U ktyen ne shtepi me te lumtur se kurr dhe I ndihmuan teta Flores per darken. shkuan ne dhome per te pushuar.
-Je I lumtur me mua?-e pyeti Defne nga hici e ai u habit.
-Cne kjo pytje shpirt? Normal qe jam, perndryshe sdo rrija me ty-dhe e puthi ne balle.
-Te pyeta sepse nganjehere edhe une nxitohem dhe e di se te lendoj. Por sdua te rri larg teje, sdua te ndahemi kurr Alban. Sepse, sepse ti I jep kuptim jetes time. Ndaj jeten pa ty nuk e paramendoj dot dhe iu hodh ne perqafim e ai qeshi nga ky gjest I saj aq I embel.
-Po me perqafove keshtu serish mendoj se sdo zbresim fare posht per dreken-dhe po e shikonte ne menyre provokuese e ajo vetem qeshi.
-Tani me ler te qete se do bej nje dush e do pergaditem per darken, rri urte e –e talli ajo dhe shkoi te bente nje dush e te shplodhej. Por, mendja e tij perverse dicka kishte planifikuar. Pasi ajo doli vetem me nje peshqir rreth belit, nga mbrapa ndjeu dy duar duke e perqafuar.
-Al..Alban..shpirt. me ler se do vishem-mezi arriti te fliste nga puthjet e tij. Puthje qe vazhduan rreth qafes, ne faqe dhe perfunduan ne buze. Puthje pasionante qe I ftoi te dyt ne shtrat. Ngadale zbriti poshte te gjoksi I saj dhe po e puthte me pasion.
-Hiqe...kete peshqir se po pengon-dhe ia hoqi peshkirin dhe vazhdoi duke eksploruar ne trupin e saj.
-Darka..mund te prese..-qeshi ajo dhe serish iu dorezua dashurise se tij.
*******************
-Denis cfare ke xhan? Me dukesh mua apo je I merzitur?-po fliste Blerina me te ne celular.
-Eh. Mos pyt Blerin. –dhe fryma e tij po shpeshtohej.
-Cfare ka ndodh he? Ma thuaj pra, per cka jane miqt? Per dite te veshtira apo jo.-kembenguli ajo dhe ai I rrefeu cdo gje.
-Mos u brengos xhan se gjithcka do rregullohet. Ti mjafton qe mos ta lesh vetem motren tende.-po e ngushellonte ajo.
-Nuk e di Blerina, po te betohem se po e takova ate trap do e vras me duart e mia.
********************
-Mirmbrema familje-I pershendeti Albani prinderit e tij dhe gjyshen. Pasi u futen brenda, deshi ta mbyllte deren por dikush e pengoi.
-Ti? Cfare kerkon ketu ? me fal qe tregohem I pasjellshem Vjola por eshte darke familjare, me kupton/?-dhe e shikoi shtrember.
-Mirmbrema edhe ty Alban. Erdha sepse mamaja yte me ftoi. Une isha ne shtepine e juaj dhe asaj I erdhi palidhje te me linte vetem, I dukej sikurse po me debon.-foli bishtperdredhura.
-Ti ckerkon njehere ketu? Shporru menjehere dhe mos te te shoh me-I bertiti Defne por ajo nuk u frigua aspak.
-Une e ftova Defne, sepse smund ta lija vetem ne shtepi. I binte sikur po e perzeme-nderhyri Blerta tere qejf.
-Ne rregull zonje, por tjera here ju lutem kerkoni mendimin tim ose te Albanit per mysafir shtese. Jo per gje por kjo eshte shtepia jone-ia perplasi fjalet ne fytyre dhe u fut brenda.
-Alban! Si guxon ajo te sillet keshtu me mua?-foli duke bertitur vjehrra.
-Me vjen keq mama por Defne ka te drejte. Te lutem, tjera here para se te ftosh dike ne shtepine tone, konsultohuni me ne.-dhe u fut brenda.
*******************
-Atehere femije me thoni si po shkon jeta e juaj martesore? –I pyeti gjyshja te dyt dhe ata buzeqeshen te lumtur.
-Mire gjyshe mire, ka edhe me keq por hajt mo, durojme-qeshi Albani dhe Defne e goditi lehte ne sup.
-Auch...e sheh gjyshe se sa po vuaj une?-u ankua ai dhe te gjithe qeshen. Darka kaloi per mrekulli mes bisedash serioze dhe atyre shakave te Albanit. Perveq Vjoles dhe Blertes, gjithe te tjeret ishin te lumtur. Papritur, nje telefonate ua prishi paksa qetesine.
-Alo. Urdhero Shpresa-u pergjigj Defne dhe ja ku parandjenjat e saj dolen.
-Defne, eja shpejte ne spital. Babai yt eshte shume keq-dhe asaj I ra telefoni nga dora.
-Cfare u be shpirt? Cndodhi?-e pyeti Albani I merakosur. Por meqe ajo spo pergjigjej, mori telefonin e saj dhe foli me Shpresen.
-Ne rregull zonje tani do nisemi edhe neve-u pergjigj Albani I merzitur.
-Eja shpirt, mere canten dhe shkojme.-dhe e mbante nga krahu, e shkreta skishte force per tu ngritur.
-Babai I saj eshte ne spital, ne gjendje te rende. Na vjen keq por neve na duhet te shkojme-foli ai shpejt e shpejt dhe u nisen me Defnen per atje.
