-Mallkuar qofsh Vjola. Komisar, me shpejt te lutem. Ajo e mbylli telefonin, sigurisht e kane kapur.-bertiti Albani.
***************
-Dreq telefon, tani gjete te fikesh?-dhe e perplasi per toke. Skishte nga tja mbante, vendin nuk e njihte. Te ikte neper pyll kishte frike, te priste aty smundej pasi truproja tjeter aty diku duhej te ishte. Mbylli dhomen e saj ku kishte qendruar dhe u fsheh ne katin e dyte.
-Eno, solla ushqim burr. Eja te hame, jam I urritur-bertiti truproja tjeter por asgje, qetesia e madhe e beri te dyshonte.
-Eno ku je mor burr?eja se do ftohet ushqimi-bertiti serish por kot.
-Cpo ndodh ketu? Ku eshte Eno?-pyeti Vjola e habitur.
-Ne dhomen e asaj vajzes zonjushe, une sapo erdha. Shkova per te..
-dhe nje shuplake e forte I erdhi papritmas.
-Trap. Ju thash mos te largoheni asnjeri. Te paafte bertiti ajo dhe deshi te futej brenda por nje ze e ndali.
-Vjolaaaaa. Ndal-I bertiti I ati e ajo shtangu ne vend.
-Baba. Cdo ti ketu?-pyeti e habitur kur e pa te atin aty.
-Ku eshte vajza? Ku e ke fshehur? Leshoje menjehere.
-Cfare vajze? Spo kuptoj asgje baba-beri te padituren ajo.
-Bashkeshorten e Albanit. Me thuaj, ku e ke fshehur?
-Asnjehere baba, asnjehere sdo e le ate vajze te ike. Tani te lutem largohu, me ler te qete.
-Vjola bije degjo..-por sirenat e policise nderprene biseden e tyre.
-Baba.-foli ajo e zhgenjyer.
-Nuk I kam lajmeruar une te betoohem, me kane ndjekur. Ik nga ketu bije, shpeto.-e pergjeroi I ati por ajo sdegjonte.
-Asnjehere. Me mire e vdekur.-dhe doli jashte me arme ne dore.
-Largohuni menjehere ose Defnen e vras ketu para jush-urdheroi ajo por askush spo I bindej.
-Zonjush, dorezohuni me mire. Mos e veshtiresoni punen. Dorzohuni dhe denimi juaj do jete me I lehte-foli Isaku por kot, ajo sbindej. E nxorri te atin jashte dhe vrapo per te dhoma.
-E mallkuara paska ikur. –dhe doli serish jashte duke turfulluar nga inati.
-Keni 5 minuta kohe te largoheni ose do e nxjerr ate jashte dhe do ja shperndaj trute ketu para jush-kercenoi serish ajo. Skishte zgjidhje tjeter, vetem te genjente se Defne ishte brenda.
-Vjola, lere Defnen te lire se perndryshe do te vras, po I bere gje te betohem se do te vras me duart e mia, do te ta djeg trupin me benzin-bertiti Albani me sa fuqi kishte.
-Hahaha asnjehere. Ajo do rrije ketu me mua, do me ndihmoj te shpetoj.e gjitha kjo per shkakun tend Alban,ti je fajtori per cdo gje-dhe qeshi si kurr me pare.
-Une fajtor? Pse moj e cmendur? Madje, sdua te flas me ty. Liroje Defnen se perndryshe te betohem se do pendohesh qe ke lindur.
-Ti je fajtor, sepse sme deshe. Preferove ate varfanjaken e jo mua. Ti dhe vetem ti je fajtori-dhe u ul ne gjunje duke qare.
-Ti,,ti je fajtori. Asgje sdo kishte ndodhur po tme kishe dashur. Por jo, ti cdohere me ke poshteruar. Askush sme deshi mua, as ti, as nena ime qe me braktisi qe ne vegjeli-dhe nje lot I shpetoi nga syte.
Albanit I kapen syte dicka, por nuk e dha veten. Sduhej ta kuptonte Vjola se Defneja ishte larte, ne nje dhome duke u fshehur pas perdes.
Dicka I peshperiti Isakut dhe ai ia beri me koke.
-Zonjushe, Albani eshte dakord te pranoje cdo pakt me ju vetem qe ta lironi zonjushen Defne.-foli Isaku I bindur se plani I tij do realizohej.
-Cdo marveshje? Atehere afrohu shpirt, eja dhe do ikim bashke.
-Ckaaaa? Asnjehere-bertiti albani.
-Atehere harroje gruan tende dhe deshi te futej brenda por Albani nuk e la. Kishte frike se do e zbulonte Defnen.
-Ne rregull pranoj, vetem lere te qete ate-dhe u afrua. Ajo nuk e hengri shume kete marveshjen e tij te papritur, dhe ia vuri armen ne koke.
-Me sillni nje makine, shpejte. Ose e vrava ketu para jush-bertiti ajo dhe te gjithe po e shikonin te habitur.
-Keni 5 minuta kohe te zbatoni urdherin tim. Ose djaloshi do vdes ketu para jush dhe per fajin tuaj.-dhe e shtrengoi armen fort ne koken e tij. Minutat kaluan dhe Isaku e genjeu se makina eshte rruges.
-Genjeshter, e di se po me mashtroni. Atehere, lamtumire Alban. Te fala andej nga bota tjeter.-dhe arma u shkrep.
-Joooooooooooooooo-bertiti ajo dhe te gjithe u shtangen ne vend.
