Morrie
Mijn tante en oom gingen naar een nieuw huis. Ik verbleef een week bij hen, maar ik kreeg een rare vibe over hun huis. Ik sliep op de zolder en rond 3 uur werd ik wakker om mijn 6-jarige neef naast mijn bed te vinden. Hij begon me over zijn denkbeeldige vriend Morrie te vertellen.
De volgende dag, toen ik het aan zijn ouders vroeg, vertelden ze me dat hij geen denkbeeldige vriend had toen ze in hun vorige huis woonden. Ze besloten hem ernaar te vragen, maar hij zei dat hij geen idee had waar ze het over hadden.
De volgende nacht, rond 3 uur 's nachts, werd ik wakker en zag mijn kleine neef naar me staren. Hij bleef maar herhalen, "Waarom zei je dat? Waarom zei je dat? Waarom zei je? "Ik probeerde met hem te praten en hij begon me te vertellen hoe Morrie 's nachts in zijn dromen zou verschijnen en met de familie zou eten als ze aan tafel waren. Ik vroeg hem hoe hij Morrie ontmoette en hij vertelde me dat Morrie naar hem toe kwam en vroeg hem of hij naar binnen mocht komen. Hij zei: "Ja, zeker, kom maar binnen." Toen kwam Morrie elke nacht naar zijn bed en praatte met hem.
De volgende dag vertelde ik het aan zijn ouders, maar ze geloofden me niet. Ze dachten dat ik het verzon. Op mijn laatste avond in het huis werd ik wakker door een vaag gebonk onder mijn bed. Op dit moment was ik erg bang, maar ik heb de moed opgebracht om onder mijn bed te kijken. Ik vond mijn neefje daaronder verstopt. "Ik bescherm je tegen Morrie," zei hij. 'Hij kan je niet vertrouwen en hij heeft je nodig. Morrie zal je geen pijn doen als ik je bescherm. '
Dat waren de laatste woorden die ik hem hoorde zeggen. Ik rende sneller dan ooit tevoren en maakte het op zijn minst 3 straten verderop voordat mijn tante en oom me bijhaalden en smeekte me om te stoppen. Ze vroegen me wat er was gebeurd en toen ik ze vertelde, geloofden ze me niet. Toen we terugliepen naar het huis en naar boven gingen, lag mijn neef in zijn bed, in diepe slaap. Ik ging de volgende ochtend weg en ging nooit meer terug.
Jacob de houthakker
Ik was op zoek naar een 5-jarige jongen en hij vertelde me dat een man genaamd Jacob, die gekleed was als een houthakker, naast me op de bank zat. Hij moet de blik van schrik op mijn gezicht hebben gezien en gezegd: "Maak je geen zorgen ... hij heeft geen armen."
Sally the Murderer
Mijn dochter had een denkbeeldige vriend genaamd Sally. Ze vertelde me eens hoe Sally in de gevangenis zat omdat ze haar moeders hoofd had afgehakt.
The Creeper Man
Vanaf de leeftijd van drie vertelde mijn zoon me altijd over "The Creeper Man" die in de slaapkamer van mijn moeder en vader woont. Hij brengt het naar boven nadat hij ze heeft bezocht. Ik heb de fout gemaakt om te vragen hoe de man eruit ziet. Mijn zoon zei: "Oh, hij heeft geen gezicht."
Emily
Toen mijn zus 6 of 7 was, had ze een denkbeeldige vriend genaamd Emily. Ze vertelde ons dat Emily even oud was als zij, in haar kast woonde, een oude zwarte jurk droeg en lang donker haar had. Mijn zus speelde constant met Emily en mijn ouders merkten dat ze raar deed. Ze was erg afstandelijk en zat alleen maar in het midden van haar kamer, fluisterend tegen Emily.
Op een dag liep mijn broer voorbij en mijn zus zat in het midden van haar kamer. Ze draaide zich plotseling om en siste naar hem. Het was bang omdat ze niet eens op onze zus leek. Mijn ouders renden naar haar kamer en ik kon mijn zus horen schreeuwen en schreeuwen: "Ga weg! Ga weg! "Zo luid als ze kon. Ik heb geen idee wat er in die kamer is gebeurd, maar toen het geschreeuw stopte, zag ik dat mijn ouders mijn zus vasthielden en ze huilden hun ogen uit. Ze snikte ook.
Jaren later vroeg ik haar erover en ze vertelde me dat Emily haar altijd vertelde vreselijke dingen voor zichzelf te doen. Ze was eigenlijk gewend wakker te worden op het dak en kon zich niet herinneren hoe ze daar aankwam. Blijkbaar haatte Emily onze ouders absoluut, dus probeerde ze mijn zus tegen hen te verzetten. Toen we een ander huis betraden, was Emily weg. Ik ben opgelucht dat we dat huis hebben verlaten.
De onscherpe mensen
Toen ik een kind was, had ik verschillende denkbeeldige vrienden en zij zouden me altijd omringen en op me neerzien. Ik zal altijd onthouden hoe ze eruit zagen. Ze hadden geen onderscheidende kenmerken, maar waren eerder schaduwachtige silhouetten. Ze spraken zelden met me, maar mijn moeder vertelde me dat wanneer ik alleen in mijn kamer was, ik lange gesprekken zou hebben met een groep mensen. Ze waren altijd gewoon een soort van "daar". Dit is hoe ze eruit zagen, behalve iets minder wazig:
Wazige mensen
De kapitein
Een moeder vertelde me dat ze zich zorgen maakte omdat haar zoon sprak over een geest die met hem zou praten en met hem in zijn kamer zou spelen. Hij zei dat de geest de kapitein heette en hij een oude man met een baard was. Hij zei dat de kapitein hem vertelde dat wanneer hij opgroeit zijn baan zal zijn om mensen te vermoorden, en de kapitein zou hem vertellen wie er gedood moest worden. De jongen huilde en zei dat hij geen moordenaar wilde zijn, maar de kapitein vertelde hem dat hij geen keus had en dat hij na een tijdje zou wennen aan het doden. De jongen vertelde ook een meisje in zijn klas: "Ik weet waar je woont" en "je bent misschien goed in verbergen, maar ik zal je nog steeds vinden".
The Evil Rabbit
Toen mijn neef vijf jaar oud was, had ze een gevuld konijn dat ze overal mee naartoe nam. Ze praatte er zelfs mee. Op een dag, terwijl ik naar haar keek, sliep ze op de bank. Plotseling werd ze wakker en schreeuwde zonder reden tegen haar konijn. Ze riep steeds maar weer: "Nee! Dat kun je niet doen! Dat is slecht! Doe het niet! "Ik vroeg haar wat er mis was, maar ze wilde niet naar me luisteren. Uiteindelijk moest ik het konijn naar haar kamer brengen en toen ik weer naar beneden kwam lag ze weer op de bank te slapen. Ik heb geen idee wat dat konijn van plan was te doen ...
Roger
Mijn kleine broertje had een denkbeeldige vriend genaamd Roger die onder onze salontafel woonde. Hij zei dat Roger een vrouw had en 9 kinderen. Roger en zijn gezin woonden drie jaar lang vredig onder onze koffietafel. Op een dag kondigde mijn kleine broertje aan dat Roger er niet meer zou zijn. Toen we hem vroegen waarom, vertelde hij ons dat hij Roger en zijn hele familie neerschoot en doodde. Ik weet niet of hij zich dit vandaag herinnert, maar zijn echte gebrek aan spijt was zeer verontrustend.
De paashaas
Toen ik 16 was, moest ik oppassen voor tweelingjongens die op dat moment in de derde klas zaten. Ze praatten altijd over een man in een paashaaskostuum en ze waren doodsbang voor hem. Op een dag was ik aan het babysitten en een tweeling zat onder de douche. Zijn broer en ik zaten beneden naar de tv te kijken toen hij plotseling zei: "Je moet naar Matt gaan kijken." Enkele seconden later hoorden we Matt van boven schreeuwen: "Hij is hier! Hij is hier! "Ik rende naar boven en ik moest elke kamer controleren voordat hij zou kalmeren. Ik weet niet zeker welk deel van de ervaring mij het meest verbaasde.
ruig
Toen mijn moeder jong was, had ze een denkbeeldige vriend genaamd Shaggy. Toen ze wat ouder werd, vertelde ze haar moeder dat ze klaar was met Shaggy, dus ze raakte van hem af. Mijn grootmoeder vroeg haar wat ze bedoelde en ze zei: "Ik heb hem fijngehakt en in de koelkast gelegd."
Ik kan hem niet doden
Toen mijn broer klein was, deed hij alsof hij denkbeeldige vrienden had die elke seconde tegen hem praatten. Op een dag hoorde mijn moeder hem zeggen: "Ik kan hem niet doden! Hij is mijn enige vader! '
Auto ongeluk
Toen ik klein was, had ik een hele bende van denkbeeldige vrienden. Op een dag merkte mijn moeder dat ik al een tijdje niet meer over hen had gepraat en me vroeg wat er met hen was gebeurd. Ik vertelde haar kalm dat ze allemaal waren omgekomen bij een auto-ongeluk.
