Misafirler yemek yedikten sonra gittiler.Ama ben hala şu çocuğun ismini daha öğrenemedim.Sinir bozucu.Neyse yaa'!! o kadarda önemli değil ne de olsa bi daha göremiycem.Gizem'in yanına gidip, kafamı bacaklarının üstüne koydum.
''Kalk siktir git lan!! benim bacağım yastık mı?''ibbine ya bu kız, hayır anlamıyom o benim bacağıma kafasını koysa ben bişey demem ama o!!
''Lan!! kahpenin dölü!! sen kafanı koyduğunda ben sana bişey diyom mu?'' diye sordum ama içerden yengem necla,yani Gizem'in anası geldi.
''Nedense kulaklarım çınlıyo'' bana bakarak,hemde sırıtıyo.Bu seni duydum, demek oluyor.Yingime bakıp gülümsedim.Yengemin elindeki tepsiyi yeni fark ettim.Tepsinin içinde kek, püskivili pasta ve börek vardı.Oooooo!! ziyafet var.
''Oooo yenge!! ben gelcem diye yapmanıza hiç gerek yoktu.Ama madem yaptınız ben bunları yirimm'' diyip elindeki tepsiyi almaya çalıştım.
''Olmaz! çocukların gelmesini bekleyin.Sonra hepsini yiyosunuz.'' dudaklarımı büzüp gözlerimi kıstım.
''Yemezler canım! hadi ikile'' bunlar ailecek sorunlu.Yüzümü asıp yerime oturdum.Hakkatten evin erkek üyelerinden kimse yoktu evde.Hayırddır inşallah.
Offf!! önümde çeşit çeşit yemekler var, ve ben bunların hiçbirine dokunamıyorum.Nerdeler lan bunlar.Sıkıldım.Ayağa kalkıp merdivenleri seke seke inmeye başladım.Son basamağı indiğimde kapı açıldı.En önde dedem, ve babam vardı ve fazlasıyla öfkelilerdi.Beni gördüklerinde ikisininde yüzünde sahte gülümseme oluştu.Ama ben yermiyim yemem.Babam yanıma gelip yanağımdan öptü.Dedemde anlımdan öpüp yukarı çıktı.Babama dönüp;
''Ne oldu'' diye sordum babamda, anlımı öpüp;
''Bişey olmadı, pokemon'' dedi.Lan oğlum sen kimi kandırıyon.
''HImmm,bende yedim'' dedim babam, biraz tedirgin gözüküyordu.
''Yeme zaten,halan pasta, börek yapmış onu ye'' dedi.Allaahhh ben onu unuttum.Babamın kolundan sıyrılıp yukarı doğru koşmaya başladım.
''Bensiz yiyeğinin ebesini memleket ellesin'' diye bağırdım.Buse, abisinin kolunu sıkıca tutuyordu.Berk'in yanına oturupİ;
''Bana ne olduğunu anlatmayı planlıyormusunuz?'' diye sordum.Suratıma bakıp''HaYIR'' dedi ddüz bir sesle.Off evde resmen, fransız, alman ve temeldeki ,fransız gibiyim.Kimse neden bana bişey demiyo.Kollarımı göğsümün altında birleştirdim.Lan bunlar beni dışlıyomu acaba?Sinirle ayağa kalkıp yukarı kendi odama çıktım.Kapıyı sert bir şekilde kapatıp yatağıma atladım.
Çok geçmeden kapım öküz gibi açıldı.Berk odama dalıp bağırdı.
''HERŞEYİ BİLMEK ZORUNDA DEĞİLSİN'' arkadan bütün aile kapımdalardı resmen.
''Neden karışmıycakmışım'' diye bende onun kadar olmasada bağırdım.
''Çünkü....ÇÜNKÜ, AİLE MESELESİ'' diye bağırdı.Bağırması değilde sözü kalbime öküz oturmasını sağladı.Gerçekten beni kendi ailesinden görmüyomuydu.Kendimi kandırmışım.O beni hiç kardeşi olarak görmedi.Sadece rol yaptı.
''Özür dilerim....kendimii senin ailenden biri zannetmiştim'' sesim kırgın çıkmıştı.Fısıltı eşliğinde söylediğim sözlerden sonra hemen odadaki banyoya koştum.Kapıyı kilitleyip, yere çöküp sessizce ağlamaya başladım.Odamdan,Berke abinin bağırma sesleri geliyodu.Düzeltiyorum herkez Berk'e kızıyorlardı.Babam,annem ve kızlar banyo kapımda ,kapıyı açmamı söylüyolardı.Açıkcası bu umrumda değil.Kapıyı açıp odaya bodozlama daldım ve cüzdanımı alıp çıkışa ilerledim.Ama kolumda hissetiğim elle durmak zorunda kaldım.Elin sahibi Berk'ti.Tam ağzını açıp konuşucakken söze atladım.
