DERİN

Bölüm 31

Hepiniz hoşgeldiniz. İyi okumalar . 🤩

Bölüm şarkısı ; Feride Hilal Akın - Yok Yok 

******
Herkes öylece birbirine bakıyordu. Ecem ve babasının ise şaşkınlıktan dilleri tutulmuştu. Gül bunu nereden ve nasıl öğrenmişti ?

Cem önce ne diyeceğini bilemedi fakat daha sonra hemen kendini toparladı.

"Ne saçmalıyorsun Gül?!" Diye kızgınlıkla sordu ama bu soru sorma şekli bile onu ele veriyordu . Gül ise umursamazca kocasına baktı. Daha sonra ise büyük bir kahkaha patlattı.

"Bence sen saçmalayıp kendini daha fazla küçük düşürme. Bugün Ecem ve Begüm,  aaahh pardon Ecem ve Derin konuşurken duydum . Anlıyorum Derin daha olayların şokunu atlatamadı ve bana söylemedi. Ama , ama sen ... " dedi ve tiksinti dolu bakışlarla Ecem ' e döndü.

"Sen Ecem , sen bunu bana nasıl yaptın ? Kendi kardeşinin ölümünü bana nasıl anlatmadın ? Birde Derin'i de susturuyorsunuz . Nasıl bir evlat oldun sen Ecem ? Yıllardır Derin'in hasreti ile yanıp tutuştuğumu bilen sen , nasıl bana 'Derin geldi, babam buldu onu ' demezsin ha ?" Diye bağırdı ve bir anda yere yığıldı. 

Onu tutmaya çalışan kocasına ise sert bakışlarıyla cevap verdi .

"Sen Cem , hele sen . Seni bir daha gözüm görmesin! Sen artık benim için hiçbir şey ifade etmiyorsun. Benim ne kadar üzüldüğümü , gecelerce uyumayıp ağladığımı, hatta ' Ben ne kadar kötü bir anneyim .'deyip intihar etmeye çalıştığımı bile biliyordun . Ama bana söylemedin. Ben hâlâ her gece kahroluyordum ve sen bunu görüyordun ama bana söylemedin. Yazıklar olsun sana ! Sen beni göz göre göre ölüme ittin. " dedi Gül ve gözünden akan yaşları sildi. Ecem 'de kendini tutamamış ve gözyaşlarına boğulmuştu. Cem ise yaşadıklarının şokunu hâlâ atamamış ve Gül 'e bir cevap verememişti. Gül kaldığı yerden konuşmaya devam etti .

"Begüm'e ne oldu peki ? Kızım nasıl öldü ? Bana bir açıklama borçlusunuz ! " bağırmaktan kısılmış sesi ve ağlamaktan şişmiş gözleri ile olduğu yere bayıldı . Cem yarattığı yıkım yüzünden kendinden nefret ede dursun Ecem ise çıldırmıştı bir nevi ,  annesi için çırpınıyordu . Annesi her zaman onun en değer verdiği kişi olmuştu ve ona zarar gelmesi fikri bile Ecem'i çılgına döndürmüştü . 

"Baba yardım et . Anneme ne oldu , Baba ?! " herkes Gül'ün etrafında toplanmıştı fakat kimse yardım etmiyordu . Cem'den çekiniyorlardı doğal olarak . Gelen hemşireler ve doktorlar bile Cem'in onayını bekliyordu . Ecem babasının kayıtsız kalıp ses çıkarmasına daha fazla dayanamadı . 

"Sana diyorum . Yarattığın enkazı kaldırmalarına izin verecek misin ? Herkes senin onayını bekliyor . Baba yeter ! Kendine gel artık ,  Baba !!! " diye son bir çığlık daha attı . Cem yeni yeni kendine geliyordu . 

"Ne boş boş bakıyorsunuz ? Yardım edin anneme . Size diyorum ağzınıza malzeme mi çıktı ? Hemen annemi kaldırın yerden ! " 

"Neyi bekliyorsunuz , kaldırsanıza Gül'ü !" diye ağzından yarısı duyulan bir cümle çıktı Cem'den. 

Daha sonrası ise tam bir karmaşadan ibaretti . Derin ameliyattan çıkmıştı ve yoğun bakımda yatıyordu ve kendi odasına geçmesi için uyanması gerekiyordu . Gül'ü bayıldıktan sonra bir odaya almışlardı fakat uyandığında ufak bir sinir krizi daha geçirmişti ve sakinleştirici verilmek zorunda kalınmıştı . 

Herkes bilerek evine yollanmıştı  . Özellikle Ateş burada bulunmamalıydı ki Derin uyandığı birkaç saat huzurlu olsun . Tabi bu sadece Cem'in kişisel düşüncesiydi . Ecem ise tam tersini düşünüyordu . Gitmediğini bilmek Derin açısından çok daha iyi olabilirdi ama şuan bunu babasına söyleyerek onu kendi üstüne kışkırtmak istemiyordu .