That Mafia Boss Loves To Kiss Sadist Nerd

Chapter Thirty One

Chapter Thirty One
*********************

(Ghospel's POV)

It's been two days since nangyare kay Levy iyon at hindi pa rin siya pumapasok. At mula noon hindi na din ako pinapatahimik ng mag-barkada at leader na si Laxus. Lanyaa kung magtatanong kasi parang papatayin ako sa tingin o kaya parang mababali yung buto sa balikat ko paghahawakan niya. Naisip ko. Nagtatanong ba siya o binubully niya din ako. And speaking of--- nandito na naman siya! Help!

Mabilis ako lumiko sa ibang daan ngunit di pa ron iyon sapat para makaiwas ako. Ramdam ko agad ang mabigat niyang kamay sa balikat ko.

"Ghospel" rinig ko mula sa likod.

Nahirapan akong tumingin sa kanya at nang makalingon na ay isang naiiyak na mukha ang ipinakita ko sa kanya. Wahhhh! Katakot talaga ang mukha niya kahit na medyo astig tignan yung bukas ang dalawang butones ng polo niya at buhaghag ang buhok na tila sinabunutan ng bakla.

"Hays ano ba itong ginagawa ko?" Nabalik ako sa ulirat ko nang marinig ko ang bulong niya at napatampal siya sa noo niya.

"A-ano..." hindi ko na nasabi ang gusto kong sabihin sa kanya ngunit sumingit siya. At the end? Naiwan na naman akong tulala dito. Bastos!

'Hindi niya ba gustong marinig yung nahospital si Levy?' inis kong sabi sa sarili ko.

Nakasimangot akong nagpatuloy sa paglalakad ko. Bahala siya diyan! Oo nga pala nilagnat kasi si Levy at dahil sa overprotective nitong Adik niya?! Ayon pinahospital. Huwaw edi siya na yung may ari ng hospital. At dahil topic natin ngayon ay hospital--- nasa hospital ang principal ng paaralan nito. Takte lang ah. Nang malaman kong si Zero ang may gawa nun halos maubos na yung dugo ko sa kakatulo mula sa ilong ko. Nalaman ko na din mula kay King and Jacob na isang killer si Zero o yung tinatawag nating Assassin. Yung pamilya ni Zero ay mga assassin pala lahat. Kakalungkoy nga din ang pangyayare sa buhay ni Zero kasi iniwan pala siya ng Ina niya dahil sa nagmahal ng iba ang ama nito sa iba.

Balik tayo sa unang problema ni Levy sa school. Yey! Tapos na ang lahat at magpasalamat kayo kay---- ADIK NIYO syempre. May ipinakalat kasi siyang video na kumakanta si Levy doon sa nar ng pinsan niya. At mas napaniwala iyon dahil sa post ni Laxus sa Facebook at sa bulletin board na 'Im sorry, I don't hope na mapatawad mo ako but hayaan mo na bumawi sa lahat ng mali na nagagawa ko - Laxus'. Nyehehe akalain niya yun? Alam niya ang salitang sorry.

Pagkatapos ng klase ay dumiretso kaagad ako sa hospital. Bumungad naman sa akin sa loob ng kwarto ni Levy ang dalawang unggoy na nakahiga na tila sila ang mga pasyente. Nyetang mga unggoy. Nakita ko din si Levy na nagcecellphone lang. Nice! Parang walang sakit, diba?

"Nandito ka na pala, Ghospel. Tulungan mo nga ako dito--- ang sakit sa kamay ko eh" turo sa akin ni Levy sa kamay niya.

Yung kung saan may karayom? Nakita ko din na may dugo na din ito kaya lumapit ako pata tulungan siya.

"Bakit di mo ko tinawagan? O tumawag ng doctor/nurse sa labas? Bakit di mo ginising ang dalawa? Nasaan ba si Zero?" Sunod sunod kong tanong.

"Hinay hinay lang, pren. Mahina ang kalaban" natatawa nitong sagot.

"Kaya di kita tinawagan kasi akala ko may klase ka pa tapos ayoko Ghospel. Ang sasama ng tingin sa akin ng mga babaeng doctor sa akin at nurse eh" usisa nito habang nangangasim ang mukh dahil sa paghawak ko sa kamay niya.

"Masakit ba talaga?" Isang tango lang ang sinagot niya.

"At yung dalawa--- kakahiya naman na gisingin ko sila nanghihilik pa naman sila halatang pagod" dugtong nito.

"Tapos si Adik? May inaasikaso sa labas. Ayaw ko naman maging disturbo"

"Wee? Ayaw maging disturbo o baka may iba pang dahilan?" Natawa nalang ako sa mukha niya ng pinanlakihan niya ako ng mga mata.

"Hahaha. Di ka naman disturbo sa kanya ah. Kung disturbo ka bakit ka niya dinala dito? Bakit siya ng nag-aasikaso sa lahat ng babayarin mo kahit na siya ang may-ari nito" saad ko.

Nagkibit balikat nalang ito at napayuko. Halatang namumula ang pisngi. Aba ang bilis naman nito kiligin. Napabaling ang tingin ko sa dalawa na nakahiga sa kama. Wala atang balak na gumising ang dalawa.

(Levy's POV)

Lumipas ang araw noong nilagnat ako at simula noon. Mas naging maingat si Adik sa akin. Ang sweet naman nito. Akala mo di ako marunong maglakad kasi inaalayan talaga ako kahit saan ako pupunta. Oo nga pala ilang na ba ang lumipas pero di ko alam ang pangalan niya. Wala ba talaga siyang balak na sabihin yun? Gold ba ang pangalan niya kaya hirap ibigay o sabihin?

Umirap ako sa kawalan kahit di niya yun nakita. Oo nga pala nasa bahay na ako at sumama naman sa akin itong Adik sa akin. Siya na nga ang naging chef cook ko sa bahay eh. Aba free yun! Kaya di na ako aarte pa.

"Adik!" Masaya kong tawag sa kanya at tumabi sa kanya. Tumingin lang ito saglit sa akin kaya napasimangot ako.

"Anong mukha iyan?" He ask.

"Pangalan mo ha?"

Bumalik ang tingin niya sa akin at mabilis ako na hinalikan sa noo kaya bahagya akong napaatras sa pagkaupo.

"Kaya ba Nakasimangot ka?" Isang tango ang sinagot ko at isang iling. Natahimik naman ito at ilang saglit lang----

Bigla itong napangiti pero saglit lang. Ganito na sana reaksyon ko eh =O_________O= tapos naging ganito T_________T . Kainis di ko natitigan ng masyado ang mukha niya na nakangiti.

"Ako ang Adik mo na dadalhin ka sa altar" pagsimula niya. Ramdam ko naman na kumakabog ng mabilis ang puso ko. Nyeta kasi ehh---

"Pinagsasabi mo?" Nagmamanhidan kong sagot. Ehhh ikaw kaya sa posisyon ko? Anong sasabihin mo?

"Makinig ka kasi" nang-aasar niyang saad kaya nakatanggap ito ng sabunot. Kagigil eh!

"Tama na. May sasabihin pa ako" sambit ni Adik kaya napatigil ako at umupo ng nakaharap sa kanya. Bale naka-indian sit ako habang siya nakadikwatro.

"But I---- Gajeel Dyc Killias Cummins na matagal ng nagmamahal sa iyo, Ashy Levina Vermillion"

=>__________<=

---- Gajeel that my oh-so-called Adik suddenly kiss me.

************

💛