Albani po qendronte ne dhomen e tij, duke fjetur per shtate pale qejf ndersa Vjola kishte zbritur poshte me pretekstin se Albani ishte futur per te bere dush.
-Atehere vajze, me shpjego se cndodhi larte mes ju te dyve?-pyeti gjyshja e acarruar deri ne maksimum.
-Asgje zonje, ajo qe e pate edhe vete ju ajo ndodhi.
-Por si? Ma shpjego sepse sigurisht ti ke gisht ne kete pune.
-Zonje ju lutem mos me fajesoni mua. Albani piu shume gota, u deh dhe ndaj spo reflektonte aspak. Une desha te largohem por ai sme la. Kur I ndihmova te shkonte te dhoma e vet e te pushonte, ai me luti te qendroja me te. E ashtu pra, pasionin smundem ta kontrollonim-dhe nje shuplake goditi faqen e saj.
-Ai eshte I martuar moj, apo se kupton kete gje?
-Skam faj une zonje sepe ai vet me luti qe te behem e tija. Ai vet kerkoi te kalonte caste pasionante me mua.
-Siiiiiii si?-bertiti Defne nga dera e cila kishte degjuar gjithe biseden.
-Defne bije, mos I beso kesaj. Sigurisht kjo ka planifikuar cdo gje.
-Jo, ju betohem. Ai vet sme la te largohem. E kete Defne nuk e priti nga ai. Te bente dashuri ne shtratin e tyre me nje femer tjeter. Kjo ishte e pafalshme per te.
-Po ti bije, pse erdhe ketu? Ma thuaj sepse ne kete pune une po nuhas diqka.
-Erdha sepse vet ai me thirri qe ti mar rrobat e mia e te largohem nga ketu.-u pergjigj ajo duke qare. Ishte shkaterruar keto dite.
-Une po shkoj gjyshe, kjo eshte e tepert per mua. Kjo, kjo nuk falet me beso. –dhe u largua duke shpejtuar.
-Defne me prit pak-eci gjyshja pas saj.- a me ty vajze, merem me vone. Mos mendo se e hengra kete pune une, ketu fshihet diqka por do e zbuloj une-dhe u largua.
-Plakaruqe e dreqit-bertiti ajo e acarruar.
*****************
-Ku shkoi motra jote ashtu duke nxituar?-e pyeti shpresa majlinden.
-Nuk e di as une. Thjesht me tha se kjo eshte e tepert, tani do e shohe ai dhe u largua me nxitim.
-Aman shpresoj te pajthohen, ka ca dite qe ajo vetem qane-dhe beri fytyren e te merzitures kur ne fakt as qe ja ndjente per Defnen.
-Ashtu shpresoj edhe une Shpres.
************************
Ecte rruges e perhumbur, e mbushur me mllef e zhgenjim. Ecte pa ndonje drejtim, vetem ku e shpienin kembet. As vet se besonte se ai ia beri kete. Ne shtratin e tyre ku ajo kishte kaluar momente romantike, tani bente pjese edhe nje femer tjeter. Kjo ishte e tepert per te, e pafalshme. Zilja e telefonit e shperqendroi paksa por edhe I beri nje favor.
*********************
-Cfare ka ndodhur ketu? Pse me dhemb koka..auch...se ndjej aspak-fliste pergjumesh Albani. Akoma nuk ishte kthjelluar. Por cudia me e madhe ishte kur e pa nje femer tjeter afer tij.
-Cka ka ndodh ketu Vjola? Ckerkon ti ketu? Si erdha une deri te dhoma ime?
-Mos me thuaj se ste kujtohet shpirt. Aman, ishe I mrekullueshem dhe shume pasionant. Te betohem se...
-Mbylle dhe me trego se cfare ka ndodhur.-bertiti kete here.
-E cdo ndodh tjeter gje mes nje mashkulli e nje femre, te dyte lakuriq ne te njejtin shtrat?-dhe iu afrua per ta puthur por ai e largoi.
-Une smbaj mend asgje, vetem e di se isha ne sallon duke pire. Dhe aq, tjeter gje sme kujtohet.
-Une desha te largohem ndersa ti sme lejove ,mu lute te qendroja me ty te betohem-genjeu me te madhe.
-Pastaj shkuam te dhoma yte dhe atje..pra mund ta maresh me mend se cndodhi.
-Jo jo se besoj, nuk te besoj. Une smbaj mend asgje . nuk te besoj edhe pik.
Albanit spo I kujtohej asgje per dreq, se besonte se kete gje e kishte bere.
-Pastaj...pastaj hyri gjyshja yte ketu dhe na zuri duke u puthur.-filloi ta ndizte me shume situaten.
-Cka? Gjyshja? Pse? O zot cpaskam bere une keshtu? Nuk eshte e mundur jo, si do I dal gjyshes perpara tani.
-Me mire fol em gjyshen tende, ka edhe gjera te tjera qe duhet ti dish. Por sflas me une. Sdua te jem e keqja.
-Vazhdo, cte keqe me shume mund te kete kjo pune?-bertiti kete here.
-Po ja, duke biseduar me gjyshen tende, biseden tone e degjoi Defne. Domethene e kuptoi se une dhe ti...e kupton pra.
-Jo jo jo, mjaft me. Mjaft se besoj jo-dhe kapi koken me duar.
-Dhe doli jashte duke vrapuar. Mua me vjen keq per cdo gje por skam faj. Ti vet me the te qendroja, madje mu lute mos te te lija vetem.
-Mjafton me kaq.. vishu dhe ik nga ketu. Sdua te te shoh me me sy. Shporru-dhe e deboi nga dhoma me rrobat ne duar. U ul ne krevat e u mundua ti kujtohej ndonje detaj, por per dreq asgje smbante mend.
-Dreqi e marte, si do ja bej me Defnen tani?-dhe I perplasi gjithe gjerat mbi tavoline.
