"Μη!" Είπε επιτακτικά και πιάνοντας το χέρι της το τράβηξε από το λαμπατερ. "Άφησε το σκοτάδι στην ησυχία του ..." συνέχισε και φέρνοντας τα δάχτυλα της στα χείλη του, άφησε πάνω τους ένα απαλό φιλί.
"Έχεις τρελαθεί εντελώς;;" τον μαλωσε και αντιλαμβανόμενη την κατάσταση στην οποία βρίσκεται , τράβηξε το χέρι της. Με την ελπίδα να μην θυμάται το πρωί όσα προηγήθηκαν , του συνέστησε να φύγει και να πάει να ξαπλώσει στο δωμάτιο του αλλά εκείνος πεισμωσε. Αντί να φύγει ξάπλωσε δίπλα της και αποκοιμήθηκε σε δευτερόλεπτα.
"Δώσε μου δύναμη θεέ..." μονολόγησε όταν άκουσε την βαριά του ανάσα "Δύναμη και υπομονή να μη του σπάσω το κεφαλι!!" συμπλήρωσε όταν την έκλεισε στην αγκαλιά του και κατάλαβε πως ήταν ακόμα ξύπνιος .
"Μην γίνεσαι μελοδραματικη μωρό μου ... Εκεινη η γκομενα ειχε αρχισει να μου τη δινει στα νευρα ...ενω εσυ ...." της ψιθύρισε μπερδευοντας τη γλώσσα του απο το μεθύσι και τσακισε την σθεναρή της υπόσταση , τραυματίζοντας την ακόμα πιο πολύ.
"Βρωμοκοπας!! ΣΉΚΩ ΤΏΡΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΟΥ!!" Του απάντησε αυταρχικά και τίναξε το μπράτσο του από πάνω της. Το αποτέλεσμα ήταν ανακουφιστικό. Με μια σβέλτη κίνηση ο Ίαν σηκώθηκε. Στάθηκε μπροστά στο κρεβάτι και πιάνοντας την από τη μέση , την σήκωσε σαν πούπουλο.
"Αν φύγω θα φύγεις κι εσύ!!!" αποκριθηκε χαζογελώντας σαν μωρό παιδί προκαλώντας της ανάμεικτα συναισθήματα. Συναισθήματα που δεν είχε ξανανιώσει.
"Είσαι ηλίθιο;;; Μη φωνάζεις γαμωτο και άφησε με κάτω τώρα!" Ο Ιαν συνέχισε να γελάει και κρατώντας την ακόμα προχώρησε μέχρι την πόρτα. Έπιασε το πόμολο και στην προσπάθεια να βάλει δύναμη για να ανοίξει την πόρτα παραπατησε. Η Λέιλα κόντεψε να πέσει αλλά εκείνος σαν δεινός θηρευτης την γραπωσε από τη μέση με τα χέρια του κι εκείνη τύλιξε τα πόδια της γύρω του.
"Μαρεσεί αυτή η στάση..." της είπε πονηρα .
"Δεν θα το ξαναπώ! Είσαι μεθυσμένος!"
"Σταμάτα να με μαλώνεις! Δωσε μου ένα φιλάκι..." της απάντησε και εκείνη για πρώτη γέλασε με τα λόγια του.
"Είδες τι ωραία που είναι να γελάς;" σχολίασε και έγειρε προς το πρόσωπο της. Μόλις εκείνη ένιωσε την καυτή του ανάσα λίγες ίντσες μακριά από τα χείλη της ανατρίχιασε. Ήταν λάθος στα μάτια της. Λίγο πριν ακουμπήσουν τον έσπρωξε, πάτησε τα πόδια της στο πάτωμα και κάνοντας έναν ελιγμό άνοιξε την πόρτα
KAMU SEDANG MEMBACA
The Protector
Pertualangan"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζε...
