Eindelijk was de Halloween-avond aangebroken en Kevin kon niet wachten om trick-or-treating te doen. Hij was 10 jaar oud en zijn vrienden, Kyle, Brad en Zach konden voor het eerst alleen uitgaan. Hun plan was simpel, ze zouden in de buurt van Kevin bedriegen of behandelen en dan naar het huis van hun vriendin Stefanie gaan voor een feestje.
Kevin deed zijn latex Frankenstein-masker op toen de deurbel ging. Het waren de Kyle, Brad en Zach. Brad droeg een vampierkostuum met plastic slagtanden, een lange zwarte cape en make-up waardoor hij er bleek en bleek uitzag.
Kyle had een duivelskostuum met een rode rubberen bodysuit en een afschuwelijk satanisch masker. Zach was gekleed als een mummie, gehuld in wc-papier.
'Dus je hebt gehoord dat Stefanie gaat als de bruid van Frankenstein?' Vroeg Zach.
"Eigenlijk dragen de meisjes allemaal kostuums om bij ons te passen," antwoordde Kevin. "Op die manier kunnen we ons aansluiten op het feest voor de dans en zo. Serena gaat als een vrouwelijke vampier, Nicki is een heks en Jessica is een oude Egyptische koningin ".
"Kerel, je droeg dat gewoon omdat je Stefanie leuk vond," plaagde Brad.
"Hoe weet ik dat je de meisjes niet hebt nagemaakt", antwoordde Kevin.
"Ik heb ook gehoord dat Rob, Jared, Nick en Mitch zich weer verkleden als piraten," wierp Kyle zich in. "Ze zijn van plan door de buurt te gaan om mensen te pakken en hun snoep te stelen ..."
"Zijn jullie allemaal klaar om te gaan"? Kevin's moeder vroeg.
"Ja," antwoordde Kevin.
"Denk aan de regels," zei Kevins moeder. "Niet naar onverlichte huizen gaan, niet in vreemde buurten gaan, geen straten oversteken zonder te kijken, niet praten met vreemden en geen snoep eten voordat ik het controleer."
"Oke mam" antwoordde Kevin.
'Ik meen het,' zei zijn moeder met een serieuze stem. "Herinner je je vorig jaar toen die kinderen verdwenen. De politie kon niet achterhalen wat er met hen gebeurde en sloot de zaak. Geen enkel spoor van een van de vele vermiste kinderen werd ooit gevonden. Het was alsof ze gewoon in het niets verdwenen waren. '
"Goed, mam" zei hij opnieuw.
Daarmee gingen ze met z'n vieren de nacht in. Eerst liepen ze het trottoir in, toen staken ze elkaar over en deden de huizen daar tegenover, vervolgens de huizen aan de andere kant van de straat die in een lus waren, en vervolgens een paar burenhuizen overstaken, en toen gingen ze de donkerste in een deel van de straat van Kevin, de lange strecth ervan zonder stoep, na het bereiken van het einde ervan stopten ze om de tijd te controleren.
'We hebben nog anderhalf uur,' zei Kevin, zijn stem onderdrukt door het masker. "Ik zeg dat we hier naar beneden gaan op de andere straten. Zach stelde voor dat dit vrijwel de hele buurt zou zijn, dan gaan we terug naar je huis en ontspannen een uur voordat we naar het feest gaan".
"Waarom stoppen?" Onderbrak een stem.
Ze draaiden zich allemaal om en zagen een man uit de schaduw treden. Hij was helemaal in het zwart gekleed, met een lange overjas en een fedora-hoed. Zijn gezicht was verborgen door de duisternis.
"Ik ken een betere buurt waar er veel snoep is," zei de man. "Volg me gewoon."
"Dat zouden we echt niet moeten doen," zei Kevin.
'Ja, we mogen niet met vreemden praten of naar vreemde buurten gaan,' stemde Zach toe.
'Ik zeg dat we gaan,' zei Brad.
"Ja," zei Kyle. "Als hij iets verdachts probeert, kunnen we altijd rennen als we niet terug zijn in de tijd, geef ons dan de schuld".
"Goed, maar laten we dit snel doen," zei Kevin.
