij is, ontvoeren wij jou familie, je vrouw, je moeder, iedereen! Totdat jij vertelt waar die motherfucker is!" snauwde Nour in Carlos zijn gezicht. Ik schrok van der, ik heb dr nog nooit zo gezien. Ik was echt trots op haar. "Je laat mijn familie met rust vieze hoertje!" zei Carlos boos. "Waar is Marouane?!" Vraag ik boos. Hij keek me met een boze blik aan. "Ik zal helemaal niks zeggen desnoods vermoorden jullie mij, ik zou Marouane nooit verradden" Zei Carlos. "Denk je dat je moeder het leuk gaat vinden dat je hem boven haar kiest?" Vroeg ik lachend. "Ik kies helemaal niemand boven iemand, ik doe gewoon mijn werk en laat me los Ilham want ze zullen binnen een uur weten waar ik ben en dat komen ze bij jou" Zei Carlos. Hij had wel een punt want zijn telefoon is gekoppeld met hun bedrijf. Ik zuchtte en keek Nour aan. "Maak hem los en kom dan naar de auto" Zei ik tegen Nour. Ze knikte en ik liep naar buiten. Ik stapte de auto in en dacht diep na. Waar zouden ze verstopt zijn?
-------------------------------
Vergeet niet te stemmen ;-)
