𝕾𝖈𝖆𝖗𝖘.{𝕵𝖊𝖔𝖓 𝕵𝖚𝖓𝖌𝖐𝖔𝖔𝖐 𝕱𝕱}

Chapter 42: War Of Hormone

Ο ηλιος είχε πια φτάσει στην ακμή του. Έλαμπε δίχως κανένα περιττό σύννεφο να σκιάζει τον καταγάλανο απέραντο ουρανό. Όλα ήταν φωτεινά και ζωντανά. Χιλιάδες χρώματα περνούσαν απο μπροστά μας καθώς οι ρόδες του αυτοκινήτου κυλούσαν διασχίζοντας το δρόμο. Οι ακτίνες του ηλιου διαπερνουσαν τα τζαμια καίγοντας ελαφρώς την επιφανεια του δέρματος μας.

Ειχα αποκοιμηθεί, σε αντίθεση με τον Jungkook που ηταν υποχρεωμένος να προσέχει στο δρόμο. Που και που, μου έριχνε κλέφτες ματιές, θαυμάζοντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου και κρυφό χαμογελούσε. Έβρισκε αξιολατρευτο τον τρόπο που κοιμόμουν. Ο τρόπος που είχα μαζέψει τα πόδια μου ψηλά, τα χερια που ηταν τυλιγμένα γυρω απο το στήθος μου και τα δάκτυλα τους ακουμπούσαν τις ακρες των ώμων μου και το κεφάλι που ελαφρώς ήταν λυγισμενο προς τα εμπρός, ήταν κάτι που τον εξίταρε. Αυτή την γαλήνη και την ηρεμία η οποια εξεπεμπα εκεινη την στιγμή ήταν αυτή που τον έκανε να ερωτευτεί μαζί μου. Ηταν διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να διαφυλάξει αυτή την ηρεμία σε εμενα. Ήθελε να με προστατέψει από όλους και από όλα.
Αφου πέρασαν λίγες ωρες , έμεναν περίπου 2 ώρες πριν φτάσουμε στον προορισμό μας. Ο Jungkook οδηγούσε προσηλωμένος και εγω είχα παραμείνει στην ίδια στάση με πριν. Ξαφνικά, ακούστηκε από μερους μου κατι σαν μουρμουρητό. Χωρίς να το καταλάβω άρχισαν να πέφτουν δάκρυα στα μάγουλα μου, ενω κοιμόμουν. Ο Jungkook το παρατήρησε αυτο και σταμάτησε στην άκρη το αυτοκίνητο. Γυρισε ολο το σώμα προς το μερος μου και με κοιταξε ανήσυχος. Μαλλον θα έβλεπα εφιάλτη. Γι'αυτό ήμουν σε αναταραχή. Για την ακρίβεια έτρεμα. Παράλληλα, μιλαγα ψιθυριστά σαν να φοβόμουν. Η επόμενη κίνηση του ήταν να μετακινηθεί απο τη θέση του, να κατέβει απο το αυτοκίνητο και να φτάσει στην πορτα του συνοδηγού. Ανοιξε την πορτα και λύγισε τα γονατα του για να ερθει στο ίδιο επίπεδο με το κάθισμα. Ηταν απόλυτα σοβαρός. Μου επιασε τρυφερά το χερι και μου το κούνησε χαλαρά.

Jk-Έλενα...

Καμια απάντηση. Η κατάσταση δεν άλλαξε ουτε στο ελάχιστο. Αυτη τη φορα μου το κούνησε λίγο πιο δυνατά και ύψωσε τον τόνο της φωνής του.

Jk-Έλενα...

Αναπάντεχα, του έπιασα απότομα το χέρι χωρίς να έχω επανέλθει στον ξύπνιο μου. Ο Jungkook δεν κουνήθηκε εκατοστό.

Jk-Έλενα με ακούς;...

E-Jungkook...

Ανατρίχιασε. Δεν είχα ανοίξει τα μάτια μου και έδειχνα να βρίσκομαι ακομα παγιδευμένη σε αυτον τον εφιάλτη. Τον ξάφνιασε το άκουσμα του ονόματος του. Τον εβλεπα στον υπνο μου;