𝕾𝖈𝖆𝖗𝖘.{𝕵𝖊𝖔𝖓 𝕵𝖚𝖓𝖌𝖐𝖔𝖔𝖐 𝕱𝕱}

Chapter 17: Frailty

ılı.lıllılı.ıllı
Now playing : BTS - Magic shop Lullaby Ver.
1:20 ━━━━◉─────── 6:47
ᴠᴏʟᴜᴍᴇ : ▁▂▃▄▅▆ 100%

*Jungkook's pov*

Έφυγα γρήγορα από το μαγαζί γιατί έπρεπε να πάω να κάνω λίγη εξάσκηση πριν έρθουν οι υπόλοιποι. Ήθελα να μείνω. Πώς; Αλλά σήμερα είναι η τελευταία μερα. Προέχει η δουλειά σε αυτή την περίπτωση. Δεν μπορώ να την παρατήσω για μια κοπέλα που συνάντησα πριν λίγο καιρό. Ή μήπως μπορω; Μην λες βλακείες Jungkook συγκεντρώσου! Αύριο έχεις comeback.Δεν πρέπει.
Πήγα κατευθείαν στην αίθουσα χορου και ξεκίνησα τη χορογραφία. Δεν έκανα ούτε ζέσταμα. Κακώς. Γιατί αύριο θα είμαι πιασμένος. Αλλά τι να κάνω. 2 ωρες μένουν μεχρι να έρθουν οι υπόλοιποι. Έτσι πείσμωσα και έβαλα τα δυνατά μου στη χορογραφία . Χόρευα ασταμάτητα μέχρι να έρθουν οι υπόλοιποι. Λίγο πριν φτασουν όμως ,ένιωσα ένα ελαφρύ ανακάτεμα στο στομάχι μου. Μπα, δεν είναι τίποτα. Είπα μέσα μου και συνέχισα να χορεύω. Όμως αυτό επέμενε και όλο και δυνάμωνε. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα την επιθυμία να πάω να κάνω εμετό. Έτσι και έκανα. Πήγα στην τουαλέτα και τα έβγαλα όλα. Δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό.
Γύρισα πίσω στην αίθουσα και είδα πως τα παιδιά είχαν ήδη φτάσει.

Jh-Jungkookie ποση ωρα είσαι εδω; ...ρώτησε έκπληκτος.
Jk- Όχι πολύ...απάντησα αδύναμα και κάθισα κάτω στο πάτωμα. Η αλήθεια είναι πως είχα ιδρώσει πολύ,οι ανάσες μου ήταν εκτός ελέγχου και η θερμοκρασία του σώματος μου ειχε ανέβει κατακόρυφα.
Rm-Φαίνεσαι χλωμός...είπε ανησυχητικά κοιτώντας με.
Jk-Είμαι καλά... μετά βίας μιλούσα. Όλα είχαν θολώσει γύρω μου.
Jn-Φέρτε του λίγο νερό παιδιά... είπε και γονάτισε πλάι μου.
Jk-Είμαι καλά hyung... του είπα με μισόκλειστα μάτια.
Jn-Φαίνεται... είπε και κράτησε το κεφαλι μου απο πισω για να με ξαμπλώσει στο πάτωμα ελαφρά.
Jn-Πέσε πίσω...
Στο μεταξύ οι υπόλοιποι είχαν μαζευτεί από πάνω μου.
Rm- Κάντε άκρη δώστε του λίγο χώρο να αναπνεύσει!...φώναξε φέρνοντας ενα παγωμένο μπουκάλι με νερό.
Το μετέφερε στον Jin και εκείνος το τοποθέτησε στο κεφάλι μου. Μετά από αυτό όλα μαύρισαν. Χάθηκε εντελώς το φως από τα μάτια μου. Λιποθύμησα.

S-Τι ώρα ήρθε εδώ;... ρώτησε τον χορογράφο που ήταν στην αίθουσα.
?-Ήρθε κατά τις 9...απάντησε κοιτάζοντάς το υπό κατάρρευση σώμα μου.
Rm-Πιέστηκε πολύ...
Jm-Αν πάθει κάτι δεν μπορούμε να παρουσιαστούμε αύριο. Και σήμερα βγαίνει το mv... είπε απογοητευμένος.
T-Παιδιά θα είναι καλά. Πρέπει να είναι καλα...
Rm-Παιδιά ας τον σηκώσουμε να τον ξαπλώσουμε στον καναπέ . Ας τον αφήσουμε να ηρεμήσει...
Jh-Κάλεσα ήδη το γιατρό να έρθει να τον δει...
Jn-Καλά έκανες...
T-Παιδιά ελάτε να βάλετε ένα χεράκι... είπε προσπαθώντας να με σηκώσει.
Jn-Κάτσε να σε βοηθήσω...
Rm-Μισό λεπτό παιδιά θα σας πέσει η μέση... είπε απότομα και έτρεξε να τους βοηθήσει.
Αφού με τοποθέτησαν στον καναπέ έβαλαν ένα μαξιλάρι στο κεφάλι μου. Έπειτα ήρθε ο γιατρός. Αφού με εξέτασε, τους είπε: