The Protector

Πρώτη εντύπωση

"Αισθάνομαι την θάλασσα να με τυλίγει αλλά ακόμα μπορώ και κολυμπώ "

Πάνω στο γραφείο έχει ένα μικρό κουρδιστό ρολόι.Μοιαζει  με κούκος αλλά το πουλί που βγαίνει είναι μικρό..Ο Ήχος που κάνει κάθε φορά που αλλάζει η ώρα με κάνει να θέλω να βγάλω ένα περίστροφο και απλά να το πυροβόλησω. Σίγουρα θα το απενεργοποίησω με την πρώτη ευκαιρία.

Δείχνει 8 ... Μια ώρα ακόμα πριν γνωρίσω επιτέλους τον άνθρωπο που αναγκάζομαι να περάσω μαζί του μια ζωή. Υπάρχουν ακόμα στιγμές που νιώθω ότι ζω σε τριτοκοσμική χώρα... Το έχω υποσχεθεί όμως στον εαυτό μου. Θα δώσω μια και μοναδική ευκαιρία σε αυτό τον άνθρωπο. Δεν με νοιάζει φυσικά αν οι Λόρενς κάνουν κακο στους γονείς μου. Το μόνο που με κάνει και τρέμω είναι πως οι γονείς μου και ειδικά ο πατέρας μου , δεν θα διστάσει να κάνει κακο στον Τζέιμς...

Δεν θα μπορέσω να αναπνεύσω ξανά αν πάθει κάτι... Για μένα αυτός ο άντρας είναι σταθμός. Μου έμαθε όσα ξέρω και πάνω από όλα μου δίδαξε την ζωή, την εγκράτεια και την υπομονή. Δεν ξέρω αν θα πάψω ποτέ να τον αγαπώ... Ακόμα θυμάμαι τα λόγια του πατέρα μου όταν ζήτησα να τον πάρω μαζί μου για να αισθάνομαι ασφαλής...

"Προτιμώ να τον θάψω στην πίσω αυλή..."

Ξέρω πως το εννοεί.. Είναι βαναυσος άνθρωπος. Μόνο και μόνο για εκείνον θα δώσω άλλη μια ευκαιρία στους Λόρενς. Από εκεί και πέρα αν δω τα σκούρα θα πάρω τηλέφωνο τον Τζέιμς να εξαφανιστεί και θα φύγω από δω μέσα...

Βγάζω την πετσέτα που φοραω εδώ και 2 ώρες . Την πετάω στο πάτωμα και ανοίγω την ντουλάπα. Θα ντυθώ όπως αισθάνομαι... Βγάζω ένα μαύρο απλό παντελόνι και ένα μαύρο τοπ . Ντύνομαι στα γρήγορα και κοιτάζω στο καθρέφτη...

"Οι μπούκλες όταν τα μαλλιά σου στεγνώνουν φυσικά είναι πανέμορφες... Σταμάτα να τα καταστρέφεις Λιλ..."

Βουρκωνω καθώς σκέφτομαι τα λόγια του Τζέιμς... θα έδινα όλο το κόσμο για να ήταν εδώ. Μπορεί να μην είχαμε μέλλον, μπορεί να έκανα τα πράγματα χειρότερα και για τους δύο αλλά τουλάχιστον θα τον είχα κοντά μου ...

Κοιτάζω το ρολόι και δείχνει εννέα πάρα τέταρτο. Βάζω τα αθλητικά μου και αφήνω τα μαλλιά μου φυσικά. Όπως ακριβώς υπολόγιζα με βάση το ρολόι ακούω το πρώτο χτύπημα στη πόρτα.