Stolen lives

SL : 72

In the middle of my sleep, I've heard some noise. I tried to ignored it but every seconds past, it became so loud.

Unwillingly...I stood up and followed where it was coming from.

"Nay....nay....nayyyyy!!!!

Si Seph...

She was calling her mother, shaking her head back and forth. Her both hands were holding the bed sheets.

"Nay...nay...wag mo kong iwan nay.....nayyyyyy!!!

She's raving...

I tried to wake her up but seems like she can't hear me...

"Nayyyyy"

She keeps on calling her mother..

"Seph...wake up" but no response that she can hear me.

She's just continuing...

"Seph" I held her both hands and tried to make her feel that she's not alone. Squeezing it from time to time.

Then slowly, she stops from raving.

She's breathing heavily like she went out for a run, and sweating cold. Though we're in an air conditioned room.

Instinct told me...not to leave her until she was totally calm.

I've waited for few more minutes till I finally released her hands. Till she's peacefully sleeping again.

How come...you love you mother this much...but you take my girlfriend's life.

How come Seph?

-

Seph

Maliwanag...puro puti.

Ito agad ang nakita ko pagmulat ng mga mata ko.

Hospital?

Bumangon ako pero nakaramdam ako ng hilo at panghihina. Napasapo ako sa ulo ako.

Inilinga ko ang mga mata ko. Hanggang sa mapadako ang paningin ko sa isang taong natutulog sa sofa.

Naka formal suit?

Si Zack?

Bakit ako nandito? At si Zack---anong ginagawa niyang dito?

Nakaramdam ako ng kirot sa kaliwang kamay ko, saka ko lang napagtanto na naka dextrose pala ko.

Nanghihina ang pakiramdam ko at nagugutom...dahan dahan at pinilit kong makaalis sa kamang yon.

Pagtapak ng mga paa ko sa sahig ay nanuot agad ang lamig sa buong katawan ko. Pag tayo ko ay muntikan pa akong mabuwal.

Ano ba nangyari sakin at pati mga tuhod ko ay tinakasan ng lakas?

Pinilit kong gumalaw ng tahimik dahil ayaw kong magising si Zack mula sa mahimbing nitong pag tulog sa sofa.

Pero sa bawat hakbang ko, nararamdaman ko ang pagkahilo. Mariin kong pinipikit ang mga mata ko upang hindi ako tuluyang bumagsak sa sahig.

Hawak ko na ang doorknob...

"You're awake" anang tinig mula sa likuran ko.

Hindi ako lumingon dito...bagkos ay tinuloy ko ang pagbukas ng pintuan.

Pero bago pa ako tuluyang makalabas ay nahawakan niya na ang pintuan at muling isinara.

"Ano ba? Lalabas ako" Nanghihinang sabi ko dito.