DERİN

Bölüm 7

       Bu bölümde Ateş in ağzından da yazdım .  Umarım begenirsiniz . Iyi okumalar. 

Bölüm şarkısı ; Unut Beni

******
      
         Karşımda öz babam ve Cem Amca  konuşuyordu.  O kadar garip bir duyguydu ki anlatmak ne yazık ki mümkün değildi .  Beni para için satan , sözde babam olan adam sürekli bana bakıyordu.  Ne yapmaya çalıştığını anlayamamıştım. 
       
      Ateş ve Banu kendi aralarında birşey konuşuyorlardı.  Banu gözlerini Doruk 'tan alamıyordu . Yanında nişanlısı varken bile sürekli Doruk' a bakmak fazlasıyla alçaklıktı .

     Doruk içecek alacağını söyleyerek yanımdan ayrılmıştı .  Tek kalmıştım ve içim hiç rahat değildi.  Tam o sırada arkamda hareketlilik oldu , bana yaklaşan birini hissetim . Kafamı kaldırdım ve arka tarafıma kaçamak bir bakış attım ve anında gözlerimi kaçırıp geri önüme döndüm.  Öz babam olacak o sahtekar bana yaklaşıyordu.

    "Begüm!" bana ismimle hitap eder sanmıştım ama o bana Begüm demişti.  Fazlasıyla şaşırdım ve kendimi tutamayarak ona döndüm. 
 
     "Buyurun , bana mı seslendiniz ? "  Bozularak gözlerime baktı .  Ne dememi bekliyordu.  Ona bir daha asla baba demezdim . Benim tek bir babam vardı o da eskiden Cem Amca dediğim adamdı  . Ona da baba demek içimden pek gelmiyordu ama mecburdum . Bir dala tutunmak zorundaydım . Ne yazık ki şuan bana sadece onlar destek oluyordu ve tutunacağım dal da onlardan başkası  olamazdı.

      "Bizden vazgeçmezsin sanmıştım . Ama çoktan yeni aileni kabullenmişsin  ve bizi tanımazdan geliyorsun.  " dedi fısıltı ile . Kocaman ama hiç içten olmayan bir kahkaha attım. 

       " Para karşılığı satılmadan önce ki ailemden bahsediyorsanız onlarla artık hiçbir alakamın olmadığı doğrudur . " dedim.  Bu dediğime bıyık altından güldü.  Ve bana daha da yaklaştı.  Kulağıma doğru eğildi.

       "Sen halen gerçekleri bilmiyor musun yoksa ? Şimdi duyuracakların seni fazlası ile üzecek tatlım.  Nişanlının haberinden bile daha fazla yıkacak seni ."  dedi . Onun dediği hiçbir şeye inanmıyordum. Ne diyeceğini ise hem merak edip hemde dinlemek istemiyordum .

Ondan uzaklaşarak , onun hiç aklına gelmeyecek bir şey yaptım.

      "Demir Bey acaba bu adamı benden uzaklaştırabilir misiniz? Rahatsız ediyor beni . Lütfen babamı da çağırın.  " dedim . Demir babamın yakın korumasıydı . Birtek babamı değil ailede ki herkesi koruyordu .

      "Babandan korkman ne kadar da tuhaf kızım .  Eskiden korkunca bana gelirdin şimdi başkasına gidiyorsun . Garip  . Ama şunu unutma ! Bugün söyleyemediğim  her şey başka bir gün karşına çıkacak ve seni mahvedecek ."dedi ve arkasını dönüp benden uzaklaştı.  Bir an ne yapacağımı ya da ne diyeceğimi bilemedim . Beni bu kadar mahvedecek gerçek neydi ? O sırada biri koluma dokundu . Arkamı dönüp kim olduğuna baktım . 

    "İyi misin Begüm ? Ne dedi o adam ? Seni üzecek bir şey yaptı mı? Bu yüzünün rengi  ne ? Birşey söyle Begüm delireceğim şimdi? Doruk neden yanında değil ? Kim ne yaptı da bu hale geldin kızım? " diye endişe ile onca soruyu sıraladı.  Cidden yüzüm o kadar kötü müydü  ki  ?  Babama baktım ve elimi kaldırarak koluna girdim .

    " İyiyim baba sadece bana birkaç gerçekten bahsetti . Aklıma takıldı.  Ne gerçeği ki bunlar ? "

Endişesi iyice arttı.  Ne işler dönüyordu anlamamıştım ama cidden beni yıkacak bir şey olmalıydı bu gerçek , yoksa bu kadar korkmazlardı öğrenmemden.