1. De spiegel in de kast
Er was een meisje met een slaapkamerkast. Aan de binnenkant van de kastdeur was een grote passpiegel. Dit meisje was een thrill-seeker en ze hield ervan zichzelf in de war te maken. Soms deed ze de deur van de kast 's nachts open en staarde naar haar spiegelbeeld in de spiegel. Op een avond, toen ze dit deed, was ze verrast om een interessant effect te zien. Vanwege het spel van licht en schaduw leek het alsof haar spiegelreflectie zwarte, lege oogkassen en een enorme, gapende mond had toen ze in de spiegel keek. Na een tijdje de optische illusie te hebben bewonderd, ging het meisje naar de badkamer. Maar toen ze het badkamerlampje opende, herinnerde ze zich iets waardoor ze zichzelf in de badkamer op slot deed en hard genoeg begon te schreeuwen om haar ouders en de helft van de buren wakker te maken. Wat heeft ze onthouden? Eerder die dag had haar vader de spiegel uit de deur van haar kast gehaald.
2. Het glas water
Ik heb een broer genaamd Sergei, die 4 jaar ouder is dan ik. We leven met onze ouders in een klein appartement aan de rand van de stad. Er is niet veel ruimte, dus mijn broer en ik moeten een kamer delen. We hebben stapelbedden. Ik slaap op het onderste bed en mijn broer slaapt op de top. Op een avond gingen mijn ouders op bezoek bij onze familieleden die in het land wonen. Ik bleef laat weg met mijn vrienden. Toen ik thuiskwam, was het al na middernacht. Ik wilde mijn broer niet wakker maken, dus ik deed het licht niet aan. Ik kleedde me net uit in de gang en ging onze kamer binnen.
Toen ik naar bed ging, hoorde ik mijn broer kreunen en om een slok water vragen. Ik ging naar de keuken, vulde een glas met water. Toen ik terugkeerde naar onze slaapkamer ging ik op het onderste bed zitten, nam een paar slokjes en gaf toen het glas aan mijn broer. Hij haalde het uit mijn hand. "Welterusten," zei ik en ik klom in bed. Ik viel bijna onmiddellijk in slaap.
Enige tijd later werd ik gewekt door het geluid van kloppen. Met moeite, opende ik mijn ogen. Het was nog donker. Ik keek naar de klok. Het was na 6 AM. Wie zou er zo vroeg op bezoek kunnen komen, dacht ik. Ik gaapte, trok mezelf uit bed en ging naar de deur. Daar stond mijn broer.
"Waar was je?" Vroeg ik.
"Ik bleef de nacht in de plaats van mijn vriendin," antwoordde hij.
Plots begreep ik de betekenis van zijn woorden. 'Ben je vannacht niet thuisgekomen?' Vroeg ik.
"Nee," zei mijn broer.
Met een bonzend hart liep ik terug naar de slaapkamer en deed het licht aan. Het bovenste stapelbed was leeg en naast het kussen was er een leeg glas.
3. Ik zal hier wachten
Op een nacht, niet zo lang geleden, liep ik naar huis met een vriend van mij. We woonden allebei in hetzelfde appartementencomplex. Het was een donkere herfstnacht en de regen viel naar beneden. Plotseling klonk er luid gebulder en hoorden we een auto op de weg lopen. We werden betrapt in de glans van een fel geel en een auto ploegde in ons. We werden halsoverkop in de sloot gegooid.
Mijn vriend en ik waren bedekt met modder. De chauffeur had nog nooit de moeite genomen om te stoppen. We hielpen elkaar uit de sloot en bij het licht van onze mobiele telefoons begonnen we elkaar te controleren op verwondingen. We leken te zijn ontsnapt zonder een blauwe plek. We hebben de chauffeur vervloekt omdat hij zo onvoorzichtig was en bleef lopen. Toen we ons appartementencomplex bereikten, stopten we om buiten een sigaret te roken. Toen we klaar waren met roken, vertelde ik mijn vriend dat ik naar huis ging naar bed. Hij zei: "Ga je gang, ik wacht hier een tijdje."
Ik werd wakker in een ziekenhuisbed. Mijn lichaam was bedekt met verbanden en pleisters. Ik was duizelig, gedesoriënteerd en misselijk. Verbaasd vroeg ik de verpleegster: "Waar ben ik? Wat is er met me gebeurd?"
'Je bent in het ziekenhuis,' antwoordde de verpleegster. "Je bent net wakker geworden van een driedaagse coma. Je bent geraakt door een auto, maar je hebt het wonderbaarlijk overleefd. De politie vond je liggend op de weg. '
"Hoe zit het met mijn vriend?" Vroeg ik.
"Het spijt me," antwoordde ze. "Helaas heeft hij het niet gehaald ..."
Toen ik de schok kreeg, herinnerde ik me de laatste woorden die mijn vriend tegen me zei toen we afscheid namen bij de ingang van ons gebouw:
"Ga je gang, ik wacht hier een tijdje ..."
4. Dochter's verjaardag
In een klein stadje stond een vrouw langs de kant van de weg. Ze hield een bos bloemen in haar hand en drukte zenuwachtig tegen de zoom van haar jurk. Ze begroette een taxi en toen die stopte, stapte ze in.
"Snel, alsjeblieft," zei ze. "Ik ben laat!"
"Je ontmoet iemand?" Vroeg de taxichauffeur.
"Ja, het is de verjaardag van mijn dochter!" Zei de vrouw. "Ze is vandaag 25 jaar oud. Ze wacht op me om 15.00 uur. '
"Nou, het is al 10 minuten tot 3", zei de chauffeur. "Ik zou beter snel kunnen rijden, om niet te laat te zijn. Waarheen?"
"North Cemetery, alstublieft", antwoordde de vrouw en ze staarde naar de chauffeur, haar ogen vervuld van bitterheid en tranen.
Hij keek haar verbaasd aan, maar zei niets.
De vrouw was bijna in tranen. 'Weet je, mijn dochter heeft me een maand geleden verlaten,' zei ze, 'en gisteren belde ze me en zei ... Mam, als je me zo erg mist, kom dan op mijn verjaardag om 3 uur' s middags naar me toe ... "Op het gezicht van de vrouw was er een bevende glimlach. "Ze wacht op mij!"
De bestuurder vertraagde. Er was een file aan de voorkant en geen van de auto's bewoog.
"Het is goed, we zijn dichtbij genoeg!" Zei de vrouw. "Ik zal het te voet maken."
Ze stapte uit de taxi, betaalde het tarief en haastte zich naar het kerkhof. De chauffeur keek toe hoe ze om de hoek verdween. Hij wachtte en uiteindelijk begonnen de voorliggers te bewegen.
Toen hij voorbij de begraafplaats reed, zag hij een bekend boeket bloemen op de weg liggen. Er was een vreselijk ongeluk gebeurd. Een vrouw was door een auto geraakt en gedood. Het was dezelfde vrouw die in zijn taxi was geweest.
De chauffeur keek naar de klok. Het was precies drie uur 's middags ...
5. Wie zit er in de slaapkamer?
We wonen in een appartement met 2 slaapkamers. Mijn vader en moeder slapen in een slaapkamer en ik deel de andere slaapkamer met mijn zus. Mijn zus gaat altijd voor mij naar bed, omdat ze vroeg moet opstaan om te werken. Het was net na 10 uur 's avonds toen ik thuiskwam. Mijn zus maakte zich klaar om te gaan slapen. Ik was in de woonkamer, met behulp van de computer, maar ik voelde me moe en besloot vroeg naar bed te gaan. Ik ging naar de slaapkamer die ik met mijn zus deelde. Het licht was al uit.
"Slaap je?" Vroeg ik.
"Bijna," antwoordde ze geïrriteerd.
"Ik moet nog steeds wassen," zei ik.
"Ga liggen," gromde ze. "Het is te laat. Was in de ochtend. "
"Nee, ik ..."
"Ik zei: ga liggen!" Gromde mijn zus.
Ik stopte bij de deur en keek naar mijn zus. Haar gezicht was boos. Het maakte me zelfs bang. Ik liep door de gang naar de badkamer, maar die was al bezet. Ik stond een paar minuten in de gang te wachten en mijn moeder kwam de woonkamer uit.
'Papa doet er lang over,' zei ik en gebaarde naar de badkamer.
"Nee, hij is in de woonkamer, tv aan het kijken," zei mijn moeder.
Ik keek haar verbaasd aan. "Hij kijkt tv?"
Toen ging de deur van de badkamer open en mijn zus kwam naar buiten. Ik was geschokt.
"Wat is er aan de hand?" Vroeg ze toen ze de uitdrukking op mijn gezicht zag.
"Maar ... maar ... wie zit er in de slaapkamer?" Stamelde ik.
Ik snelde door de gang naar de slaapkamer en deed het licht aan. De bedden waren leeg. Er was daar niemand, alleen een stapel verkreukelde kleren.
Ik stel mezelf nog steeds de vraag ... Wat zou er gebeurd zijn als ik ging liggen toen mijn "zus" me dat vertelde?
