Kapitulli 30

1.1K 47 2
                                    

-Mirmengjesi te gjithve-I pershendeti Defne pasi zbriti nga shkallet dhe shkoi ta perqafonte gjyshen.

-Si je gjyshe? Je me mire?

-Mire bije, mire. Rrofsh. Ti si ma bere gjumin?-e pyeti ajo duke ia ledhatuar faqet.

-Shume mire gjyshe, falemnderit. Me vone dua te bisedojme per dicka, nese eshte e mundur.-dhe ia beri me sy, sdonte te fliste ne prezence te Blertes.

-Patjeter bije, ja sa te mbarojme me mengjesin dhe flasim.-dhe shkuan u ulen ne tryezen e bukur. Vendi I Albanit ishte bosh, e asaj I mungoi ai. Per nje moment iu kujtuan gjitha momentet e lumtura qe I kishin kaluar aty. hoqi ato mendime nga koka dhe u fokusua ne biseden e tyre familjare.

*********************

-Mirmengjes Majlinda, shpresoj qe nuk te zgjova.-I shkruajti Bledi nje mesazh e ajo u gezua pa mase.

-Jo jo pa merak, zgjuar jam. Miremengjesi dhe ty.-ia ktheu sms me emocione te pafundme.

-Nese je e lire, desha te te ftoj te hame mengjes bashke. Pa te prishur pune, normal. Dhe ja ku zemra e saj buciste forte, sikur donte te dilte vendit.

-E lire jam. Ja sa te behem gati dhe per gjysme ore me ke te lokali I qyteti. Te vendi I perhershem. –dhe ia dergoi mesazhin por pa dashje, ne fund te sms ne vend qe ti dergonte nje smile, I dergoi nje zemer.

-Uau, rrofsh per zemren.-e talli ai.

-Padashje me fal.-dhe u skuq e tera. Si do I dilte perpara tani me ate gafe qe e beri?

********************

Mengjesi po shkonte per mrekulli kur pas disa minutash asaj tryeze iu bashkangjit edhe Albani. I pershendeti te gjithe dhe u ul ne vendin e tij te zakonshem. Dicka I beri pershtypje, Defne po hante shume koheve te fundit. Ishte shendoshur pak si shume.

-Gjyshe, nuk e di se nga tja nis kete teme por me duhet tju tregoj dicka. Dhe gezohem qe jeni te gjithe ketu.-ia nisi fjalimin ajo.

-Une dhe Albani kemi vendosur te divorcohemi.-vazhdoi ajo.

-Ke vendosur ti, jo une-nderhyri ai I merzitur.

-Vendimi im erdhi si pasoje I veprave te tua, dyshimeve dhe tradhetise.

-Puna e tradhetise u sqarua dje, apo jo gjyshe?-dhe kerkoi ndihme nga gjyshja.

-Defne, te flas une njeher pastaj ti bije, ne rregull-dhe ajo pohoi me koke.

-Mes Vjoles dhe Albanit, ate dite nuk ka ndodhur asgje. Vet dje Vjola e pranoi se kishte bere kurth..bashke me nusen time Blerten-e ajo uli koken.

-Cka cka? Kurth, ndarje? Cfare po ndodh ketu? Pse I keni fshehur nga une keto gjera?-bertiti Dritani.

-Qetesohu baba, me vone flasim une dhe ti ne rregull. Te lutem ulu njehere.-mezi arriti ta qetesonte te atin. E Defne ishte perhumbur e tera, nga njera ane u gezua shume per kete lajm, por serish nuk hiqte dore nga divorci.

-Aha, kuptova gjdo gje gjyshe. Me behet qejfi per nipin tend qe nuk ra ne grackat e asaj femre, por kjo nuk e shlyen gabimin e tij. Me vjen keq por ceshtja e divorcit vazhdon akoma.

-Harroje, kete ta dish qe tani. Nuk e firmos ate document kurr-bertiti Albani.

-Do e firmosesh dhe pike. Kuptoje, une sdua te rri me me ty. Me dike qe me poshterson ne sy te te tjereve, me dike qe...

-Me dike qe te do apo jo? Qe te do marrezisht? As me dike te tille ske deshire te qendrosh?-e pyeti Albani nje ton te embel. E asaj per pak desh I doli zemra nga vendi, e kishte mare malli per ato fjale. Por kthim prapa skishte.

-Dike te tille akoma skam takuar ne jeten time, po e takova te tregoj pa merak.

-Provo e takoje, do ju thyej ne mes te dyve me degjove.-e kercenoi kete here duke ia shtrenguar krahun.

-Me lesho menjehere-dhe ia hoqi doren me force.

-Ske asnje te drejte mbi mua kuptoje. Kete te drejte e humbe ate nate kur me ule ne sy te miqve tu. Apo nuk doje ti qe testamenti I gjyshes te takonte vetem ty? Ja pra, deshira tu plotesua. Gjyshja do te te beje trashegimtar te pasurise, dhe uala, ti do jesh I lumtur tere jeten. Fol, a nuk ishte kjo deshira yte qe ma the ate nate"?-ishte ajo qe po bertiste ne keto momente.

-Alban, cka jane keto fjale qe I tha Defne? Shpejt ma sqaro pak kete punen e testamnetit-bertiti gjyshja.

-Ishin fjale...fjale te thena ne nerva e siper gjyshe. Sepse ne ato momente, une isha I lenduar per shkak te nje keqkuptimi dhe vendosa ta lendoja Defnen me fjale.

-Ti sje Albani qe une njoh, qe une e kam rritur. Ti sje I tille. Sa shume me zhgenjeve.-ia tha keto fjale te renda gjyshja dhe u ngrit qe aty.

-Te pres ne biblioteke bije, kur te mbarosh eja.

-Erdha gjyshe erdha pasiqe me iku oreksi.-dhe u larguan te dyja e Albanit I rrodhi nje lot nga syte. Gjithcka priste, por kurr fjale te tilla nga gjyshja. Ate e kishte si idhull. Doli me shpejtesi nga aty dhe e mori makinen per tu larguar. Kishte duruar mjaft per sot, kjo ishte e tepert edhe per te.

********************

-Je me e qete tani bije?-e pyeti gjyshja Defnen e ajo pohoi me koke.

-Mire tani me thuaj, cdeshe te me tregosh me heret?

-Gjyshe dua te te jap nje lajm, por te lutem te ngel mes nesh, me premton?-dhe gjyshja ia dha fjalen.

-Jam..jam shtatzene gjyshe. –dhe nje lot I rrodhi nga syte.

-Si si? Ma thuaj edhe njehere te lutem,se po me duket enderr-ishte gjyshja kete here qe qau.

-Do kem nje femi gjyshe, do keni nje sternip. Jam disa jave shtatzene.-dhe u perqafuan forte.

-Po ai, a e di? I ke treguar Albanit?-e ajo uli koken sikur te ishte ne faj.

-Pse si ke treguar? Ka te drejte ta dije, eshte babai I femijut.

-Desha ti tregoj diten e ditelindjes se tij, ne fakt tja beja si dhurate kete lajm, por ate nate u dreqos cdo gje dhe smunda ti them.

-Tregoi bije, e meriton ta dije. E njoh mire ate une, do gezohet shume.

-Por kam frike, frike se do ma mer kur ta mer vesh.

-Nuk e ben ate gje Albani, nuk eshte I tille. Defne, ai eshte nje burr tashme por me beso, dikur, dikur ai ka vuajtur shume. Historine e tij mbase e di edhe ti. Ishte e veshtire peer te ta perjetonte tradhtine nga dy persona te dashur:e dashura dhe miku I tij me I mire, ishin si vellezer por ai e tradhetoi. Ndaj, ndonjehere sillet I vrazhde, por ka nje zemer flori. Jepja dhe nje mundesi bije, cdo kush ne jete meriton nje mundesi te dyte. Cdo martese I ka ngritjet dhe luhatjet e veta, por ja vlen te sakrifikosh krenarine per dashurine. Bisedoni edhe njehere, beje per foshnejn. Mos e rrit pa baba.-ishin fjale qe e futen Defnen thelle ne mendime. Fundja, vet ajo ishte rritur pa njerin prind, si tja ofronte femijut te vet kete ardhmeri?

BorxhiWhere stories live. Discover now