𝕾𝖈𝖆𝖗𝖘.{𝕵𝖊𝖔𝖓 𝕵𝖚𝖓𝖌𝖐𝖔𝖔𝖐 𝕱𝕱}

Chapter 21: Just go away

ılı.lıllılı.ıllı
Now playing : Bts- Don't let go Piano Sad Ver.
1:14 ━━━━◉─────── 4:54
ᴠᴏʟᴜᴍᴇ : ▁▂▃▄▅▆ 100%

*Time skip *
*Ημέρα Πέμπτη*

Περασαν τοσες μερες, απο τότε που μίλησα τελευταία φορά με τον Jungkook. Όχι ότι μου έλειψε, απλά εντάξει. Μάλλον τον είχα συνηθίσει στην καθημερινότητα μου. Προφανώς ηταν πολύ νωρίς. Θεώρησα δεδομένη την ύπαρξη του. Είναι όμως παράξενο που εξαφανίστηκε. Γιατί άραγε ; Δεν μπορώ να καταλάβω. Μαλλον τον αηδιαζω . Καλα εκανε που με εγκατελειψε δηλαδη, και εγω μου προκαλω αηδια. Όχι ότι με ενδιαφερει. Απλα είναι περίεργο. Εξαφανίστηκε, σχεδόν αστραπιαία και χωρίς να μου δείξει κανένα σημάδι . Αυτό τουλάχιστον ισως είναι μια ένδειξη ότι πρέπει να τον διαγράψω από την ζωή μου. Ναι, καλή ιδέα. Αυτό θα κάνω. Θα κάνω σαν να μην υπήρξε ποτέ . Κλασικά, ένας περαστικός από τη ζωή μου. Όλοι φεύγουν έτσι κι αλλιώς...

Η μέρα αυτή λοιπόν έφτανε στο τελείωμα της και ηταν ωρα να κλείσω το μαγαζί. Έπρεπε να παω σπίτι. Είχε πάει 21:00. Νωρις νωρίς θα μου πείτε. Η αλήθεια είναι πως από τότε που έγινε το περιστατικό άρχισα να κλείνω πιο νωρις. Φυσικά και δεν ήθελα να ξανά πάθω κάτι τέτοιο. Ποσο μάλλον εφόσον θα ήμουν απροστάτευτη αφού την προηγούμενη φορα με έσωσε ο Jungkook. Πάλι αυτός. Είπαμε Έλενα. Ξεχνά τον, όπως έκανε και ο ίδιος. Δεν έχει θέση στη ζωή σου. Ήταν ένας άγνωστος...

Έκλεισα λοιπόν το μαγαζί και άρχισα να προχωράω προς το σπίτι. Συνέδεσα τα ακουστικά με το κινητό μου και τα τοποθέτησα στα αυτιά μου. Μπορει έτσι να περνούσε πιο γρήγορα η διαδρομή προς το σπίτι.

Καθώς περπατούσα ακούγοντας τη μουσικούλα μου. Ξαφνικά το τραγούδι σταμάτησε να παίζει. Άνοιξα το κινητό μου για να δω τι συμβαίνει, κάπως εκνευρισμένη. Συνειδητοποιησα ότι κάποιος με έπαιρνε τηλέφωνο. Όταν είδα το όνομα, πάγωσαν όλα γύρω μου. Jungkook. Τι θέλει; Γιατί με παίρνει τηλέφωνο. Σταμάτησα να περπατάω και κοίταξα στιγμιαία το τηλέφωνο και έπειτα τον δρόμο. Να απαντήσω; Ή μήπως οχι; Ειλικρινά πρέπει να σταματήσει. Δεν θελω να του μιλήσω. Υποτίθεται πως πρέπει να τον βγάλω απο τη ζωη μου. Γιατί μετα απο τόσες μέρες απουσίας ερχεται να μου ταράξει την ηρεμία με ένα τηλεφώνημα. Όχι, δεν του το σηκώνω. Ως εδώ. Πρέπει να βάλω ένα τέλος σε ότι τελος πάντων είχαμε αναπτύξει. Με όλες αυτές τις σκέψεις μου το κινητό σταμάτησε να χτυπάει. Ευτυχώς, καλύτερα και για τους δύο μας. Όταν σταμάτησε το κινητό να χτυπάει, μου έφυγε ενα βάρος. Πράγματικα μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να μην ξανά επικοινωνήσουμε με οποιονδήποτε τρόπο. Θέλω να εξαφανιστεί.

Έφτασα λοιπόν κάποια στιγμή σπίτι μου . Ανοίγοντας την πόρτα της εισόδου το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν τους παππούδες μου και τον πατέρα μου να είναι συγκεντρωμένοι στο τραπέζι και να παίρνουν το δείπνο τους. Ευθύς κατευθύνθηκα προς το μέρος τους. Πριν ακόμα μιλήσω κάθισα στην κενή καρέκλα δίπλα από τον παππού μου.

(Π=πατέρας, π=παππούς, Γ=γιαγιά)

Ε-Γεια σας ... είπα κοιτάζοντας στο κενό.
Π-Πόσο καιρό έχουμε να φάμε μαζι;... ρώτησε με μια ικανοποίηση στο προσωπο του.
Ε-Αρκετο... απάντησα κοιτάζοντας τον ανέκφραστη.
π-Πως περνάς τις μέρες σου εδώ;...
Ε-Καλά...
Ε-Κουραστηκά... συμπλήρωσα και πήρα ένα κομμάτι ψωμί στα χέρια μου.
Γ-θες να πάρεις ένα ρεπό;...
Ε-Μα...
π-Τερμα Σαββατοκύριακο έχεις ρεπό...διέκοψε.
Ε-Δεν μπορώ...
Π-Έλενα μίλησε ο παππούς σου πρέπει να τον σεβαστείς!... φώναξε και σηκώθηκε αυτόματα από την καρέκλα του με ορμή.
Ε-Σε παρακαλώ κάτσε κάτω... είπα ήρεμα.

Έτσι και ξανα κάθισε ησύχως στην καρέκλα του.
Π-Ωραία...
Π-Αλλά δεν ήρθες εδώ για να δουλεύεις κάθε μέρα, ηρθες για διακοπές ...
Π-Επιπλέον ήρθες για να βγεις και καμία βόλτα με τους φίλους σου...
Ε- Η Rosé έχει πάει στην Daegu... είπα και έσκυψα το κεφάλι μου κοιτάζοντας το πιάτο.
π-Ο Jungkook?... ρώτησε καπως παιχνιδιάρικα.
Ε- Τι;... τον κοίταξα και τα βλέφαρα μου ανοιξαν ελάχιστα.
π- Δεν είστε φίλοι;...
Ε-Οχι...
π-Ωστε έτσι...
Ε-Ναι...
π-Παντως έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον εκείνη την ημέρα που με επισκέφθηκε στο μαγαζί...
Ε-Δεν εχει σημασία... είπα και σηκωθηκα από το τραπέζι...
Γ-Που πας δεν έφαγες σχεδόν τίποτα...
Ε-Καληνύχτα σας ... είπα απότομα και πηγα αμέσως στο δωμάτιο μου.

Τι έχουν πάθει; Με νευριαζουν τόσο πολύ που δεν θέλω καν να τους μιλαω. Δεν έχουν δουλειά να εισβάλουν στην προσωπική μου ζωή. Αχ πρέπει να κοιμηθώ. Μπας και ξεχαστώ. Αλλά που τετοια τύχη, όλο το βράδυ μάλλον θα σκεφτομαι τον Jungkook. Jungkook, γιατί ξανά εμφανίστηκες; Γιατί εξαφανίστηκες εξ' αρχής...

Εξαιτίας σου δεν θα κοιμηθώ σήμερα...

-----------------------
BONUS