𝕾𝖈𝖆𝖗𝖘.{𝕵𝖊𝖔𝖓 𝕵𝖚𝖓𝖌𝖐𝖔𝖔𝖐 𝕱𝕱}

Chapter 37: Acceptance

Μετα απο το τηλεφώνημα μου με τη Rosé, επρεπε να πάρω τον Jungkook. Με ειχε καλεσει ηδη 2 φορες. Θα ανησυχούσε. Άραγε, είναι καλα;
Ετσι, αναζήτησα το ονομα του στις επαφές. Αφού το βρήκα, πάτησα το κουμπί για να τον καλέσω. Στην αρχη νόμιζα πως δεν θα το σηκώσει. Ειχε ηδη χτυπήσει αρκετες φορές. Ομως επέμεινα. Τελικά το σήκωσε.

Jk-Καλημερα...είπε με βαριά φωνή.
Ε-Εισαι καλα;...ρώτησα ανησυχητικά.
Jk-Ναι...

Για μια στιγμή, κανένας δεν μίλησε. Ήταν σαν να μην έβγαιναν τα λόγια απο το στόμα κανενός. Προσευχομουν να μιλήσει. Ηταν πολυ άβολο. Για καλη μου τύχη ξανά μίλησε.

Jk-Πονάει λίγο το κεφαλι μου...
Jk-Αλλα δεν ειναι σοβαρό...
Ε-Ξεκουρασου τοτε να μην ενοχλώ...
Jk-Εσυ πως είσαι;...
Ε- Καλα... απαντησα με ατονία στη φωνή μου.
Jk-Να περάσω;...
Ε-Οχι!...φώναξα βιαστικά.
Ε-Εε, εννοω...
Ε-Οχι κατσε να κοιμηθείς δεν χρειάζεται...
Jk-Εγινε κατι;...
Ε-Οχι οχι ... απαντησα νευρικά.
Ε-Εξαλλου είσαι κουρασμένος... προσπαθούσα να το σωσω.
Ετσι και ερθει σπίτι και τον πάρει χαμπάρι ο πατερας μου , θα γίνει το έλα να δεις.
Jk-Μπορω να το παραβλεψω...
Ε-Κατσε ξεκουράσου σε παρακαλώ...
Παρακαλούσα να υποχωρήσει.
Jk-Τι συμβαίνει;
Ε-Τιποτα ... ειπα και αφησα ενα νευρικό γέλιο στο τελος.
Jk-Πες ... μιλησε ήρεμα.
Εβγαλα εναν βαρύ αναστεναγμό.
Ε- Ο πατερας μου...
Ε-Μου απαγόρευσε να σε ξανα δω...
Jk-Ε;... αναφώνησε καπως ενοχλημένος.
Ε-Ναι ...
Jk-Δεν υπαρχει περίπτωση ... ειπε νευριασμένος.
Jk-Έρχομαι τώρα...
Ε-Μη... τον σταματησα.
Ε-Αφησε τον να ηρεμήσει...
Jk-Και τι θα γίνει αν δεν ηρεμήσει, ε;... ηταν εμφανώς επηρεασμένος απο την κατάσταση. Αρκετά θυμωμένος.
Ε-Θα περιμενουμ...δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω.
Jk-Δεν μπορω να περιμένω...
Ε- Δεν θα κρατήσει πολύ...προσπαθησα να τον καθησυχασω.
Jk-Πφ... ξεφυσηξε.
E-Για λίγο μόνο...
Ε-Υπομονη...
Ξαφνικα ακουσα μέσα απο το τηλέφωνο καποιον να φωνάζει τον Jungkook.
?-Jungkook πρέπει να μιλήσουμε... ειπε αυστηρά.
Ωχ σκέφτηκα. Πρεπει να ειναι καποιος δικος του. Μπορει εκεινος ο τυπος που ηρθε να τον παρει χτες το βράδυ.

Jk-Θα σε παρω μετα...
Ε-Ναι...

Έκλεισε.

*Jungkook's pov*

Εκλεισα το κινητό. Ποιος ξερει τι με ηθελε ο Namjoon. Μαλλον για το χθεσινό. Μετακινήθηκε απο την πορτα του δωματίου ,όπου στεκόταν, και κάθισε στην ακρη του κρεβατιου μου. Κρατουσε εναν φάκελο στα χερια του. Περίεργο.

Rm-Ολα καλα;... μίλησε χαλαρά.
Jk-Ναι ...
Rm-Πως τα περασες εχτες;...
Jk-Ομορφα...

Ο Namjoon δεν ηθελε να χάσει χρόνο ,ετσι μπηκε κατευθείαν στο ψητό .
Rm- Τωρα που εχεις κοπελα...
Jk-Τι;... εμεινα άναυδος.
Μα ποιος του το είπε. Θα μπορουσε να ειναι ο Tae; Αποκλειεται. Ειναι τάφος. Ποτε δεν έχει μαρτυρήσει τίποτα απο οσα του εχω εμπιστευτεί.
Rm-Μην κανεις πως δεν καταλαβαίνεις...
Jk-Δεν ξερω για ποιο πραγμα μιλάς... ειπα και έστριψα το κεφαλι μου στο πλαι ωστε να μην συναντήσω τα ματια του.
Εκείνος δεν εδωσε απάντηση. Το μονο που εκανε, ηταν να ανοιξει τον φάκελο που κρατουσε στα χερια του. Έβγαλε απο μεσα του καποιες φωτογραφίες, δεν μπορεσα ομως να τις δω καλα. Τις πεταξε μπροστα μου.
Rm-Μην μου λες ψεματα...
Τον κοιταξα τρομοκρατημένος και πήρα τις φωτογραφίες στα χερια μου. Μολις ειδα καλυτερα, διέκρινα τον εαυτο μου και την Έλενα να μπαινουμε στο αμαξι μου. Τα προσωπα μας ήταν ευδιάκριτα. Θα μπορουσε ευκολα να με αναγνωρίσει κάνεις. Άρχισε να με πιάνει κρύος ιδρώτας. Ξεροκαταπια.
Jk-Δεν μπορει... ειπα αγχωμένος.
Jk-Που τις βρηκες;...
Rm-Δεν εχει σημασια...
Rm-Ξερεις ποσο πρεπει να πληρωσει η εταιρια για να μην δημοσιευτούν αυτές οι φωτογραφίες;!...
Jk-Hyung, συγγνώμη...
Jk-Μπορω να εξηγήσω...
Rm-Ωστε...
Rm-Αυτη είναι η αιτια που εισαι ετσι...
Jk-Δεν θα την παρατήσω... ειπα αποφασισμένος.
Ο Namjoon καταλαβε απο το βλεμμα μου οτι ειχα παθει εμμονή μαζι της. Το ποσο ερωτευμένος ήμουν. Οι μύες του προσώπου του χαλαρωσαν.
Rm-Πρεπει να προσεχεις...
Rm-Οποιαδήποτε λαθος κίνηση μπορει να καταστρεψει το γκρουπ...
Rm-Υπαρχουν paparazzi παντού...
Rm-Απαγορευεται και να εχεις κοπέλα...
Jk-Το ξερω...
Rm-Ξερει οτι εισαι idol;...
Jk-Οχι ...
Rm-Καλα θα κανεις να της το πεις ...
Rm-Μην της λες ψεματα...
Jk-Πως να της το πω... ειπα έχοντας μια άδεια έκφραση στο πρόσωπό μου.
Rm-Θα ειναι χειροτερο αν το μαθει απο αλλον...
Rm-Ή...
Rm-Αν δει μια μερα το προσωπο της στην τηλεοραση...
Jk-Καλα θα προσπαθησω...
Rm-Παντως...
Rm-Καταλαβαινω γιατι σου αρεσει ...
Jk-Μμ;...
Τον κοιταξα με απορία.
Rm-Εννοω ειναι πανέμορφη...
Jk-Δεν μου αρεσει μονο γι'αυτό...
Rm-Α ναι;...
Jk-Ειναι πολυ καλος χαρακτήρας...
Rm-Τοτε να μας τη γνωρίσεις...
Jk-Ειναι νωρίς...
Rm-Αφου της πεις οτι εισαι idol...
Rm-Για να μην πεσει απο τα σύννεφα...
Jk-Φφ... ξεφυσηξα.
Jk-Σε παρακαλώ μην πεις τίποτα στους άλλους...
Rm-Μην ανησυχείς...
Jk-Μονο ο Τae ξερει...

Και καπως ετσι έληξε η κουβέντα μου με τoν Namjoon και έφυγε απο το δωμάτιο, αφήνοντας με να κοιμηθώ. Ουφ παρα τρίχα. Μα ποιος μας τράβηξε φωτο. Πως και δεν τον πηρα είδηση. Σημασια έχει που δεν θα δημοσιευτούν. Πφ. Αυτες ειναι οι δυσκολιες της δουλειας μου. Δεν μπορεις ποτε να εχεις προσωπική ζωη. Τι θα κάνω τωρα που δεν θα μπορω να τη δω. Θελω να την δω...

*End Jungkook's POV*

-----------------------------
BONUS