The Protector

Το πρόσωπο που έβλεπες

Πέταξε προκλητικά την σατέν νυχτικια της στο πάτωμα προκαλώντας τον και γύρισε το βλέμμα της προς τα πίσω κοιτώντας  πονηρά. Ήξερε τον τρόπο. Ήταν μια γυναίκα που δεν δίστασε εξάλλου να πατήσει επί πτωμάτων για να πάρει αυτά που θέλει. Αδίστακτη. Ψυχρή. Γεμάτη συμφέρον και δίψα για δόξα...

"Τέτοια μου κάνεις και μετά αρχίζεις τα δεν πρέπει!" Της δηλωσε αγανακτισμένος και πήγε από πίσω της. Θοπευσε τα καλλιγραμμα για την ηλικία  οπίσθιά της και μουγκρισε στο αφτί της. "Σε θέλω εδώ και τώρα!" Διέταξε κι εκείνη όπως πάντα γύρισε προς το μέρος του σχηματίζοντας με το δάχτυλο της την απαγόρευση.

"Πρώτα θέλω να μάθω αν όλα πήγαν σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο  .." ζήτησε κι εκείνος ξεφυσηξε.

"Μετά αυτά...Βαρέθηκα να κρύβομαι Ελίζα! Κουράστηκα! Τα τελευταία  χρόνια έχω καταντήσει σαν το σκύλο σου ...Με σέρνεις κάτω από τα γαμημένα τα φουστάνια σου και οπότε γουστάρεις με αφήνεις να γευτώ το κορμί σου !!!" Της είπε νευριασμένος και την έπιασε από τους καρπούς.

"Αφού ξέρεις πως στο τέλος θα γίνουμε κυρίαρχοι δύο ολόκληρων πολιτειών! Κάνε υπομονή! Σ'αγαπάω...Το ξέρεις έτσι δεν είναι;" του απάντησε βάζοντας όλη την γοητεία της εν δράση και πήγε προς τη πόρτα. Ήξερε πως έπρεπε να παίξει προσεκτικά το παιχνίδι της μαζί του. Ήταν πιο νέος από εκείνη. Γεμάτος ζωή . Έβραζε... Κλείδωσε τη πόρτα και βλέποντας το αχόρταγο βλέμμα του πέταξε τη νυχτικια της στο πάτωμα και έβγαλε προκλητικά τα εσώρουχα της ...

"Τώρα μιλάς σωστά!" Αποκρίθηκε και γλυφοντας τα χείλη του την πλησίασε. Έχωσε το χέρι βαθειά μέσα στα μαλλιά της και πιάνοντας τα ,τα τράβηξε. Το λάθος στην όλη υπόθεση μεταξύ τους ήταν ένα...Εκείνος... Η Ελίζα νόμιζε πως ήταν το πιόνι της. Αυτό που αγνοούσε κατά βάθος ήταν πως στην ουσία το πιόνι ήταν εκείνη... Η προδοσία προς το πρόσωπο της κόρης της ήταν η αρχή. Η αρχή για μια σωρεία εγκλημάτων δίχως τέλος και λογική.

"Πιο δυνατά!!" Ούρλιαξε κι εκείνος την γύρισε και την πέταξε στο κρεβάτι μπρούμυτα. Την ειχε ακόμα ανάγκη. Η Ελίζα ήταν έξυπνη. Πέρασαν χρόνια έχοντας κρυφό δεσμό αλλά ποτέ της δεν του αποκάλυψε τους κωδικούς από τα κρυφά αρχεία του Φερνάντες. Ξέροντας πως η Λέιλα δεν είχε επίγνωση των κωδικών την έπεσε στην Ελίζα αλλά δεν κατάφερε και πολλά.

"ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΤΖΈΙΜΣ!!! ΈΤΣΙ!!!" Φώναξε κι εκείνος βγήκε και ξαναμπήκε μέσα της απότομα. Πότε του δεν απόλαυσε το πήδημα μαζί της. Ναι, ήταν μια γυναίκα νέα αλλά ο κόλπος της δεν του προσέφερε την ευχαρίστηση που επιζητούσε. Πάντοτε ήθελε να πηδήξει τη Λέιλα. Ήταν πανέμορφη . Ήταν η γυναίκα που στο τέλος θα έμενε πλάι του... Το σχέδιο του Τζέιμς ήταν απλό. Όταν τον προσέλαβε ο Φερνάντες και είδε την ζωή τους θέλησε να αγγίξει και ο ιδιος την τελειότητα . Ζώντας από παιδι σε ένα μίζερο  και φτωχο σπιτικο μαγευτηκε βλέποντας τη ζωή τους. Μπήκε αρχικά στην προστασία της Λέιλα αλλά βλέποντας την να μεγαλώνει αντιλήφθηκε πως η δική της ομορφιά ξεπερνούσε όλο το χρυσάφι του κόσμου. Ήταν όμως αδύνατο να της προσφέρει μια τέτοια ζωή. Χώθηκε μέσα στα πράγματα και χρόνια ολόκληρα σχέδιασε με κάθε λεπτομέρεια την άνοδο του.. Έπεισε τον πατέρα της να την δώσει στον Λόρενς για να είναι ασφαλής και μακριά από την αιματοχυσία που ήταν έτοιμος να προκαλέσει  ήρθε ο ίδιος σε συμφωνία με τον μικρό γιο. Δεν θα την πείραζε. Θα την κρατούσε μέχρι να αναλάβει δράση. Βέβαια ο Τζεισον δεν είχε ιδέα για τα σχέδια του Τζέιμς. Ήξερε μονάχα πως όταν θα τους σκότωναν όλους, θα ανέβαινε εκείνος στην ιεραρχία και μαζί με τον Τζέιμς θα κυβερνούσαν.