𝕾𝖈𝖆𝖗𝖘.{𝕵𝖊𝖔𝖓 𝕵𝖚𝖓𝖌𝖐𝖔𝖔𝖐 𝕱𝕱}

Chapter 27:Doubt

*Jungkook's pov*

Ήμουν καθοδόν προς την εστία. Σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν το τι έγινε σήμερα. Πραγματικά, όσα της είπα ήταν αλήθεια. Είμαι εσωστρεφής και απόμακρος. Εκείνη όμως αναίρεσε αυτή τη φύση μου βάζοντας με να κάνω το πρώτο βήμα. Δεν ξερω τι συμβαίνει μαζί μου. Όταν είμαι κοντα της συμπεριφερομαι διαφορετικά, χωρίς να το επιδιώκω. Με κάνει να τρελαίνομαι κάθε φορά που βρίσκομαι δίπλα της. Απορώ με τον εαυτό μου πως αντέχω και δεν της έχω κάνει τίποτα. Είναι επίτευγμα, αν το καλό σκεφτεί κανείς.
Επιπλέον, μου αρέσει τόσο πολύ που περάσαμε χρόνο μαζί. Είναι τόσο όμορφη, εσωτερικά. Αυτό με κάνει να ερωτεύομαι περισσότερο με εκείνη. Συν η εξωτερική εμφάνιση που, δεν γίνεται να μην την προσεξει κανεις. Στα ματια μου τουλάχιστον, είναι ιδανική.
Παλι καλά που θα την έβλεπα και αύριο. Με όλες αυτές τις εμφανίσεις της τελευταίας βδομάδας δεν την είδα καθόλου. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς πως αισθανόμουν. Ήταν λες και κάτι μέσα μου είχε χαθεί. Όταν όμως την ξανά είδα αναπληρωθηκε. Περίμενα πως και πως να περάσει αυτή η εβδομάδα με τα show, ώστε να την ξανά δω. Κάθε βράδυ σκεφτόμουν να την πάρω τηλέφωνο, όμως ήξερα πως δεν θα το σηκωνε. Και είχα δίκιο. Ήταν θυμωμένη μαζί μου. Δεν μπορώ να της εξηγήσω ακόμα τον λόγο που εφυγα ξαφνικά. Είναι νωρίς.
Αφού όμως πέρασε και αυτή η εβδομάδα, μας άφησαν μισο μήνα ξεκούραση. Αυτό ισοδυναμεί με 2 εβδομάδες. Ήμουν διατεθειμένος να περάσω κάθε μέρα ξεχωριστά και ανελλιπώς μαζί της. Το κενό που άφησα για 1 εβδομάδα μου φάνηκε σαν αιώνας. Έτσι θα το κάλυπτα. Υπέφερα κάθε μερα. Και το χειρότερο, οι hyungs μου δεν ήξεραν γιατί. Και ούτε πρόκειται να τους πω σύντομα.
Έφτασα λοιπόν στο σπίτι κατά τα μεσάνυκτα. Για κακή μου τύχη δεν κοιμούνταν ακόμα. Άνοιξα την πόρτα και τους βρήκα όλους να κάθονται στο σαλόνι με τα κινητά τους. Ο θόρυβος της πόρτας τους έκανε να πάρουν τα βλέμματα τους από τα κινητά και να τα μεταφέρουν επάνω μου. Εγώ ομως ανεπιδεκτος, τους χαιρέτησα και μπήκα για μπάνιο. Πρέπει να έχουν προβληματιστεί με τη συμπεριφορά μου αυτές τις μέρες...
Αφού έκανα ένα γρηγορο μπάνιο βγήκα, αλλαξα σε πιτζάμες και επεσα στο κρεβάτι μου. Άκουσα όμως την πόρτα να ανοίγει. Ήταν ο Taehyung. Ήρθε και κάθισε δίπλα μου στην άκρη του κρεβατιού κοιτάζοντας με προβληματισμένος...

T-Είσαι καλά;... ρώτησε ανησυχητικά.
Jk-Κάτι παραπάνω απο καλά...
Τ-Χαίρομαι... είπε δίχως να χαμογελάσει και κοίταξε κάτω.
Έπειτα με ξανά κοίταξε στα μάτια.
Τ-Που ήσουν όλη μέρα;...
Jk-Έπρεπε να τακτοποιήσω κάποια πράγματα...
Τ-Jungkook κοιτα...
Τ-Ξέρεις πως μπορείς να μου εμπιστευτείς τα πάντα...
Τ-Σε ξέρω τόσα χρόνια...
Τ-καταλαβαίνω ποτέ μου λες ψέματα...
Τ-Πες μου λοιπόν...
J-Δεν είμαι σε θέση να σου πω...
Τ-Κοπέλα είναι έτσι;...
J-Πως το...διέκοψα.
J-Όχι...
Τ-Ειναι όμορφη;... ρωτουσε με ενδιαφέρον.
J-Δεν είναι κοπέλα...
Τ-Σου είπα...
Τ-Μην λες ψέματα...
Πήρα μια βαθιά εισπνοή.
J-Είναι ...
J-Πολυ...
T-Όνομα;...
J-Έλενα...
Τ-Δεν είναι από εδώ...
J-Όχι...
J-Και...
J-Μην πεις τίποτα στους άλλους...
T-Ανησυχούν Jungkook...
J-Είμαι οκ...
T-Καλα...
Σταμάτησε λίγο, σκέφτηκε και ξαναμίλησε.
Τ-Για πες μου λίγα πράγματα για εκείνη...
Τ-Εχετε κανει...
J-Δεν την σκεφτομαι έτσι...
Τ-Τότε πως... απορησε
Τ-Φαίνεται ότι σε εχει αποσυντονισει τελείως...
J-Είμαστε μόνο φίλοι...
Τ-Τι... έμεινε άφωνος.
Τ-Τοτε γιατί είσαι έτσι...
J- Γιατί ρωτάς...
J-Ξερεις γιατί ειμαι έτσι...
Τ-Ξερω;...
J-Μου αρέσει ...
Τ-Να πω ότι δεν φαίνεται...
J-Αύριο θέλω να με καλύψεις...
J-Θα λείπω όλη μέρα...
Τ-Θα πας σε εκείνη;...
J-Ναι...
Τ-Να σου κανω μια ερώτηση;...
J-Ναι...
Τ-Της αρέσεις;...
J-Δεν ξέρω...
J-Είναι αρκετά...
J-Απροβλεπτη...
Τ-Ακου...
Τ-Αφου οι προθεσεις σου δεν ειναι φιλικες...
Τ-Πρέπει να το ξεκαθαρίσεις...
J-Δεν μπορώ να της το πω...
J-Δεν το χω με τα λόγια...
J-Το ξερεις...
Τ-Ναι...

Αφού του περιέγραψα όσα έχουν γίνει τις τελευταιες δύο βδομάδες...

Τ-Νομίζω πως της αρέσεις...
Τ-Εστω και λίγο...
J-Που το αποδιδεις;...
Τ-Είναι προφανές ρε βλάκα...
Τ-Γιατί να θυμώσει αφού εξαφανίστηκες;...
Τ-Αν δεν ενδιαφερόταν για σένα;...
Τ-Γιατι...
Τ-Να σε καλέσει σπίτι της αύριο...
Τ-Ενω θα λείπουν όλοι...
T- Ενώ δεν σε ξέρει καλά;...
Τ-Ενώ στην ουσία...
Τ-Ειστε σχεδόν άγνωστοι...
J-Μπορει να έχεις δίκιο...
Τ-Σε έχει αλλάξει...
Τ-Σιγουρα...
J-Σιγά...

Αφού περάσαμε αρκετή ώρα συζητώντας για την Έλενα αποφασίσαμε πως ήρθε η ώρα για ύπνο. Ο Tae είχε εκπλαγεί. Μίλαγα για εκείνη με τόσο πάθος. Με τόση λησμονή.
Τι θα κάνω όμως που φεύγει σε 1 μήνα. Πώς θα τα καταφέρω; Και αν δεν την ξανά δω;

------------------------
BONUS