𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 6: 𝕯𝖔 𝖞𝖔𝖚 𝖇𝖊𝖑𝖎𝖊𝖛𝖊 𝖎𝖓 𝖑𝖔𝖛𝖊

174 42 4
                                    


lı.lıllılı.ıllı
Now playing : BTS Jimin- Lie Piano Ver.
2:02 ━━━━◉─────── 4:08
ᴠᴏʟᴜᴍᴇ : ▁▂▃▄▅▆ 100%

❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃

❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.

❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃❃

Όση ώρα διαδραματιζόταν το σκηνικό με τον Junk... "πώς τον είπαμε πάλι", τον τύπο τέλος πάντων, ο ηλικιωμένος παρατηρούσε ακάθεκτος την εξέλιξη των γεγονότων λες και έβλεπε κάποιου είδους ταινία στο σινεμά. Του φαινόταν τόσο ενδιαφέρον το συμβάν που είχε προηγηθεί με αποτέλεσμα να έχει καρφώσει τα μάτια του επάνω μας.

Αφού λοιπόν έφυγε επιτέλους τύπος,  προσκάλεσα τον ηλικιωμένο άνθρωπο να πλησιάσει προς τον πάγκο όπου καθόμουν. Εγώ προσπαθώντας να διατηρήσω τη στάση του σώματος μου συγκροτημένη και το πρόσωπο μου ήρεμο, σχημάτισα μια καμπύλη με τα χείλη μου σε συνοδευόμενη από τη σμίκρυνση των ματιών μου και του είπα ευγενικά:

*Κορεάτικα*

Ε- Ελάτε προς τα εδώ κύριε μην είστε τόσο απομακρυσμένος.

Εκείνος λύγισε προς τα εμπρός τον κορμό του σώματος του σαν να έκανε υπόκλιση. Πλησίασε και στάθηκε μπροστά από τον πάγκο χαμογελώντας με τα μικροσκοπικά σχιστά του μάτια.

Ήταν ένας άνθρωπος περασμένης ηλικίας με κουρελιασμένα ρούχα και ήλιο καμένο πρόσωπο. Φάνηκε αρκετά ταλαιπωρημένος από τις τόσες ρυτίδες που διαγράφονταν στο πρόσωπό του, κυρίως στην περιοχή των ματιών. Δεν ήθελα να βγάλω κατευθείαν συμπεράσματα, αλλά κάτι μου έλεγε πως ήταν άνθρωπος του δρόμου, ο οποίος είχε περάσει αρκετά δύσκολα. Φιλτράροντας όλα αυτά στο μυαλό μου τον ρώτησα με έναν συμπαθητικό τόνο φανερώνοντας το χαμόγελο μου.

𝕾𝖈𝖆𝖗𝖘.{𝕵𝖊𝖔𝖓 𝕵𝖚𝖓𝖌𝖐𝖔𝖔𝖐 𝕱𝕱}Onde histórias criam vida. Descubra agora