Chapter Twenty Two
*************************
(Adik's POV)
Umaga na ngunit masakit pa rin ang sugat sa tuhod ko. Nakuha ko na ang bala sa tulong ng sarili ko. Hindi ako nurse o ano pa yan. Alam ko lang kung paano dahil tinuturuan ako ni Papa nito noon. Hays. Ang hirap pala kalimutan ng pagpapahirap sa akin ni Papa noon.
"My lil' bro! Di ko inakalang nagigising ka pala ng ganito kaaga" Rinig kong salita sa pinto-an. Nandito kasi ako sa labas ng bahay nakaupo lamang sa hagdan. Hindi ko na nilungon ang taong iyon.
"Share mo lang?" Wika ko. Kasabay naman dun ang pagtawag ko sa isang aso ko. Dumating naman kaagad ito pero nang makita niya si Harris ay tinitigan niya ito ng mabuti at bigla itong nagalit.
Pagkatingin ko kay Harris ay yung kaninang naiinis sa akin. Nagbago ang ekspresyon na niya. Napangisi naman ako bago tumayo at hinarap si Harris.
"Anong mukha iyan? Hmm you smell like ---- afraid. May tinatago ka ba sa akin, kuya Harris?" Sambit ko habang humahakbang ako palapit sa kanya at inilapit ang bibig ko sa tenga nito. Ramdam ko na bumibilis ang kanyang paghinga.
"Breath brother. Hindi naman kita sasaktan eh--- " pabitin kong saad. Hinarap ko siya ulit at ningisian pa lalo na ikinaatras niya.
"Papatayin ka lang" I mouthed.
Iniwan ko na siya doon na hindi man lang nakareak sa sinabi ko. Patuloy lang ako sa paglakad nang marinig ko na nag-uusap ang mag-ina sa kusina. Hindi na ako nagtaka kung pinagsasabi lang ng bata iyon ay ang 'Zero'. Malandi nga naman.
Makalipas ang isang oras ay nauna na akong lumabas ng bahay bago makapunta sina Papa doon sa meeting place nila ni McKenzie. Ayaw ko namang mahirapan siyang makipagbusiness partner sa isa don. Kung sabagay tumutol ako sa agreement nila kaya ako na din ang magsosolusyon.
"Mr. McKenzie, may naghahanap po sa inyo" sambit ng secretary niya sa intercom.
"Pwede na po kayong pumasok, sir Zero" hindi ko na pinansin ang babae na iyon dahil sa titig niya. Parang ngayon lang nakakakita ng tao eh.
Pagkapasok ko sa opisina ni Mr. McKenzie ay nagbow kaagad ako bilang paggalang.
"Mr. McKenzie nandito ako para pag-usapan ang agreement niyo ni Papa" saad ko.
"Ah tungkol sa kasal? Teka ikaw ba ang anak ni Franco na si G--" pinutol ko na ang sasabihin niya.
"Zero, Mr. McKenzie" pagtatama ko ulit. Natawa naman ito sabay tayo nito.
"Masyado ka atang seryoso tungkol sa kasal niyo ng anak ko, Zero" saad nito habang papalapit sa akin at may dalang bino.
Tila nagtatanong ito pero nagsign lang ako ng pagtatanggi. Tumango naman ito at umalis sa harap ko.
"Actually, kasal ng kapatid ko, Mr. McKenzie" sagot ko.
"What do you mean, Zero? Kasal ng kapatid mo?" Tumango lang ako bilang sagot.
"Aha! I think the reason. Hindi mo gusto ang anak ko. Ibig sabihin ba nito may natitipuhan ka na?" Sumagot na naman ako nagpatango na ikinatawa niya. Napailing iling naman ito habang humakbang palapit sa window glass.
"Then, wala na pala akong magagawa pa. So balik tayo sa usapan, tungkol sa kasal ng anak ko at soon son-in-law ko. Walang problema sa akin. Kung para lang iyon sa kinabukasan ng kompanya at anak ko" nakangiti nitong sabi. Tumango nalang ako bilang sagot at napag-isip isip.
Siguro tama nga. Ang arrange marriage nakakaganda nga ng kinabukasan pero ang hirap mabuhay sa kasinulangin. Hindi mo alam kung saan ang love doon at lies. Maybe pwede mong matutunan na mahalin siya. Tsk sa tingin ko di naman ganun kadali yun. Para kasing binili ang pagmamahal mo para sa kanya.
"Thank you, Mr. McKenzie. Sana'y magiging hindi lang ito ang huling kasunduan ng pamilya natin" nakangisi kong pagpapasalamat.
"Of course, Zero. At sana naman ipapakilala mo sa akin ang nagugustuhan mo" natatawa nitong sagot.
Masarap naman pala kausap si Mr. McKenzie hindi naman pala ganun kahirap i-explain sa kanya ang mga pinaplano ko. Oo meron kaming pinaplano ngunit hindi pa ngayon mangyayare. Kailangan pa ng panahon.
"Kasal..." Naisambit ko habang nagmamaneho ako.
Sumagi naman sa isip ko si Levy. Kung si Levy lang naman ang i-aarange marriage sa akin. Sinong hihindi? Pero kung sakaling ikakasal nga ako kay Levy sana mahal niya din ako.
(Levy's POV)
"Aray ko" daing ko. Nakagat ko nang hindi ko man lang namamalayan ang dila ko. Takte sabi nila pagnakagat mo ng hindi mo alam ang dahilan may nag-iisip sa iyo. Kung totoo man iyon anak ng--- pwede tumigil na siya sa kakaisip sa akin! Pang-apat na beses ko na nga nakagat itong dila ko eh huhuhuhu!
"Anong mukha iyan? Oh heto tubig muna" rinig ko mula sa pinsan ko na may topak.
Kinuha ko nalang ang baso na may lamang tubig bago siya inirapan. Natatawa niyang inabot ang baso nang matapos ko iyon inumin.
"At sa susunod na kanta!" Masigla kong sigaw habang kaharap ang maraming manonood. Bumunot na ako sa bowl kung saan nandun ang mga request song ng mga costumer.
Ewan sa may ari ng bar na ito. Tanong niyo sa pinsan ko. Dinadamay talaga ako sa kalokohan niya. Gusto niya kasi na bago naman. Hays pero din naman para di ako mahirapan na mag-isip ng ikakanta.
Nang makabunot ako binasa ko kaagad ito kung anong title. Nyeta nakalimutan ko kung paano yun kantahin! Paano nga pala kantahin ang officially missing you? Takte talaga ang nagrequest nito. Lumapit nalang ako sa laptop sa gilid ko at nilagay sa tenga ko ang head phone upang doon pakinggan ang kanta.
Tumikhim muna ako bago ngumiti ng matamis...
"Officially missing you requested song by Hans" lintaya ko kasabay ng pagstrum ko ulit sa guitar ko at nakatingin din sa laptop. Doon ko tinitignan ang chords eh.
All I hear is raindrops, falling on the rooftop
Oh baby, tell me why'd you have to go'Cause this pain I feel, it won't go away
And today I'm officially missing you
I thought that from this heartache, I could escape
But I've fronted long enough to know
There ain't no way
And today I'm officially missing youOoh, can't nobody do it like you
Said every little thing you do, hey, baby
Said it stays on my mind
And I-I'm officially...All I do is lay around, two years full of tears
From looking at your face on the wall
Just a week ago you were my baby
Now I don't even know you at all, I don't know you at allSa gitna ng kanta---- bigla ko siyang naisip.
*************
Then...
BINABASA MO ANG
That Mafia Boss Loves To Kiss Sadist Nerd
Teen FictionMeet the Assasin that became The Mafia Boss and he truly Loves to Kiss Saddist Nerd. Epic Love story!